Het is zo een zoet gevoel, opstaan op de dag van eid ul fitr. Je kan rustig ontbijten bij daglicht en je voelt je feestelijk, alsof je jarig bent. Ik loop over van liefde en stuur eid-wensen naar la mijn medemoslim-contacten in mijn WhatsApp. Maar ook in het bijzonder naar mijn oerhollandse schoonzoon, die gewoon een hele maand mee gevast heeft, al is hij helemaal geen moslim. Wat ben ik trots op hem. Hij heeft het zelf ook als iets heel positiefs ervaren. Met zijn eigen woorden: ´Het was oprecht heel bijzonder om te doen. Oprecht een reset voor lichaam en geest. En het is heerlijk om weer eens een persoonlijk doel te stellen en te behalen. Was lang geleden´.
Dus ook niet-moslims kunnen de weldadige werking van een vastenmaand ervaren. Het is een maand lang de wensen van je ego opzij zetten. Zoals Allah heeft gezegd volgens een hadith: “Allah, de Geprezene en Verhevene, heeft gezegd: ‘Iedere daad van de zoon van Adam is voor hem(zelf), behalve het vasten. Het vasten is voor Mij en Ik geef er een beloning voor.’”(al-Boekhaarie en Moeslim)
Bidden, smeken en andere daden van aanbidding doe je alleen voor jezelf. Het is een geschenk van onze Schepper aan ons, opdat wij ons Hem herinneren en niet vervallen in onachtzaamheid. Maar het vasten is voor Allah. Dus wie gevast heeft tijdens de ramadan voelt aan den lijve het effect op ziel en lichaam, ook al is hij nog geen moslim (in naam).
We hebben een familieapp en daarin is nu afgesproken dat volgend jaar de hele familie gaat vasten, inshaallah. 😇🙏
Henk van Straten stuurt mij nog steeds zijn stukjes, ook al betaal ik er niet voor. Hier volgt weer een mooi stukje van hem. Sommige vind ik zo goed dat ik ze wil delen.
De mooiste mensen Loretta Schrijver is dood. Kanker. Dieuwertje Blok is ook dood. Ook kanker. Ik vond dat allebei zulke leuke vrouwen. Mooie vrouwen. Nog niet zo heel lang geleden was Dieuwertje Blok hier thuis op bezoek voor Radio 4. Met kerst was dat, volgens mij. In 2023? Ze kwam vragen wat m’n favoriete klassieke muziekstuk was. De Canto Ostinato, was mijn antwoord. Omdat ik dat stuk luister tijdens het schrijven. Het brengt me in een soort trance. Mijn jongens waren ook thuis. Toen ik vertelde dat Dieuwertje Blok op bezoek kwam waren ze nog veel enthousiaster dan ik had verwacht. We maakten een foto van ons vieren, dus de jongens en ik en Dieuwertje. We leken net een gezinnetje. Wat een ongelofelijk mooie en leuke vrouw was ze. ‘Zo knap nog!’ zei ik tegen mijn oudste zoon, en hij was dat met me eens. De ogen! Het haar! De lieve lach! Ik was 43 en hij 17 en allebei waren we een beetje verliefd. Het goede, het leuke, het warme. Soms ontmoet je mensen en dan denk je: ja, zo moeten mensen zijn, dit is het hoogst haalbare, en dat is inclusief de morele gebreken en andere tekortkomingen die we allemaal hebben, op onze eigen manier. Met Loretta Schrijver reed ik mee naar een boekenwinkel waar ze een gereserveerd boek ging ophalen. Dat was voor Henk lift mee in Volkskrant Magazine. Haar kleine hondje was ook mee, een vuilnisbakkenras. Ik baal ervan dat ik niet meer weer welk boek het was dat ze ging ophalen. Wel voel ik haar warmte nog. De volstrekt pretentieloze, vrolijke warmte. Een vrouw met zelfspot, met een gulle lach, gul voor zichzelf en gul voor anderen, en volledig op gemak met zichzelf en haar eigen stuntelige onhandigheden. Verzot op honden! Zulke mensen. De echt mooie mensen. En die dan doodgaan. Ik denk zo veel liever aan hen, en zie zo veel liever hen voor me, dan de lelijke koppen waar ik dagelijks mee geconfronteerd word, die ik misschien zelf ook wel opzoek: de Trumps en Pete Hegseths en Wildersen en Fabers en Musks. In wiens ogen alles ontbreekt wat ik zag in de ogen van Dieuwertje Blok en Loretta Schrijver. Lelijke, stompzinnige koppen die je de hoop ontnemen, omdat je denkt: verdomme, dit is hun tijd, en de zachte mensen vallen weg. Gisteren had ik een lange draaidag met het reclamebureau waar ik werk. We schoten een commercial voor Huidfonds. Eén van de mensen die aan de commercial meedoen is Ed, een dakdekker wiens halve neus vanwege huidkanker is weggesneden. Dat ontbrekende stuk hebben ze vervangen door een reep huid uit zijn voorhoofd; zo