Categorie archieven: Uncategorized

De heilige namen van Allah

Geplaatst op door
Beantwoorden

Allah heeft 99 namen die bij de moslim bekend zijn. Sommige van die namen zijn te vinden in de Koran en andere zijn bekend geworden vanuit de overleveringen uit het leven van de profeet, de hadith. Volgens heiligen zijn er veel meer schone namen van Allah, die wij niet kennen. Elke naam beschrijft een eigenschap van Allah, een Entiteit die wij niet kunnen kennen, maar die zich openbaart in Zijn Schepping (en de wonderlijke perfectie daarvan) en in het hart van ons mensen.

99 eigenschappen van Allah swt

1. الله Allaah (Allah – Degene Die het verdient om aanbeden te worden)

2. الأحَد al-Ah’ad (de Enige, de Unieke)

3. الأعْلَى al-A’laa (de Allerhoogste)

4. الأكْرَم al-Akram (de Meest Vrijgevige)

5. الإله al-Ilaah (de God, Degene Die alleen het verdient om aanbeden te worden)

6. الأوَّل al-Awwal (de Eerste)

7. الآخِر al-Aakhir (de Laatste)

8. الظاهِر adhz-Dhzaahir (de Hoogste)

9. البَاطِن al-Baatin (de Meest Nabije)

10. البارِئ al-Baarie-e (de Voortbrenger)

11. البَرّ al-Barr (de Zorgzame, de Bron van alle Goedheid)

12. البَصِير al-Basier (de Alziende)

13. التَّوَّاب at-Tawwaab (de Berouwaanvaardende, Degene Die Zijn dienaren leidt naar het berouw tonen en Die hun berouw aanvaardt)

14. الجَبَّار al-Djabbaar (de Onderwerper)

15. الحافِظ al-H’aafidhz (de Waker, de Beschermer)

16. الحَسِيب al-H’asieb (de Toereikende en Beoordelaar)

17. الحَفِيظ al-H’afiedhz (de Waker)

18. الحَفِيُّ al-H’afiyy (de Goedgezinde, de Zachtmoedige)

19. الحقّ al-H’aqq (de Ware)

20. المُبِين al-Moebien (de Verduidelijker)

21. الحَكِيم al-H’akiem (de Alwijze) of al-H’aakim (de Alwijze)

22. الحَلِيم al-H’aliem (de Meest Verdraagzame)

23. الحَمِيد al-H’amied (de Prijzenswaardige)

24. الحَيّ al-H’ayy (de Eeuwig Levende)

25. القَيُّوم al-Qayyoem (de Zelfbestaande, de Onderhouder)

26. الخَبِير al-Khabier (de Alwetende omtrent subtiele zaken)

27. الخَالِق al-Khaaliq (de Schepper)

28. الخَلاّق al-Khallaaq (de Schepper Die voortdurend schept)

29. الرَّؤُوف ar-Ra-oef (de Meest Vriendelijke en Genadevolle)

30. الرَّحْمَان ar-Rah’maan (de Meest Barmhartige)

31. الرَّحِيم ar-Rah’iem (de Meest Genadevolle)

32. الرَّزَّاق ar-Razzaaq (de voortdurende Schenker van veelvuldige voorzieningen)

33. الرَّقِيب ar-Raqieb (de Toezichthouder)

34. السّلام as-Salaam (Degene Die vrij is van enige tekortkoming, de Bron van Vrede en Perfectie)

35. السَّمِيع as-Samie’ (de Alhorende)

36. الشَاكِر ash-Shaakir (Degene Die het meest blijk geeft van waardering)

37. لشَّكُور ash-Shakoer (Degene Die het meest bereid is om te waarderen)

38. الشَّهِيد ash-Shahied (de Getuige)

39. الصَّمَد as–Samad (de Volmaakte, de Onafhankelijke Heer, Degene van Wie al het geschapene afhankelijk is)

40. العَالِم al-‘Aalim (de Kenner van het onwaarneembare en het waarneembare)

41. العَزِيز al-‘Aziez (de Almachtige, Degene Wiens Macht verheven is)

42. العَظِيم al-‘Adhziem (de Bezitter van Grootheid)

43. العَفُوّ al-‘Afoeww (de Schenker van Vergiffenis, Degene die keer op keer vergeeft)

