Toen we terugkwamen uit Spanje waren er twee kranen die wat moeilijk dicht gingen. Die van de WC en de koude kraan van de keuken. Je moest die kranen heel hard dicht draaien om ervoor te zorgen dat ze niet bleven druppelen.
Ik heb een service-abonnement bij de woningbouwvereniging en maakte een afspraak voor een reparatie van die twee kranen. Vandaag zou de loodgieter komen om de kranen te repareren. Maar….de kranen deden het intussen weer goed en waren, misschien door het gebruik, nu minder stroef geworden bij het dichtdraaien. Daarom belde ik het bedrijf met deze boodschap en dat dus een reparatie van de kranen waarschijnlijk toch niet nodig was. ‘O nee,’ zei de secretaresse me aan de telefoon. ‘De monteur komt toch bij u langs en u krijgt nieuwe kranen.’ Ze zei het zo beslist dat ik er geen ‘nee’ tegen kon zeggen, hoewel ik geen voorstander ben van het vervangen van spullen die nog goed zijn.
Even later stond de loodgieter voor mijn deur. ‘Ik ben de kranendokter,’ grapte hij vrolijk. ‘Ik kom al uw kranen vervangen. En hij ging aan het werk, nadat we de waterleiding hadden afgesloten, een heel gedoe in mijn huis, omdat de teller en de kraan zich onder een luik in de vloer van mijn bijkeuken bevinden, een heel ouderwetse en onhandige plek. In rap tempo kreeg ik een nieuwe kraan in de keuken, op het wasbakje in de WC en op de wastafel in de badkamer. Ik wilde niet dat hij mijn mooie thermoskraan in de douche verving. ‘U had dat nooit zelf moeten doen,’ zei de man. ‘Ik had er gratis één voor u geïnstalleerd.’ Ik zei dat dit de vorige keer dat er een loodgieter langskwam niet kon en dat het toen alleen had gekund met bijbetaling. ‘Dan had u mij moeten hebben,’ zegt de man. ‘Ik ben niet zo moeilijk. Ik had het zo gedaan.’ Hij liet me zien dat de kranen die hij verving allemaal plastic onderdelen hadden en dat hij ze nu verving door degelijke kranen met koperen onderdelen. Veel beter natuurlijk.
Ik bedankte de man wel een paar keer voordat ik hem de deur uit liet gaan. Wat een juweeltje.
