Categorie archieven: Ons leven in Den Haag

We zagen de zwanenfamilie

Geplaatst op door
Beantwoorden

Eindelijk zagen we ze vandaag, de zwanenfamilie van wie wij de moeder in het voorjaar zagen broeden. Van de 5 eieren waarop zij zat te broeden zagen wij aanvankelijk 4 kuikens. Dat werden er uiteindelijk nog maar 2.

Maar nu zagen we tot onze verrassing de familie, die we de hele zomer nergens meer konden terugvinden, in een sloot niet zo ver van de broedplek. Ze waren nog met zijn viertjes. De 2 kuikens zijn inmiddels vrijwel volwassen. Aan de kleur van hun veren en hun snavels, die afwijkt van de oranje kleur van de snavels van hun ouders kan je zien dat zij jonger zijn. Leuk om ze met hun viertjes terug te zien. Meestal vind je pas wat je zoekt als je niet meer actief op zoek bent.

Ganzen

Geplaatst op door
Beantwoorden

Ik begin te begrijpen waar de uitdrukking ‘domme gans’ vandaan komt. Al begrijp ik niet waarom men dit alleen pleegt te zeggen om een vrouw mee aan te duiden en geen man. Wat wij zien is dat de ganzen (m/v) allemaal even slim of onnozel zijn.

Als er iemand komt met een zak voer en daarmee gaat wapperen beginnen de op bovenstaande foto afgebeelde ganzen enorm veel lawaai te maken. Daarmee lokken ze alle andere vogels naar het voer dat gestrooid gaat worden. In de regel komen dan vooral eenden snel vliegend of als speedboten over het water scherend op het voer af. De ganzen zijn dan in de regel de laatsten die op een sukkelgang afkomen op het voer dat zij zo luidkeels hebben aangekondigd. Ook bij het snaaien naar stukjes voer zijn de eenden de ganzen te snel af. Je ziet de ganzen dan wat verdwaasd om zich heen kijken met hun eigenwijze snaveltjes.

Wij vinden dat iedere keer grappig om te zien. ‘De ganzen deden er beter aan om te zwijgen als er voer in de buurt is,’ zegt Ahmad.

Reset

Geplaatst op door
2

Elke levensfase heeft zijn eigen kenmerken en eisen, bedacht ik vanmorgen toen ik wakker werd na een lange en grieperige nachtrust.

Als je boven de 70 jaar bent, dan hoef je niet zoveel meer en mag je daarentegen veel. Als je nog jong bent word je geacht te ‘werken aan je toekomst’, je moet vooral veel leren ter voorbereiding op het latere leven van verplichtingen dat je wacht. Wat die verplichtingen dan zijn is voor een ieder verschillend, afhankelijk van de omgeving waarin men verkeert en de eisen die aan iemand gesteld worden.

Ik had een goed leerhoofd en ik hoefde niet al jong uit werken te gaan om aan het gezinsinkomen bij te dragen. Van mij werd verwacht dat ik mijn leerhoofd gebruikte om te studeren. Na mijn studie bekeerde ik me tot de islam en kreeg ik 5 kinderen met een man uit een totaal andere cultuur dan de mijne. Ik paste me daaraan aan en leefde lange tijd alleen voor mijn 4 overgebleven kinderen.

Op mijn 43e wist ik me eindelijk te bevrijden uit het helse huwelijk door naar Den Haag te vluchten met de kinderen. Mijn leven kreeg een ‘reset’. Ik kon voor het eerst mijn eigen plan trekken en hoefde niet langer bang te zijn voor de gevaarlijke gek met wie ik getrouwd was geweest.

Heerlijk was dat. Ik maakte vervolgens nog een keer een verkeerde partnerkeus, omdat ik dacht dat mijn tweede echtgenoot een vader kon zijn voor mijn kinderen. Dat pakte anders uit dan mijn bedoeling was (zacht uitgedrukt).

Sinds nu bijna 15 jaar ben ik met een partner die het beste in mij naar boven haalt en die heel wat spoken uit mijn verleden heeft doen verdwijnen. Hij is gelukkig met mij en ik met hem. Mijn kinderen hebben zich in weerwil van hun niet ideale jeugd ontwikkeld tot lieve en zelfbewuste volwassenen. Ze werken allen in een beroep waarin zij hun kwaliteiten optimaal benutten, hebben succes en ze zijn goede ouders voor hun kinderen.

Ik ben gewend voor uitdagingen te staan. Mijn hele leven moest ik me inspannen om aan de eisen van het moment te voldoen.