44. العَلِيم al-‘Aliem (de Alwetende)

45. العَلِيّ al-‘Aliyy (de Allerhoogste)

46. الغَفَّار al-Ghaffaar (de Meest Vergevensgezinde)

47. الغَفُور al-Ghafoer (de Meest Vergevensgezinde)

48. الغَنِيّ al-Ghaniyy (de Zelfvoorzienende, de Onafhankelijke, de Behoefteloze)

49. الفَتَّاح al-Fattaah’ (de Rechter en de Opperste Opener Die de waarheid onderscheidt van de valsheid)

50. القَادِر al-Qaadir (de Machtige)

51. القَاهِر al-Qaahir (de Onderwerper)

52. القُدُّوس al-Qoeddoes (de Allerheiligste, de Pure en Perfecte)

53. القَدِير al-Qadier (de Almachtige)

54. القَرِيب al-Qarieb (de Nabije, Degene Die dicht bij Zijn dienaren is)

55. القَوِيّ al-Qawiyy (de Sterke, met Perfecte Kracht)

56. القَهَّار al-Qahhaar (de Onderwerper en de Meest Machtige)

57. الكَبِير al-Kabier (de Bezitter van Grootheid, de Onvergelijkbare Grote)

58. الكَرِيم al-Kariem (de Vrijgevige)

59. اللَّطِيف al-Latief (de Meest subtiele in Kennis en de Zorgzame)

60. المُؤمِن al-Moe-emin (de Schenker van veiligheid, de Ware en Betrouwbare)

61. المُتَعَالِي al-Moeta’aalie (de Meest Verhevene)

62. المُتَكَبِّر al-Moetakabbir (de Majestueuze)

63. المَتِين al-Matien (de Sterke)

64. المُجِيب al-Moedjieb (de Verhorende, de Gehoorgevende)

65. المَجِيد al-Madjied (de Glorierijke)

66. المُحِيط al-Moeh’iet (de Alles Omringende)

67. المُصَوِّر al-Moesawwir (de Vormgever)

68. المُقْتَدِر al-Moeqtadir (de Almachtige)

69. المُقِيت al-Moeqiet (de Almachtige Getuige en Voorziener)

70. المَلِك al-Malik (de Koning)

71. المَلِيك al-Maliek (de Almachtige Koning)

72. المَولَى al-Mawlaa (de Heer, Helper en Beschermer)

73. المُهَيْمِن al-Moehaymin (de Getuige over Zijn schepping)

74. النَّصِير an-Nasier (de Helper)

75. الوَاحِد al-Waah’id (de Unieke, de Ene)

76. الوَارِث al-Waarith (de Erfgenaam)

77. الوَاسِع al-Waasi’ (de Alomvattende)

78. الوَدُود al-Wadoed (de Liefdevolle)

79. الوَكِيل al-Wakiel (de Vertrouweling, de Beste Rangschikker)

80. الوَلِيّ al-Waliyy (de Beschermer, de Helper)

81. الوَهَّاب al-Wahhaab (de veelvuldige Schenker)

Vanuit de Soennah van de boodschapper van Allah (salallaahoe ‘alayhie wa sellem):

82. الرَّبّ ar-Rabb (de Heer en Opvoeder)

83. الجَمِيل al-Djamiel (de Mooie)

84. الجَوَاد al-Djawaad (de Gulle)

85. الحَكَم al-H’akam (de Rechter)

86. الحَيِّي al-H’ayyie (Degene Die Bescheiden is)

87. الرَّفِيق ar-Rafieq (de Vriendelijke)

88. السُّبُّوح as-Soebboeh’ (de Perfecte)

89. السَّيِّد as-Sayyid (de Heer en Meester)

90. الشَّافِي ash-Shaafie (Degene Die geneest)

91. الطَّيِّب at–Tayyib (de Goede, de Pure)

92. القابِض al-Qaabid (de Onthouder, de Beperker)

93. البَاسِط al-Baasit (de Vrijgevige, de Schenker van overvloedige voorziening)

94. المُقَدِّم al-Moeqaddim (Degene Die Bevordert)

95. المُؤَخِّر al-Moe-akhkhir (Degene Die Uitstelt)

96. المُحْسِن al-Moeh’sin (de Welwillende)