boetseerden ze als het waren een nieuwe neus. Maar hij stond meer dan dertig jaar op het dak, onder de zon, en smeerde zich nooit in. Zo’n beetje elke maand snijden ze wel weer iets van hem af. Dat deed me natuurlijk weer aan Dieuwertje denken. Hij had een goede dag, gisteren, die Ed. Tranen in zijn ogen toen hij de set zag. Ook weer van die ogen met het goede erin. Nou ja… Ik moet gewoon minder nieuws kijken. Minder de krant lezen. Minder podcasts over al het lelijks op de wereld luisteren. Vaker aan Dieuwertje Blok en Loretta Schrijver denken, of op zoek gaan naar dat goede, dat mooie, in andere mensen. Want het is er. Ik zie het zelfs in de ogen van mijn hond. Daarom weet ik dat het niet weg kan, dat het nooit echt kan verdwijnen. Het is als kosmische achtergrondstraling of ultraviolet licht. Bij sommigen komt het er niet doorheen; de straling wordt tegengehouden, de barrière te dik. Maar bij anderen is er niets dat het tegenhoudt. Zij openen hun ogen en dan is het er, als een nieuwe dag die aanbreekt. Als zo iemand naar je kijkt dan voel je de barrière in jezelf afbreken. Ik schrijf deze stukjes met plezier en vanuit het hart, net als mijn boeken. Desalniettemin is een beetje erkenning natuurlijk altijd prettig. Ook is deze nieuwsbriefservice niet gratis. Mocht je een kleine bijdrage kunnen missen: KLIK HIER VOOR EEN OPEN TIKKIE.
Die ik hier wil delen, omdat deze gedachten misschien herkenbaar zijn voor anderen.
´Het geloof in een Schepper is voor mij de leidraad geweest in mijn leven vanaf mijn vroegste jeugd, ook al waren mijn ouders atheïst. Zonder dat geloof had ik mijn leven niet kunnen leiden zoals ik dat gedaan heb, ondanks alle tegenslag. Ook nu put ik kracht uit mijn geloof en voor mij is het onvoorstelbaar dat mensen denken alles aan te kunnen zonder geloof. Ik denk dat dit maakt dat ik me een vreemde eend voel tussen mensen die denken dat alles maakbaar is tot het bittere einde.
Ik ben weer gaan lezen in de Koran en in de levenslessen van Sheikh Nazim, moge hij voor altijd vrede vinden in zijn graf. Dat geeft mij veel vrede. Een vrede die ik niet kan putten uit de ellende die heerst op veel plekken op de wereld en de reacties van mensen daarop.
Het is de 10e dag van de Ramadan. Wat wil ik onthouden van wat ik onlangs mocht ervaren aan wijsheid?
Alles komt van Allah (soebhan wa ta ala), het goede en prettige en het slechte en onprettige. Allah verwacht van Zijn dienaar dat deze geduld toont in alle omstandigheden en te midden van alle soorten mensen en andere wezens. Allah ziet alles en kijkt of Zijn dienaar alles verdraagt met een gelijkmatig gemoed. Voor mij zijn de volgende adviezen, die ik mezelf wil geven belangrijk:
Zeg niet ´waarom?´, maar zeg onder alle omstandigheden ´alhamdulillah´. Allah weet beter wat mij toekomt en wat mij moet overkomen dan ik. Het heeft geen zin en het is contraproductief om te vechten tegen de Wil van Allah de Almachtige.
Ik kan beter niet veel praten maar nadenken voor ik wat zeg: Met welke intentie zeg ik iets en is datgene zinvol of niet om te delen met mijn toehoorder?
Ik moet niet de vijfde getuige willen zijn. Dat wil zeggen ik moet geen getuige van het gedrag van een ander willen zijn naast de legitieme vier getuigen, te weten Allah (swta), de twee engelen links en rechts van die persoon en de profeet (vrede zij met hem). Dus beter oordeel ik niet over een ander in gedachten en als een oordelende gedachte toch in mij opkomt dien ik deze te overdenken (waar komt deze gedachte vandaan?) en nooit dien ik een oordeel uit te spreken over een ander! Shaitan en zijn helpers wachten elke kans af om mij in die valkuil te doen belanden. Een oordeel is zo geveld, maar ik moet me daar verre van houden. Ik heb het druk genoeg met het nadenken over mijn eigen intenties en gedragingen.
Praat in gedachten niet met mensen, maar alleen met Allah. Alleen Allah is echt nabij, heeft het beste met mij voor en bij Allah kan ik alles neerleggen. Met een ander kan ik gedachten delen, maar alleen als het zin heeft en constructief is voor de ander. Mijn problemen moet ikzelf uitzoeken en eventuele pijn en verdriet kan ik bij Allah neerleggen, de enige Helper voor mij op deze aarde.