Nu is dat niet meer zo. Ik hoef niets. Niemand verwacht iets van mij. Mijn kinderen redden zich en hebben hun partners om mee te praten als ze ergens mee zitten. Mijn levensinstelling behoeft een ‘reset’.

Ik kan elke dag doen waar ik zin in heb, maar omdat ik zo gewend ben aan uitdagingen heel mijn leven verwacht ik ook nu nog veel van mezelf. Een voorbeeld is dat ik mezelf vorige week nog perfect Spaans wilde leren. Nu denk ik: hoezo en waarom? Ik kan me redden met het Spaans dat ik nu spreek. Waarom moet het grammaticaal ook allemaal perfect zijn? Hoezo moet ik schilderen? Wie wacht er op mijn portretjes? Hoezo moet ik in dit weblog schrijven? Wie wil dit lezen?

Ik ben vaak moe en ik wil daar best aan toegeven. Het mag immers. Ik mag gerust een hele middag een boek lezen.

Dat bedacht ik vanmorgen en ik stond heel relaxed op.

Het gekke is dat ik juist omdat ik mezelf ‘vrijaf’ gaf van alle eisen die ik aan mezelf pleeg te stellen energie kreeg. Ik ging zonder nadenken van alles doen, zoals het in vazen schikken van alle veldbloemen en takken die ik gedroogd heb deze zomer. En straks ga ik koken met goesting. Gewoon omdat alles mag en niets hoeft! Daar krijg ik energie en inspiratie van.

Zoiets als ‘de wet’ dat veel zich ontpopt in zijn tegendeel. Dwang verlamt en vrijheid geeft inspiratie en leidt tot meer resultaat.

Hobby valt een beetje weg

Geplaatst op door
Beantwoorden

Omdat de Spaanse cursus geen optie meer is voor mij, moet ik wat anders bedenken als activiteit op deze regenachtige dag. Dat is ten eerste dit bericht blind typen, zoals ik mezelf geleerd heb in een online typecursus. Ik ben ook hierin sinds lange tijd lui geworden en typte de laatste tijd weer met 4 vingers en kijkend op mijn toetsenbord, een methode die efficiënter lijkt maar het niet is.

Verder maak ik weer filmpjes, gewoon voor de lol, zoals gisteren een filmpje van de stilstaande en bewegende beelden die ik had genomen van het feestje afgelopen zaterdag bij mijn oudste dochter. Dat filmpje zet ik dan verborgen op YouTube en dan deel ik het in de familiegroepsapp. Of al mijn kinderen en kleinkinderen er blij mee zijn weet ik niet, maar zelf geniet ik van het maken van het filmpje en het kijken ernaar.

Vandaag ga ik ‘Uithof6’ maken, een laatste filmpje in dit seizoen van onze wandelingen in de Uithof. De laatste maanden waren er niet zoveel verrassingen te zien in de Uithof als in de lentemaanden en dat zal te merken zijn aan dit filmpje, maar niettemin genieten wij nog steeds van onze ochtendwandelingen.

Er zat toch een addertje onder het gras/’hubo una trampa’

Geplaatst op door
Beantwoorden

Sorry lezer, dat de Spaanse cursus gratis zou zijn bleek te mooi om waar te zijn. Na een een week (overigens heel goede) lessen ter introductie houd ik het voor gezien. Vandaag kreeg ik een ‘fantastisch’ aanbod via de mail.

Wauw, omdat ik het ben, krijg ik gratis toegang tot de cursus en spaar daarmee 97 dollar uit. Ik klik op de link om de verrassing te bekijken die me wacht en krijg dit:

Ik haak hier af. De lessen die ik gratis heb genoten hebben me al veel geholpen. Ik heb geen moeite met vlot Spaans praten, al valt er grammaticaal nog veel te verbeteren.

Mijn leerweg zal verder gaan via het lezen van Spaanse romans en herhaling van de lessen van deze week. Adiós Karo, het was fijn om naar je te kijken en de paar lessen te volgen die je gratis gaf.

Het gaat langzaam

Geplaatst op door
Beantwoorden

De Spaanse cursus is niet een ‘appeltje eitje-verhaal’. Het Spaans is op zich geen moeilijke taal, maar wel heel lastig zijn de diverse werkwoord-vervoegingen. Je hebt de tegenwoordige tijd, de verleden tijd, de voltooid verleden tijd, de toekomstige tijd en een hele lastige voor mij: de “conjunctivo’ (een tijd die je gebruikt als iets niet helemaal zeker is). In de cursus leer je die niet uit een boekje, maar via herhaling en oefening tot het een natuur voor je wordt. Ik merk dat dit bij mij nog lang niet vanzelf gaat.