97. المُعْطِي al-Moe’tie (de Schenker)

98. المَنَّان al-Mannaan (de Weldoener, de Liefdadige Schenker van giften)

99. الوِتْر al-Witr (de Enige, Degene Die geen partner heeft noch iemand zoals Hem)

In een vorig stukje schreef ik over de zinloosheid van veel gedachten en emoties die in ons kunnen opkomen. Gedachten en emoties die ons niets goeds opleveren en zelfs schadelijk kunnen zijn voor ons eigen lichaam of voor anderen. Ik bedacht toen dat je de gedachtestroom in je hoofd nooit zal kunnen stoppen maar dat je deze wel kan beschouwen en onderwerpen aan onderzoek. Dan kan je onderscheid maken tussen de gedachten die van nut zijn en de gedachten die dat niet zijn.

De laatste tijd heb ik veel pijntjes in mijn lichaam. Soms kan ik daarvan niet slapen. De pijntjes kunnen mijn gedachten zo gaan beheersen dat ik me er druk om ga maken. Ik merk dat dit vooral het geval is nu ik wat ouder ben. In mijn jonge jaren had ik er een groot vertrouwen in dat pijn meestal tijdelijk was en vanzelf wel zou overgaan in mijn verder gezonde lichaam. Maar als oudje betrap ik mij erop dat ik me veel meer zorgen maak bij pijn. ´Het zal toch niet dit zijn of dat?´ Soms ga ik zoeken op internet waarvan de pijn een symptoom zou kunnen zijn en daar word ik dan in de regel niet wijzer van en zeker niet geruster. Ik denk zelfs dat al dat aandacht geven aan elk pijntje, dat begint te grenzen aan hypochondrie, alleen maar meer pijn veroorzaakt, met name in mijn overgevoelige darmen.

Vannacht nam ik de proef op de som, toen ik weer eens niet kon slapen van pijn. Ik herhaalde simpelweg de naam Allah in mijn gedachten en voelde mijn lichaam zich ontspannen. Sterker nog, er kwamen gedachten voorbij die ik als zinvol kon beschouwen en ik begreep ineens dat bepaalde gedachten, ja zelfs de boeken die ik nu aan het lezen ben niet goed zijn voor mij en letterlijk mijn lichamelijk welzijn negatief beïnvloeden. Ik bleef Allah Allah herhalen (zonder geluid) en voelde me steeds beter. Mijn buikpijn zakte, mijn heuppijn verdween, mijn slapende voet ontspande zich. Het voelde aan als een wonder. Het bracht me in een bijna euforische toestand. Vandaag blijf ik het merken. Ik blijf voor mezelf ´Allah´ herhalen (al vergeet ik het ook af en toe) en merk dat ik vandaag tot veel actie ben gekomen. De boeken die niet goed voor me zijn ga ik verwijderen van mijn e-reader. Ik heb weer zin om te schilderen. Ik schrijf nu dit stukje om mijn ontdekking te delen.

De tasbih (gebedsketting) heeft 99 kralen

Mijn moeder vertelde me ooit dat ik als baby niet veel huilde. Soms was ik zo lang stil, dat ze ging kijken of ik nog wel leefde. Dan zag ze mij met open ogen liggen kijken zonder dat ik kennelijk wat nodig had. Maar als ik huilde, zei ze, dan klonk dit altijd als ´Ala….ala….ala´. Kennelijk zocht ik al als baby mijn toevlucht bij Allah. Zo valt nu voor mij alles op zijn plek. Een moslim kan Allah aanroepen bij al Zijn verheven namen, maar de naam ´Allah´ draagt alle goede en troostrijke eigenschappen van Allah in zich en is dus de meest omvattende aanroep. Zoals Fatiha (het openingshoofdstuk van de heilige Koran) de hele Koran vertegenwoordigt. De Fatiha is een smeekbede om leiding en de rest van de Koran is uitleg van hoe de leiding te volgen. Zoals de eerste verzen van de tweede sura (hoofdstuk) zeggen:

  1. Alif. Lam. Mim.
  2. This is the Scripture whereof there is no doubt, a guidance unto those who ward off (evil).

Islam is naseeha (advies) en bedoeld voor degene die het advies wil volgen.

Take it or leave it 😉.