Zoek de goedkeuring niet bij andere mensen maar bij Allah.
Als ik tevreden ben over iets wat ik gedaan heb is dat niet mijn verdienste, maar is dat dankzij de zegen van Allah swta.
Moge ik er me constant van bewust zijn dat Allah met mij is en mij gade slaat in alles wat ik denk en doe. O Allah, help mij in de strijd tegen mijn nafs en laat mij verkeren in Uw zoete nabijheid. Geef mij alleen maar liefde voor mijn medemensen en andere wezens op aarde.
24-03-2025
Meer raadgevingen uit de lessen van sheikh Abdullah ad Daghestani, moge zijn pure ziel vrede hebben in zijn graf.
Wees niet boos. Woede doet je iman te niet. Als je boos bent is dat vuur van de duivel. Maak snel wudu, want water blust het vuur en zeg 70 keer astaghfirullah. Je kan je nafs nooit overwinnen als je woede toelaat. De beste remedie om mezelf te helpen tegen opkomende woede is te beseffen dat alles gebeurt volgens de wil van Allah swta.
Klaag niet. Over ziekte, ongemak, pijn of tegenslag. Het helpt mij om hierbij ook te beseffen dat alles gebeurt overeenkomstig het plan van Allah swta. Geduld is hier de sleutel. Heb geduld onder alle omstandigheden en wees als een altijd groene boom onder elke weersomstandigheid.
Dat is geen verzinsel van mij, maar dit staat letterlijk in de Koran:
256 There is no compulsion in religion. The right direction is henceforth distinct from error. And he who rejecteth false deities and believeth in Allah hath grasped a firm handhold which will never break. Allah is Hearer, Knower. (uit de vertaling van ´Te Meaning of the Glorious Quran´ van Marmaduke Pickthall (1930)
Sommigen menen dat je mensen kan dwingen om te geloven, maar in de Koran wordt er herhaaldelijk op gewezen dat dit geen zin heeft, omdat mensen die zich verzetten tegen het geloof in een Schepper dit zullen blijven doen. Maar dat wil ook niet zeggen dat zij nooit uit zichzelf zouden kunnen veranderen in het zich al dan niet verzetten tegen het geloven in het ongeziene. Tot hun laatste adem zullen zij nog de gelegenheid daartoe hebben.
Er zijn moslims die hun kinderen dwingen om te bidden, te vasten en alle andere verrichtingen te doen die hun geloof voorschrijft. Dit komt in alle geloven voor. Sommigen menen zelfs dat het gerechtvaardigd is een kind te slaan als het niet voldoet aan de uiterlijke eisen van het geloof.
Nooit heb ik gedacht dat dit goed zou zijn voor mijn kinderen. Dat ik ervoor heb gekozen om te geloven in een Schepper en me te bekeren tot de islam uit vrije wil betekent niet dat dit mij het recht geeft datzelfde een ander op te dringen, al zijn het mijn kinderen.
Ik heb wel zaadjes geplant. Ze zagen mij 5 keer per dag bidden en vasten en veel lezen in heilige boeken. Ik vertelde ze verhalen uit de islam die gemakkelijk te begrijpen waren. Ik probeerde ze vooral de waarden bij te brengen als eerlijk zijn en een ander niet schaden, mens of dier. Bij de opvoeding legde ik altijd meer nadruk op goed gedrag dan op goede schoolresultaten. Ik deed wat ik kon naar vermogen, maar ik dwong ze niet om met mij mee te bidden. Ik leerde ze wel de woorden van enkele sura´s (Koranverzen) en altijd waren zij er getuige van hoe belangrijk het geloof voor mij was in alle omstandigheden
Op een goed moment, toen mijn kinderen nog klein waren en schoolgaand, besloot ik de woorden van het hele gebed uit te typen op een typmachine en daarbij ook richtlijnen van hoeveel rakat gebeden wordt in elk van de vijf gebeden. Naast de woorden van het gebed had ik de bijbehorende houding van het lichaam getekend met simpele lijnen. Er was toen nog geen internet. Met doorslagvellen maakte ik een kopie voor al mijn kinderen en stopte deze in een plastic mapje. Een soort ´gereedschap voor het leven´. Mochten ze ooit willen bidden, dan stond hierop beschreven hoe dat kon. Maar ik heb ze ook altijd gezegd dat Allah overal en altijd nabij is en dat je hem over alles kan smeken met je eigen woorden.
Ik heb mijn jongste zoon één keer uit zichzelf zien bidden. Hij was geschorst op school en daarvan zo geschrokken dat hij voor mijn neus op een bidkleedje ging bidden om Allah om genade en hulp te smeken 😉. Dit is geen vreemd verschijnsel. Als de nood aan de man is roepen veel mensen God aan.
