Het was fantastisch!
Wat zal ik er meer over vertellen? Toen we aankwamen en daar om te beginnen een kopje koffie gingen nuttigen, waanden we ons in een seniorencomplex. Wat een hoop mensen op leeftijd bij elkaar. Zelf hoorden we daar ook bij, maar uiteraard voelden wij ons jonger.
We maakten een grote wandeling, waarbij ik mijn Spartaanse kant liet zien. Ik wilde zoveel mogelijk door de bossen lopen, waardoor we een enorme omweg maakten toen we te voet het gebied naar en rond Ugchelen verkenden. Ahmad liep op sandalen en kreeg last van zijn voetjes. Gelukkig werden het net geen blaren. Daarna maakten we gebruik van de faciliteiten die de luxe hotelkamer ons bood en toen we uitgerust waren maakten we nog een wandelingetje rond het hotel. We besloten niet in het chique restaurant te gaan eten. Het eten zou ons waarschijnlijk tegenvallen in verhouding met de prijs.
Toen we er daarna op uit gingen om wat te gaan eten, zagen we een enorme rij voor de balie staan met mensen die wilden inchecken. Het waren nu allemaal jonge mensen en veel daarvan waren gekomen met kinderen. Succesvol uitziende echtparen, die kennelijk de vrijdag vrijaf hadden genomen voor een lang weekend in het groene Ugchelen.
We aten een overheerlijke portie frites met een kroket in Ugchelen op het terras bij het Bikkertje, een prima snackbar. Na terugkomst genoten we opnieuw van wat je zoal kan doen in een hotelkamer.
De volgende ochtend zag ik bij de lift en in de ontbijtzaal tal van jonge vaders en moeders met kinderwagens enzovoort. Op de een of andere manier ontroert het me altijd weer om jonge ouders te zien, die de moeite hebben genomen kinderen op de wereld te zetten om daar een leven lang zorg voor te dragen en ze bovendien mee te nemen op vakantie. Dat heb ik zowel hier als in Spanje.
Op de terugweg gingen we, zoals het plan was, langs de Kovelaarswade. We zagen dat het islamitische gedeelte van de begraafplaats behoorlijk voller was met graven dan een paar jaar terug. Ik nam me voor om de grafrechten van mijn piepkleine zoontje niet meer te verlengen als de volgende periode van 10 jaar voorbij is. Zijn pure ziel is immers al bijna 40 jaar lang elders, al weet ik niet waar. Ik ga plaats maken voor de graven van andere kindertjes.