Gedachten zijn krachten

Geplaatst op door
Beantwoorden

Dat zei mijn moeder vroeger vaak. Zij bedoelde daarmee dat als je iets denkt of iemand iets toewenst, dat dit dan effect zal hebben op die persoon. Dus als ik iemand iets goeds toewens met heel mijn hart, dan zal dat het lot van die persoon beïnvloeden. Maar het omgekeerde zou ook het geval zijn. Dus als ik lelijk over iemand denk en hem iets naars toewens, dan zou dat ook die persoon kunnen benadelen. In veel culturen leeft dat (bij)geloof sterk. Zo beschermen sommige mensen zich tegen het ´boze oog´ door allerlei typen amuletten, zoals het bekende blauwe oog. In de Koran is er een sura die aandacht geeft aan dit ´boze oog´ via een zin waarin letterlijk bescherming wordt gevraagd aan Allah tegen de ´jaloerse´, waarvan de duivel zelf het prototype is.

Ik dacht vanmorgen na over gedachten in het algemeen en zo kwam ik op de gedachte dat gedachten die in mijn hoofd voorbij gaan voor een groot deel overbodig zijn en soms zelfs schadelijk voor mijn eigen lichaam. Luister ik bijvoorbeeld naar de radio en er wordt daar melding gemaakt van een nare gebeurtenis of omstandigheid, dan kan ik daar nare gedachten van krijgen die echter niet zinvol zijn in de zin dat ze helpen om het leven voor de mensen die de narigheid betreft beter te maken. Ook kan ik me druk maken over mijn eigen toekomst of die van mijn kinderen of andere mensen in mijn leven. Ik kan me ergeren als dingen niet gaan zoals ik dat zou willen. Allemaal zinloos! Sterker nog, ik realiseerde me dat als ik goed kijk naar alle gedachten die in mijn hoofd voorbijgaan, dat ik dan zie dat het merendeel van die gedachten totaal zinloos is en zelfs een belemmering vormt om volledig in de realiteit te zijn (´in het nu´ zoals dat door zweverige meditatiegoeroes wordt genoemd). En het ´nu´ is toch echt de enige realiteit die er is. Het verleden is voorbij en te toekomst is ongewis. Om volledig al mijn zintuigen te kunnen gebruiken en goed te reageren op elk moment is het noodzakelijk om volledig bewust te zijn in het moment en dat kan niet als er allerlei zinloze gedachten door mijn hoofd dwarrelen.

Maar hoe doe ik dat? Het is onmogelijk om de gedachtestroom in mijn hoofd te stoppen. Gedachten komen en gaan. De kunst is (denk ik) om me er niet door te laten meeslepen als een weerloze drenkeling op een houtvlot. Maar om ze te ´beschouwen´ en mezelf de vraag te stellen: ´Is deze gedachte relevant en toepasselijk in de situatie waarin ik nu verkeer. Heeft iemand er wat aan? Heeft deze gedachte zin?´ Meestal is dat niet zo en kan ik de gedachte gewoon laten passeren als een scheepje dat voorbijgaat. En weer terugkeren in het moment en de lichamelijke sensaties die ik daarbij voel.

Want gedachten zijn inderdaad krachten, zoals ik op mijn oude dag mag ervaren. Gedachten zijn krachten die je kan voelen tot in je lichaam en die als je je daarvan niet bewust bent kunnen gaan vastzitten in dat lichaam. In je spieren, in je gewrichten en ook in je darmen. Ons lichaam is een fijnbesnaard instrument dat reageert op alles. Op gedachten, emoties, enzovoort.

Mijn lichaam wordt ouder en het vertoont slijtage, wat logisch is. Daardoor voel ik sterker dan voorheen wat gedachten met mijn lichaam kunnen doen. Door de gedachten te beschouwen en te proberen een onderscheid te maken tussen schadelijk voor het lichaam en onschadelijk, probeer ik mijn lichaam nog een tijd te sparen voor algehele schade. Gedachten zijn krachten!

Jaarwisseling met ´los pitufos´ (de kaboutertjes)

Geplaatst op door
Beantwoorden

We wisten dat het druk zou zijn voor ons, twee dagen onder één dak met een gezin met twee kleine kindertjes en dat was het ook. Maar gezellig was het zeker en de liefde die ik zag onderling voelde heel weldadig en warm aan.