Ik geloof dat ik door mijn gedrag en door woorden wel een zaadje heb kunnen planten, maar ik denk dat het geen zin gehad zou hebben als ik mijn kinderen met geweld in een islamitisch keurslijf had gedwongen. Voor mij zijn intenties en gedrag heel belangrijk en het hebben van een schoon hart. Een mooi hart zie ik bij mijn nu volwassen kinderen en dat wil niet zeggen dat zij niets doen dat volgens de islam niet goed is. Ik zou hen daartegen willen beschermen, maar de macht daartoe van een ouder is beperkt. Nooit heb ik huichelaars willen kweken, die met hun mond geloven maar in hun hart niet.
Als een zaadje eenmaal in de grond zit, kan het soms lang duren voordat het uitgroeit tot een plant. Door de juiste omstandigheden kan een zaadje, dat soms al heel lang in verscholen lag te wachten, ineens uitgroeien tot iets moois. Dat gebeurt nu hier, nu er na een paar jaar van grote droogte regen is gevallen. De wonderen van de natuur. Subhanallah (alle lof komt toe aan Allah). Hoeveel wonderen moeten we dagelijks aanschouwen om te gaan geloven in een Schepper?
Eén van de pagina´s in dit weblog (zie bovenin in de zwarte balk) is getiteld ´The meaning of the Glorious Quran´. Als je die pagina opent, dan krijg je een link naar de vertaling van de Koran in het Engels door Marmaduke Pickthall, de mooiste vertaling van dit heilige boek die ik ooit las. Dankzij deze prachtige en poëtische vertaling wist ik dat ik de islam zou gaan omarmen. Marmaduke Pickthall heeft zich een tijd lang afgezonderd en zich volledig toegelegd op deze vertaling uit het Arabisch van woorden die eeuwen geleden zijn opgetekend en nooit zijn veranderd in de loop der tijd. Alle Korans in het Arabisch overal ter wereld hebben dezelfde woorden van het begin tot eind en als enige van alle heilige boeken die de mens kent is dit een boek waarin Allah Zelf rechtstreeks spreekt tot de mens. Omdat Marmaduke Pickthall besefte dat hij de tekst wel kon vertalen in het Engels, maar dat deze vertaling nooit helemaal de oorspronkelijke betekenis van de Arabische tekst zou kunnen omvatten noemde hij zijn prachtige vertaling heel bescheiden: ´the meaning of the Glorious Quran´ en niet de Koran, omdat de oorspronkelijke Koran geschreven is in het Arabisch en niet te evenaren in een andere taal. Vergeleken met andere vertalingen die ik las in het Nederlands en in het Engels vond ik deze vertaling de mooiste.
Daarom vind ik het zo fijn dat deze vertaling, die ik in 1977 kocht in boekvorm (met aan één kant de Arabische tekst en de andere kant de vertaing) nu gratis wordt uitgegeven in digitale vorm in het Engels. Je kan het Boek der Boeken in deze vertaling gratis downloaden in pdf, epub en mobi. Deze maand ben ik deze Koranvertaling aan het herlezen in mijn kobo ereader. Het mooie van de kobo ereader is dat je, wanneer je de betekenis van een Engels woord niet kent, je deze direct kan verkrijgen door het woord te selecteren en dan komt er een vertaling van van Dale tevoorschijn. Ik gun deze ervaring elke moslim die Engels kan lezen.
Tijdens de maand ramadan zijn de harten van de moslims die vasten meer dan anders ontvankelijk voor de heilige woorden van Allah en dat is dan ook de reden waarom er tijdens deze maand veel gereciteerd uit en gelezen wordt in de Koran. Het is heilzaam om de Koran te reciteren en het geeft vrede en rust, omdat de Arabische woorden, zelfs als men de betekenis ervan niet kent, een helende werking hebben op de mens. Maar daarnaast is het leerzaam voor elke moslim om de woorden in vertaling te lezen teneinde beter te begrijpen wat de richtlijnen zijn voor de gelovige. De Koran is een boek naast de drie andere heilige boeken (de Thora, de Psalmen en de Bijbel). De Koran is de afronding van deze voorgaande boeken die op de wereld kwamen via profeten, die met tussenpozen in de menselijke geschiedenis kwamen als waarschuwers voor de mens. Het verschil tussen de Koran en de ander heilige boeken is dat Allah/God in de Koran rechtstreeks spreekt tot zijn geliefde profeet Mohammad, vrede zij met hem, en de mensen in het algemeen en dat de tekst van de Koran nooit is gewijzigd, met geen enkel woord. Men zegt wel dat Allah dichterbij is dan je halsslagader. Wij kunnen Allah niet zien maar Hij ons wel. Om dichterbij Allah te komen en te begrijpen waartoe Hij ons uitnodigt is het lezen van de Koran, waarin Allah tot de mens spreekt in klare taal het meest directe middel.