Ik voel me als deze schildpad. Het gaat allemaal best traag. Ik moet blijven herhalen en herhalen. Ik denk dat kinderen de taal ook zo leren, maar misschien sneller dan deze oma van bijna 73 jaar.

Ik realiseer me dat ik met Ahmad een mengeling van Nederlands en Spaans spreek. Wij hebben een ‘eigen taal’ ontwikkeld in de 15 jaar dat we samen zijn. Ik ga me nu inspannen om wat minder slordig en lui te worden in het correct uitspreken van de Spaanse taal. Waarom niet? Ik heb de tijd en het is goed voor mijn hersentjes om een uitdaging aan te gaan. Dus ik oefen elke dag minstens 20 minuten zoals is voorgeschreven in deze cursus.

Zijn er lezers die ook geïnteresseerd zijn in deze cursus? De intuïtieve en speelse leermethode is een aanrader voor wie niet van leren uit boekjes houdt.

Eendje of fuut?

Geplaatst op door
Beantwoorden
Het lijkt een eendje of een fuut, zwemmend in een modderige sloot

Maar dat is het niet. Het is een gevallen blaadje op een nat geasfalteerd paadje in de Uithof. Optische illusies, ik houd ervan. Toen ik klein was kon ik lang staren naar patronen in het vloerkleed die me aan figuren deden denken of ik keek naar silhouetten van bomen, struiken en wolken, enzovoort. Ik ben er nooit mee gestopt.

Spaanse les met de Kajabi app, mijn nieuwe hobby!

Geplaatst op door
Beantwoorden

Als gepensioneerde is het goed om wel wat bezigheden te blijven hebben. Anders worden de dagen wel wat eentonig en is er mentaal en fysiek te weinig uitdaging. Dat kan het verouderingsproces versnellen.

Ahmad en ik zijn graag bezig. Naast wandelen, lezen en rummikub, wat voor ons beiden een dagelijks terugkerende activiteit is, hebben we ieder onze hobby’s. Een gemeenschappelijke hobby is koken, waarbij we elkaar aanvullen in specialiteiten.

De laatste jaren leefde ik me uit met schilderen, maar sinds een tijdje heb ik daar geen zin in. Ik heb al veel schilderijen gemaakt voor mezelf en anderen. Op dit moment heb ik geen behoefte aan nog een schilderij en ik heb er geen idee voor. Ik vind het wel even welletjes.

Dus heb ik bedacht wat ik nog meer zou kunnen doen in mijn grote hoeveelheid vrije tijd naast fietsen met kijkplezier op de tablet en meedoen met NL in Beweging.

Ik realiseerde me dat ik al een hele tijd voldoende Spaans spreek om met Ahmad te kunnen praten en om me verstaanbaar te maken in Spanje, maar ook dat ik al jaren op hetzelfde niveau ben blijven hangen qua woordenschat en grammatica. Ik kan me er goed mee behelpen, maar soms zou ik nog wat meer woorden en uitdrukkingen willen kennen om me nog beter uit te drukken en grapjes te kunnen maken en dergelijke. Ik ging op zoek naar les via internet, omdat je dat overal kan doen, waar je ook bent.

Ik trof na enig zoeken een cursus die mij op het lijf geschreven is. En ik deel hem in dit weblog, omdat misschien meer mensen op zoek kunnen zijn naar een dergelijke cursus. Hij is bedoeld voor mensen die al een beetje tot goed Spaans verstaan, omdat de cursus geheel in het Spaans gesproken is zonder vertaling in een andere taal. Je leert door veel te luisteren en de oefeningen te doen (van vraag en antwoord) op een natuurlijke manier zonder boeken en zonder dingen op te schrijven, maar door herhaling. Er zijn verschillende niveaus waarop je kan beginnen. Je kan teneinde overal makkelijk toegang te krijgen tot de cursus de Kajabi app downloaden die geschikt is voor iPhone en Android.

Ik ben een paar dagen geleden begonnen met de cursus op het niveau ‘Ejercicios de Alto Impacto’ en ik leer er veel van. De cursus is nog gratis ook. Een aanrader voor wie graag de Spaanse taal op een natuurlijke manier wil leren. De cursus wordt gegeven door een heel prettige docente en een partner. De docente aanmoedigt je aan door regelmatig een mail te sturen, wanneer je weer een stapje verder kan. Het enige dat zij van je verlangt is dat je serieus van plan bent om minstens 20 minuten per dag tijd te besteden aan de cursus. Er is geen interactie tijdens de oefeningen. Je geeft een antwoord en je hoort daarna het juiste antwoord. De docente kan wel zien hoe vaak je oefeningen herhaalt (denk ik).