Zoals ik vertelde in een eerder stukje wordt er hier geen vuurwerk afgestoken tijdens en rond de jaarwisseling. Dat klopte niet helemaal, want hier en daar was het name voorafgaand en een dag na de jaarwisseling wel een bedeesd knalletje te horen. Dat waren knalletjes van rotjes die stiekem werden afgestoken en dat gebeurde met name op de nu betegelde verdiepingen op de helling achter onze doodlopende straat. Het waren jongeren, die natuurlijk op internet kunnen zien dat er elders wel op los geknald wordt.

Maar wij waren braaf en hielden het bij wandelingetjes met de kindertjes en verder veel spelen met ze in huis. Om 12 uur is het de gewoonte dat een ieder 12 druiven eet en er telkens één in de mond propt bij elke slag van de klok. Hiervoor heeft een ieder een bakje met 12 al los geplukte druiven klaarstaan. Ik at de druiven op mijn gemak op en was dus te laat met de algehele inname. Het bijgeloof luidt dat je dan pech zal hebben in het komende jaar. Gelukkig heb ik daar nog niets van gemerkt.

Ook al was het druk en vroegen en kregen de kleintjes veel aandacht, het was ook beregezellig. Ik heb de sfeer proberen weer te geven met het volgende filmpje:

Hier hebben ze ander ´vuurwerk´

Geplaatst op door
Beantwoorden

Het zit kennelijk (nog) niet in de cultuur van de mensen hier om vuurwerk af te steken, zoals in Nederland wel gebeurt tijdens de jaarwisseling en helaas ook in de maanden ervoor en zelfs nog erna. Hier zie je ander ´vuurwerk´, zoals we vandaag mochten zien tijdens onze wat late ochtendwandeling.

Het is hier niet ongewoon dat mensen op straat spontaan beginnen te zingen en dansen onder begeleiding van het voor Andalusië kenmerkende ritmische geklap in de handen. Ik vind het altijd heel leuk om deze spontane flamenco te zien, Andalusisch ´vuurwerk´

In plaats van hun centjes uit te geven aan zinloos geknal, dat bovendien heel luchtvervuilend is, besteden mensen hier hun geld aan kattenvoer dat ze op allerlei plekken in en rondom het dorp klaarzetten voor de zwerfkatten.

Hier in de bosjes is zelfs een slaapplekje gemaakt uit de wind en regen, te midden van voer en water voor de kat.

Avondrood regen in de sloot

Geplaatst op door
Beantwoorden
zonsondergang 27 oktober 2024

Na regen komt zonneschijn en na droogte hoopt men op regen. Gisteren beloofde de avondlucht regen en die belofte werd waarheid. Vannacht onweerde het uren lang en viel er flink wat regen en ook vandaag regent het nu, na een droge ochtend. Er worden flinke buien met de nodige bliksem en donder voorspeld voor de komende dagen tot en met zondag.

Andalusië snakte naar regen, dus het is een zegen. Maar niet fijn voor de vakantiegangers die hun centjes hebben uitgegeven om hier te genieten van een herfstvakantie. Vandaag gingen we naar de Place Mayor voor een broek voor mij. We komen niet graag in dat winkelcentrum met alle winkels die je ook voor een groot deel kan vinden in andere steden, maar ik wilde een Salsa jeans en dan moet ik daar zijn. Ahmad was zo lief om met me mee te gaan. We wilden ook kleine cadeautjes voor zijn kleinkinderen, die we vrijdag zullen gaan opzoeken.

We zagen veel Nederlanders in het winkelcentrum. Onder andere mensen van onze leeftijd, waarschijnlijk overwinteraars, maar ook jonge gezinnen met kinderen. Het doet me een beetje pijn om te weten dat deze mensen een week lang veel regen zullen hebben en weinig zon, wat ze waarschijnlijk niet hadden verwacht bij het boeken van hun vakantie.

Vakantietripje cadeau

Geplaatst op door
Beantwoorden

Wat een verwennerij! Dit keer van de kinderen van Ahmad, een reservering voor twee nachten in het mooie hotel ´Fuenta del Sol´. Het was een cadeau voor zijn verjaardag in juli van dit jaar en wij lieten deze reservering plaatsvinden op 23, 24 en 25 oktober. Twee nachtjes sliepen wij prinsheerlijk in een heel lekker breed bed in een een mooie, goed voorziene hotelkamer. Het hotel staat in een zeer landelijke omgeving en is bereikbaar via een smalle weg over de heuvels er omheen.