Het begrijpen van de heilige Koran neemt toe met het de wijdte van het iman (geloof) van de lezer. De ramadan opent de harten van mensen. Zoals sheikh Nazim ooit zei: ´Het verstand van een mens kan een klein kopje kennis bevatten, maar het hart van de mens een oceaan´. De Koran bevat oceanen van kennis voor wie lezen wil.
Allah heeft 99 namen die bij de moslim bekend zijn. Sommige van die namen zijn te vinden in de Koran en andere zijn bekend geworden vanuit de overleveringen uit het leven van de profeet, de hadith. Volgens heiligen zijn er veel meer schone namen van Allah, die wij niet kennen. Elke naam beschrijft een eigenschap van Allah, een Entiteit die wij niet kunnen kennen, maar die zich openbaart in Zijn Schepping (en de wonderlijke perfectie daarvan) en in het hart van ons mensen.
99 eigenschappen van Allah swt
1. الله Allaah (Allah – Degene Die het verdient om aanbeden te worden)
2. الأحَد al-Ah’ad (de Enige, de Unieke)
3. الأعْلَى al-A’laa (de Allerhoogste)
4. الأكْرَم al-Akram (de Meest Vrijgevige)
5. الإله al-Ilaah (de God, Degene Die alleen het verdient om aanbeden te worden)
6. الأوَّل al-Awwal (de Eerste)
7. الآخِر al-Aakhir (de Laatste)
8. الظاهِر adhz-Dhzaahir (de Hoogste)
9. البَاطِن al-Baatin (de Meest Nabije)
10. البارِئ al-Baarie-e (de Voortbrenger)
11. البَرّ al-Barr (de Zorgzame, de Bron van alle Goedheid)
12. البَصِير al-Basier (de Alziende)
13. التَّوَّاب at-Tawwaab (de Berouwaanvaardende, Degene Die Zijn dienaren leidt naar het berouw tonen en Die hun berouw aanvaardt)
14. الجَبَّار al-Djabbaar (de Onderwerper)
15. الحافِظ al-H’aafidhz (de Waker, de Beschermer)
16. الحَسِيب al-H’asieb (de Toereikende en Beoordelaar)
17. الحَفِيظ al-H’afiedhz (de Waker)
18. الحَفِيُّ al-H’afiyy (de Goedgezinde, de Zachtmoedige)
19. الحقّ al-H’aqq (de Ware)
20. المُبِين al-Moebien (de Verduidelijker)
21. الحَكِيم al-H’akiem (de Alwijze) of al-H’aakim (de Alwijze)
22. الحَلِيم al-H’aliem (de Meest Verdraagzame)
23. الحَمِيد al-H’amied (de Prijzenswaardige)
24. الحَيّ al-H’ayy (de Eeuwig Levende)
25. القَيُّوم al-Qayyoem (de Zelfbestaande, de Onderhouder)
26. الخَبِير al-Khabier (de Alwetende omtrent subtiele zaken)
27. الخَالِق al-Khaaliq (de Schepper)
28. الخَلاّق al-Khallaaq (de Schepper Die voortdurend schept)
29. الرَّؤُوف ar-Ra-oef (de Meest Vriendelijke en Genadevolle)
30. الرَّحْمَان ar-Rah’maan (de Meest Barmhartige)
31. الرَّحِيم ar-Rah’iem (de Meest Genadevolle)
32. الرَّزَّاق ar-Razzaaq (de voortdurende Schenker van veelvuldige voorzieningen)
33. الرَّقِيب ar-Raqieb (de Toezichthouder)
34. السّلام as-Salaam (Degene Die vrij is van enige tekortkoming, de Bron van Vrede en Perfectie)
35. السَّمِيع as-Samie’ (de Alhorende)
36. الشَاكِر ash-Shaakir (Degene Die het meest blijk geeft van waardering)
37. لشَّكُور ash-Shakoer (Degene Die het meest bereid is om te waarderen)
38. الشَّهِيد ash-Shahied (de Getuige)
39. الصَّمَد as–Samad (de Volmaakte, de Onafhankelijke Heer, Degene van Wie al het geschapene afhankelijk is)
40. العَالِم al-‘Aalim (de Kenner van het onwaarneembare en het waarneembare)
41. العَزِيز al-‘Aziez (de Almachtige, Degene Wiens Macht verheven is)
42. العَظِيم al-‘Adhziem (de Bezitter van Grootheid)
43. العَفُوّ al-‘Afoeww (de Schenker van Vergiffenis, Degene die keer op keer vergeeft)
44. العَلِيم al-‘Aliem (de Alwetende)
45. العَلِيّ al-‘Aliyy (de Allerhoogste)
46. الغَفَّار al-Ghaffaar (de Meest Vergevensgezinde)
47. الغَفُور al-Ghafoer (de Meest Vergevensgezinde)
48. الغَنِيّ al-Ghaniyy (de Zelfvoorzienende, de Onafhankelijke, de Behoefteloze)
49. الفَتَّاح al-Fattaah’ (de Rechter en de Opperste Opener Die de waarheid onderscheidt van de valsheid)
50. القَادِر al-Qaadir (de Machtige)
51. القَاهِر al-Qaahir (de Onderwerper)
52. القُدُّوس al-Qoeddoes (de Allerheiligste, de Pure en Perfecte)
53. القَدِير al-Qadier (de Almachtige)
54. القَرِيب al-Qarieb (de Nabije, Degene Die dicht bij Zijn dienaren is)
55. القَوِيّ al-Qawiyy (de Sterke, met Perfecte Kracht)
56. القَهَّار al-Qahhaar (de Onderwerper en de Meest Machtige)
57. الكَبِير al-Kabier (de Bezitter van Grootheid, de Onvergelijkbare Grote)
58. الكَرِيم al-Kariem (de Vrijgevige)
59. اللَّطِيف al-Latief (de Meest subtiele in Kennis en de Zorgzame)
60. المُؤمِن al-Moe-emin (de Schenker van veiligheid, de Ware en Betrouwbare)
61. المُتَعَالِي al-Moeta’aalie (de Meest Verhevene)
62. المُتَكَبِّر al-Moetakabbir (de Majestueuze)
63. المَتِين al-Matien (de Sterke)
64. المُجِيب al-Moedjieb (de Verhorende, de Gehoorgevende)
65. المَجِيد al-Madjied (de Glorierijke)
66. المُحِيط al-Moeh’iet (de Alles Omringende)
67. المُصَوِّر al-Moesawwir (de Vormgever)
68. المُقْتَدِر al-Moeqtadir (de Almachtige)
69. المُقِيت al-Moeqiet (de Almachtige Getuige en Voorziener)
70. المَلِك al-Malik (de Koning)
71. المَلِيك al-Maliek (de Almachtige Koning)
72. المَولَى al-Mawlaa (de Heer, Helper en Beschermer)
73. المُهَيْمِن al-Moehaymin (de Getuige over Zijn schepping)
74. النَّصِير an-Nasier (de Helper)
75. الوَاحِد al-Waah’id (de Unieke, de Ene)
76. الوَارِث al-Waarith (de Erfgenaam)
77. الوَاسِع al-Waasi’ (de Alomvattende)
78. الوَدُود al-Wadoed (de Liefdevolle)
79. الوَكِيل al-Wakiel (de Vertrouweling, de Beste Rangschikker)
80. الوَلِيّ al-Waliyy (de Beschermer, de Helper)
81. الوَهَّاب al-Wahhaab (de veelvuldige Schenker)
Vanuit de Soennah van de boodschapper van Allah (salallaahoe ‘alayhie wa sellem):
82. الرَّبّ ar-Rabb (de Heer en Opvoeder)
83. الجَمِيل al-Djamiel (de Mooie)
84. الجَوَاد al-Djawaad (de Gulle)
85. الحَكَم al-H’akam (de Rechter)
86. الحَيِّي al-H’ayyie (Degene Die Bescheiden is)
87. الرَّفِيق ar-Rafieq (de Vriendelijke)
88. السُّبُّوح as-Soebboeh’ (de Perfecte)
89. السَّيِّد as-Sayyid (de Heer en Meester)
90. الشَّافِي ash-Shaafie (Degene Die geneest)
91. الطَّيِّب at–Tayyib (de Goede, de Pure)
92. القابِض al-Qaabid (de Onthouder, de Beperker)
93. البَاسِط al-Baasit (de Vrijgevige, de Schenker van overvloedige voorziening)
94. المُقَدِّم al-Moeqaddim (Degene Die Bevordert)
95. المُؤَخِّر al-Moe-akhkhir (Degene Die Uitstelt)
96. المُحْسِن al-Moeh’sin (de Welwillende)
97. المُعْطِي al-Moe’tie (de Schenker)
98. المَنَّان al-Mannaan (de Weldoener, de Liefdadige Schenker van giften)
99. الوِتْر al-Witr (de Enige, Degene Die geen partner heeft noch iemand zoals Hem)
In een vorig stukje schreef ik over de zinloosheid van veel gedachten en emoties die in ons kunnen opkomen. Gedachten en emoties die ons niets goeds opleveren en zelfs schadelijk kunnen zijn voor ons eigen lichaam of voor anderen. Ik bedacht toen dat je de gedachtestroom in je hoofd nooit zal kunnen stoppen maar dat je deze wel kan beschouwen en onderwerpen aan onderzoek. Dan kan je onderscheid maken tussen de gedachten die van nut zijn en de gedachten die dat niet zijn.