Er waren niet al te veel gasten in het hotel en de weinige aanwezigen waren duidelijk rustzoekers. Het verbaasde ons dat het grootste deel van de gasten Nederlanders waren. Hoe kwamen zij daar terecht op die bijzonder afgelegen plek? Wij hebben het ze niet gevraagd. De gastheer en -vrouw van het hotel waren vriendelijk en gastvrij. Het eten was met heel veel zorg bereid, maar voor ons was de hoeveelheid vlees in verhouding tot groenten wel enorm groot. Het was heerlijk, maar aangezien wij gewend zijn aan een dieet van veel meer groenten dan vlees was het voor ons niet zo gemakkelijk te verteren als het eten dat wij gewend zijn. Maar genieten deden we wel! Het hotel beschikt over haar eigen veestapel van overwegend schapen, dus vandaar misschien de rijkelijke hoeveelheid vlees.

We kregen ook een fles wijn aangeboden, die inbegrepen was in het arrangement. Wij hebben ons best gedaan daarvan te drinken, wat voor ons heel ongewoon is. Ik was nieuwsgierig hoe ik het drinken van alcohol zou ervaren na zoveel jaren geheelonthouding. We merkten allebei dat wijn niets voor ons is. We lieten dan ook de rest van de wijn in de fles in de hotelkamer achter. Het is fijn om te weten wat wel en niet bij ons past. Alcohol hoort daar niet bij.

Ook was er een uurtje ´spa´ inbegrepen in de reservering. We waren een uur alleen in een grote ruimte met douches, een jacuzzi en een zwembad. We hadden geen zwemkleding bij ons, maar het gaf niet dat we naakt rondliepen. Er was verder niemand. De douche en het zwembad waren voor ons gevoel ijskoud. We bleven daarom het grootste deel van de tijd in het warme bubbelbad zitten. Ik moest lachen om Ahmads hoofd boven al die bubbels. Hij is een man die je helemaal niet verwacht aan te treffen in een ´spa omgeving´.

Er waren niet veel wandelpaden op de kurkdroge heuvels. We liepen de eerste dag een uur heen en terug over de smalle weg naar het dorpje Joya om toch wat beweging te hebben. De terugweg was pittig, helemaal steil naar boven zodat we dat voelden in onze spieren. Op de tweede dag vonden wij een pad in een andere richting. Als we dat pad helemaal zouden hebben gevolgd, zouden we na 19 km gelopen te hebben in Antequera terecht zijn gekomen. Dat hebben we maar niet gedaan.

Het was een heel rustige en fijne vakantie, waarin we weinig gebruik hebben gemaakt van schermtijd en daarentegen veel in het ´hier en nu´ verkeerden. Een mooie belevenis, die onze relatie nog meer dan die al was verstevigde. Ik maakte veel foto´s en filmpjes en daarvan plakte ik deze impressie:

‘Positive vibes’

Geplaatst op door
Beantwoorden

Vandaag kwam een jonge Nederlandse vriend van Ahmad (Tariq), woonachtig in Hoorn, bij ons op de koffie. Hij kwam een tweede boek brengen dat hij geschreven heeft en waarin Ahmad voorkomt. Een flinke tijd terug kwam hij al bij ons op bezoek om het enorme boek te presenteren dat hij toen had geschreven. Dat was een boek over mensen die woonden in het noorden van Marokko en van wie de voorouders in de tijd van de inquisitie uit Andalusië hadden moeten vluchten. Het waren verhalen van een aantal families met daarbij foto’s. Ook is van hun verhaal een documentairefilm gemaakt die we nadien hebben gezien in het filmhuis in Den Haag. De film is ook vertoond in verschillende steden in Andalusië. Zie ook twee eerdere posts in dit weblog

Tariq kwam nu een boek brengen dat hij heeft laten drukken zonder BSN-nummer, compleet met heel veel mooie foto’s, voor mensen die hij kent. In het boek beschrijft hij zijn kennismaking met Andalusië als 20 jarige jongeman en zijn reizen door Andalusië daarna. Het is niet alleen een beschrijving van zijn reizen, maar ook van de innerlijke reis die daarmee gepaard ging en die zijn bekering tot de islam tot gevolg had. In het boek komt ook Ahmad voor en daarom kwam hij een exemplaar van het boek aan Ahmad schenken. Het boek is in het Nederlands geschreven en dus helaas niet in de gedrukte versie voor Ahmad te lezen, maar Tariq gaat het ook in pdf versie verspreiden, zodat iedereen gratis kennis kan nemen van zijn verhaal. Ahmad kan het dan ook lezen met de google vertaalmachine.

Het is altijd heel leuk om met Tariq te praten, die zowel Nederlands als Spaans spreekt, wat voor mij en Ahmad natuurlijk fantastisch is. Het is een man met heel goede intenties en veel positieve ideeën die enorm inspireren. Het bestuderen van Andalusië en de geschiedenis is voor Tariq, evenals voor Ahmad, een hobby naast hun eigenlijk beroep. Tariq heef een stichting in het leven geroepen die werkt met jongeren met problemen van diverse aard. Dat is zijn eigenlijke werk dat hij met veel inzet doet. Een man naar mijn hart. Iedere ontmoeting met hem (en zijn gezin) geeft ons positieve ‘vibes’. Hij wil ons in de winter opzoeken in Alhaurin de la Torre met zijn gezin.

De pauw is eindelijk af

Geplaatst op door
Beantwoorden

Dit half jaar maakte ik maar één schilderijtje, op een canvas dat ik nog had staan op mijn gammele ezel. Ik besloot me aan een pauw te wagen.

Olieverf 30 x 40

Ik had moeite met de staart en de veren. Heb te weinig geduld voor details. Uiteindelijk heb ik maar besloten dat het af moet zijn. Mijn techniek was klodderen en vegen. Ik heb van mijn buurman, die werkt in een wasserij, heel veel gewassen keukendoekjes gekregen en daarmee is het goed vegen.

Ik kan niet zeggen dat ik zo trots ben als een pauw op dit schilderij. Het zij zo….

Afscheid van de zomer en minder wandelingen

Geplaatst op door
Beantwoorden

We wandelen minder, omdat het weer zich er niet meer zo voor leent en ook is er minder te zien in de Uithof. Minder bloeiende planten, geen kuikens die achter pa en ma aan zwemmen of gevoed worden door pa en ma. De lente is de leukste periode om te wandelen. Toch heeft elk jaargetijde zijn bekoring. We hebben nu geen excuus dat hondjes uitgelaten moeten worden en we zijn gemakzuchtiger geworden. Er is altijd wel een excuus om de ochtendwandeling over te slaan. De paden zijn natgeregend of ‘ik moet boodschappen doen’. Maar toch blijft de natuur trekken.

Sowieso genieten we nog van de vogels in de tuin, die komen eten van het voer. Er zijn minder meeuwen en we zien en horen nu meer kleinere vogels.

Rust vinden

Geplaatst op door
Beantwoorden

Ahmad en ik zijn nu bijna 16 jaar samen. In het begin van deze periode werkte ik nog en was Ahmad bezig met een cursus Nederlands. Als ik van mijn werk kwam rond drie uur in de middag stond het door Ahmad klaargemaakte warme eten al klaar en ’s avonds aten we nog eens warm. Allengs kregen we een ritme, gebaseerd op de mediterraanse gewoonten van eten en drinken, waarbij een goede verdeling ontstond tussen ons wat betreft wie er kookte en wat er gegeten werd.

Vanaf mijn 62e had ik geen werk meer en waren we de hele dag samen en op mijn 65e jaar ging ik met vervroegd pensioen. We verveelden ons nooit en waren altijd wel bezig met een projectje, hetzij samen hetzij ieder voor zich. We kregen hobbies die we nooit eerder hadden. Ik kon me uitleven in dit weblog, dankzij het feit dat Ahmad verstand had van het opzetten van een website en Ahmad ontdekte dat hij het leuk vond om met zijn handen dingen te vervaardigen. Ik begon aarzelend met tekenen, eerst nog alleen in zwart wit en met een simpel HB potlood en later begon ik met olieverf te penselen. Ahmad deed aanvankelijk aan pyrografie, maar vond later tiffany toch leuker. We gingen ook regelmatig op reis. Wat waren we lekker bezig. We voelden ons nog altijd nuttig.