De laatste tijd heb ik veel pijntjes in mijn lichaam. Soms kan ik daarvan niet slapen. De pijntjes kunnen mijn gedachten zo gaan beheersen dat ik me er druk om ga maken. Ik merk dat dit vooral het geval is nu ik wat ouder ben. In mijn jonge jaren had ik er een groot vertrouwen in dat pijn meestal tijdelijk was en vanzelf wel zou overgaan in mijn verder gezonde lichaam. Maar als oudje betrap ik mij erop dat ik me veel meer zorgen maak bij pijn. ´Het zal toch niet dit zijn of dat?´ Soms ga ik zoeken op internet waarvan de pijn een symptoom zou kunnen zijn en daar word ik dan in de regel niet wijzer van en zeker niet geruster. Ik denk zelfs dat al dat aandacht geven aan elk pijntje, dat begint te grenzen aan hypochondrie, alleen maar meer pijn veroorzaakt, met name in mijn overgevoelige darmen.
Vannacht nam ik de proef op de som, toen ik weer eens niet kon slapen van pijn. Ik herhaalde simpelweg de naam Allah in mijn gedachten en voelde mijn lichaam zich ontspannen. Sterker nog, er kwamen gedachten voorbij die ik als zinvol kon beschouwen en ik begreep ineens dat bepaalde gedachten, ja zelfs de boeken die ik nu aan het lezen ben niet goed zijn voor mij en letterlijk mijn lichamelijk welzijn negatief beïnvloeden. Ik bleef Allah Allah herhalen (zonder geluid) en voelde me steeds beter. Mijn buikpijn zakte, mijn heuppijn verdween, mijn slapende voet ontspande zich. Het voelde aan als een wonder. Het bracht me in een bijna euforische toestand. Vandaag blijf ik het merken. Ik blijf voor mezelf ´Allah´ herhalen (al vergeet ik het ook af en toe) en merk dat ik vandaag tot veel actie ben gekomen. De boeken die niet goed voor me zijn ga ik verwijderen van mijn e-reader. Ik heb weer zin om te schilderen. Ik schrijf nu dit stukje om mijn ontdekking te delen.
De tasbih (gebedsketting) heeft 99 kralen
Mijn moeder vertelde me ooit dat ik als baby niet veel huilde. Soms was ik zo lang stil, dat ze ging kijken of ik nog wel leefde. Dan zag ze mij met open ogen liggen kijken zonder dat ik kennelijk wat nodig had. Maar als ik huilde, zei ze, dan klonk dit altijd als ´Ala….ala….ala´. Kennelijk zocht ik al als baby mijn toevlucht bij Allah. Zo valt nu voor mij alles op zijn plek. Een moslim kan Allah aanroepen bij al Zijn verheven namen, maar de naam ´Allah´ draagt alle goede en troostrijke eigenschappen van Allah in zich en is dus de meest omvattende aanroep. Zoals Fatiha (het openingshoofdstuk van de heilige Koran) de hele Koran vertegenwoordigt. De Fatiha is een smeekbede om leiding en de rest van de Koran is uitleg van hoe de leiding te volgen. Zoals de eerste verzen van de tweede sura (hoofdstuk) zeggen:
Alif. Lam. Mim.
This is the Scripture whereof there is no doubt, a guidance unto those who ward off (evil).
Islam is naseeha (advies) en bedoeld voor degene die het advies wil volgen.
Dat zei mijn moeder vroeger vaak. Zij bedoelde daarmee dat als je iets denkt of iemand iets toewenst, dat dit dan effect zal hebben op die persoon. Dus als ik iemand iets goeds toewens met heel mijn hart, dan zal dat het lot van die persoon beïnvloeden. Maar het omgekeerde zou ook het geval zijn. Dus als ik lelijk over iemand denk en hem iets naars toewens, dan zou dat ook die persoon kunnen benadelen. In veel culturen leeft dat (bij)geloof sterk. Zo beschermen sommige mensen zich tegen het ´boze oog´ door allerlei typen amuletten, zoals het bekende blauwe oog. In de Koran is er een sura die aandacht geeft aan dit ´boze oog´ via een zin waarin letterlijk bescherming wordt gevraagd aan Allah tegen de ´jaloerse´, waarvan de duivel zelf het prototype is.
Ik dacht vanmorgen na over gedachten in het algemeen en zo kwam ik op de gedachte dat gedachten die in mijn hoofd voorbij gaan voor een groot deel overbodig zijn en soms zelfs schadelijk voor mijn eigen lichaam. Luister ik bijvoorbeeld naar de radio en er wordt daar melding gemaakt van een nare gebeurtenis of omstandigheid, dan kan ik daar nare gedachten van krijgen die echter niet zinvol zijn in de zin dat ze helpen om het leven voor de mensen die de narigheid betreft beter te maken. Ook kan ik me druk maken over mijn eigen toekomst of die van mijn kinderen of andere mensen in mijn leven. Ik kan me ergeren als dingen niet gaan zoals ik dat zou willen. Allemaal zinloos! Sterker nog, ik realiseerde me dat als ik goed kijk naar alle gedachten die in mijn hoofd voorbijgaan, dat ik dan zie dat het merendeel van die gedachten totaal zinloos is en zelfs een belemmering vormt om volledig in de realiteit te zijn (´in het nu´ zoals dat door zweverige meditatiegoeroes wordt genoemd). En het ´nu´ is toch echt de enige realiteit die er is. Het verleden is voorbij en te toekomst is ongewis. Om volledig al mijn zintuigen te kunnen gebruiken en goed te reageren op elk moment is het noodzakelijk om volledig bewust te zijn in het moment en dat kan niet als er allerlei zinloze gedachten door mijn hoofd dwarrelen.
Maar hoe doe ik dat? Het is onmogelijk om de gedachtestroom in mijn hoofd te stoppen. Gedachten komen en gaan. De kunst is (denk ik) om me er niet door te laten meeslepen als een weerloze drenkeling op een houtvlot. Maar om ze te ´beschouwen´ en mezelf de vraag te stellen: ´Is deze gedachte relevant en toepasselijk in de situatie waarin ik nu verkeer. Heeft iemand er wat aan? Heeft deze gedachte zin?´ Meestal is dat niet zo en kan ik de gedachte gewoon laten passeren als een scheepje dat voorbijgaat. En weer terugkeren in het moment en de lichamelijke sensaties die ik daarbij voel.
Want gedachten zijn inderdaad krachten, zoals ik op mijn oude dag mag ervaren. Gedachten zijn krachten die je kan voelen tot in je lichaam en die als je je daarvan niet bewust bent kunnen gaan vastzitten in dat lichaam. In je spieren, in je gewrichten en ook in je darmen. Ons lichaam is een fijnbesnaard instrument dat reageert op alles. Op gedachten, emoties, enzovoort.
Mijn lichaam wordt ouder en het vertoont slijtage, wat logisch is. Daardoor voel ik sterker dan voorheen wat gedachten met mijn lichaam kunnen doen. Door de gedachten te beschouwen en te proberen een onderscheid te maken tussen schadelijk voor het lichaam en onschadelijk, probeer ik mijn lichaam nog een tijd te sparen voor algehele schade. Gedachten zijn krachten!
We wisten dat het druk zou zijn voor ons, twee dagen onder één dak met een gezin met twee kleine kindertjes en dat was het ook. Maar gezellig was het zeker en de liefde die ik zag onderling voelde heel weldadig en warm aan.
Zoals ik vertelde in een eerder stukje wordt er hier geen vuurwerk afgestoken tijdens en rond de jaarwisseling. Dat klopte niet helemaal, want hier en daar was het name voorafgaand en een dag na de jaarwisseling wel een bedeesd knalletje te horen. Dat waren knalletjes van rotjes die stiekem werden afgestoken en dat gebeurde met name op de nu betegelde verdiepingen op de helling achter onze doodlopende straat. Het waren jongeren, die natuurlijk op internet kunnen zien dat er elders wel op los geknald wordt.
Maar wij waren braaf en hielden het bij wandelingetjes met de kindertjes en verder veel spelen met ze in huis. Om 12 uur is het de gewoonte dat een ieder 12 druiven eet en er telkens één in de mond propt bij elke slag van de klok. Hiervoor heeft een ieder een bakje met 12 al los geplukte druiven klaarstaan. Ik at de druiven op mijn gemak op en was dus te laat met de algehele inname. Het bijgeloof luidt dat je dan pech zal hebben in het komende jaar. Gelukkig heb ik daar nog niets van gemerkt.
Ook al was het druk en vroegen en kregen de kleintjes veel aandacht, het was ook beregezellig. Ik heb de sfeer proberen weer te geven met het volgende filmpje:
Het zit kennelijk (nog) niet in de cultuur van de mensen hier om vuurwerk af te steken, zoals in Nederland wel gebeurt tijdens de jaarwisseling en helaas ook in de maanden ervoor en zelfs nog erna. Hier zie je ander ´vuurwerk´, zoals we vandaag mochten zien tijdens onze wat late ochtendwandeling.
Het is hier niet ongewoon dat mensen op straat spontaan beginnen te zingen en dansen onder begeleiding van het voor Andalusië kenmerkende ritmische geklap in de handen. Ik vind het altijd heel leuk om deze spontane flamenco te zien, Andalusisch ´vuurwerk´
In plaats van hun centjes uit te geven aan zinloos geknal, dat bovendien heel luchtvervuilend is, besteden mensen hier hun geld aan kattenvoer dat ze op allerlei plekken in en rondom het dorp klaarzetten voor de zwerfkatten.
Hier in de bosjes is zelfs een slaapplekje gemaakt uit de wind en regen, te midden van voer en water voor de kat.