Ahmad heeft heel wat mooie dingen gemaakt van glas en ik heb veel schilderijen gemaakt, voor mezelf en voor anderen. Ik heb ook nu nog altijd wel een canvas dat ik aan het beschilderen ben. Op dit moment is dat een pauw, maar hoe mooier het weer is, hoe minder ik achter de schildersezel te vinden ben. Sowieso schilder ik in de regel maar een half uur achter elkaar. Als ik net bij mijn doek sta zie ik duidelijk wat ik moet doen, maar na een half uur is die flow weg en moet ik weglopen bij het schilderij om niks te verpesten. Zo hiphop ik af en toe aan het schilderij voorbij, maar alleen bij slecht weer. Anders ben ik liever buiten met een boek. Ahmad is helemaal gestopt met zijn cristales. Hij heeft al zoveel gemaakt. Vrijwel iedereen, ikzelf incluis, is voorzien van één of meerdere mooie glas in lood werken van hem. Ik heb zowel hier als in Spanje veel schilderijen hangen van mijn eigen hand en mijn kinderen hebben ook allemaal wel een tekening of schilderij en zelfs verdere familie en vrienden hebben een schilderij. Ik zou van nu af kunnen werken in opdracht, maar dat deed ik eerder en dat is me slecht bevallen. Ik moest het doen met slechte foto’s via whatsapp en maakte ook de fout met de opdrachtgever te overleggen tijdens het proces. Dan kon het gebeuren dat ik een gezicht al had geschilderd, maar dat de opdrachtgever me vroeg of ik het hoofd hog wat meer kon laten overhellen of draaien of dat die hand op de schouder van de partner kon rusten, enzovoort. Onmogelijke eisen. Dus dat vind ik heel onprettig werken.

De laatste tijd doen Ahmad en ik weinig, behalve het wandelen met de twee oppashondjes en af en toe sporten op de hometrainers. Een groot deel van de dag kan je ons luierend zien liggen op de tuinbank met onze e-readers. We genieten wel van deze rust, maar moeten er erg aan wennen. Gisteren liet ik me ontvallen tegen Ahmad dat ik in de ochtend steeds meer moeite heb met fris en fruitig wakker te worden. Ik voel me na een hele nacht slapen soms alsof ik veel te weinig rust heb gehad en sta dan op met een hoofd vol watten. Na een grote bak koffie en de eerste wandeling met de hondjes trekt dat wel bij en voel ik me iets fitter, maar ook weer niet dat ik de energie door mijn lijf voel stromen. Ik beken dat ik soms denk dat als ik in mijn slaap zou overlijden ik dat niet erg zou vinden. Natuurlijk kan ik verder leven en besef ik dat ik me gelukkig mag prijzen gezond en wel oud te zijn, maar echt heel lollig vind ik het nu ook weer niet. Ik voel me een ‘inutil’ (nogal nutteloos) en heb moeite dat van mezelf te accepteren. Ahmad heeft dat gevoel ook vaak, bekent hij. Maar we besluiten dat dit is ‘lo que hai’ (wat er is). We moeten er het beste van maken.

‘Aangezien je de windrichting niet kunt veranderen, moet je leren de zeilen bij te stellen‘, (een citaat van James Dean). Ik zeg dit citaat hardop tegen Ahmad en hij knikt. We moeten de zeilen bijstellen. Dat wil zeggen: accepteren dat ons energiepeil niet meer zo hoog ligt als vroeger en zelfs als de energie die we nog maar enkele jaren geleden volop hadden. En accepteren dat er niet meer zoveel van ons verwacht wordt, dat we ‘inutiles’ zijn. We zijn zo gewend nuttig te willen zijn voor anderen, dat het voor ons nu soms moeilijk is te accepteren dat we er ook gewoon mogen zijn, zonder die nuttigheidsdrang. Dat we mogen genieten van elk moment dat we leven. Het lijkt soms wel of we het onszelf niet gunnen om er zomaar te zijn. We moeten die rust nog zien te vinden en niet langer stiekem maar openlijk genieten van deze vrijheid.