Categorie archieven: Ons leven in Den Haag

Er zat toch een addertje onder het gras/’hubo una trampa’

Geplaatst op door
Beantwoorden

Sorry lezer, dat de Spaanse cursus gratis zou zijn bleek te mooi om waar te zijn. Na een een week (overigens heel goede) lessen ter introductie houd ik het voor gezien. Vandaag kreeg ik een ‘fantastisch’ aanbod via de mail.

Wauw, omdat ik het ben, krijg ik gratis toegang tot de cursus en spaar daarmee 97 dollar uit. Ik klik op de link om de verrassing te bekijken die me wacht en krijg dit:

Ik haak hier af. De lessen die ik gratis heb genoten hebben me al veel geholpen. Ik heb geen moeite met vlot Spaans praten, al valt er grammaticaal nog veel te verbeteren.

Mijn leerweg zal verder gaan via het lezen van Spaanse romans en herhaling van de lessen van deze week. Adiós Karo, het was fijn om naar je te kijken en de paar lessen te volgen die je gratis gaf.

Het gaat langzaam

Geplaatst op door
Beantwoorden

De Spaanse cursus is niet een ‘appeltje eitje-verhaal’. Het Spaans is op zich geen moeilijke taal, maar wel heel lastig zijn de diverse werkwoord-vervoegingen. Je hebt de tegenwoordige tijd, de verleden tijd, de voltooid verleden tijd, de toekomstige tijd en een hele lastige voor mij: de “conjunctivo’ (een tijd die je gebruikt als iets niet helemaal zeker is). In de cursus leer je die niet uit een boekje, maar via herhaling en oefening tot het een natuur voor je wordt. Ik merk dat dit bij mij nog lang niet vanzelf gaat.

Ik voel me als deze schildpad. Het gaat allemaal best traag. Ik moet blijven herhalen en herhalen. Ik denk dat kinderen de taal ook zo leren, maar misschien sneller dan deze oma van bijna 73 jaar.

Ik realiseer me dat ik met Ahmad een mengeling van Nederlands en Spaans spreek. Wij hebben een ‘eigen taal’ ontwikkeld in de 15 jaar dat we samen zijn. Ik ga me nu inspannen om wat minder slordig en lui te worden in het correct uitspreken van de Spaanse taal. Waarom niet? Ik heb de tijd en het is goed voor mijn hersentjes om een uitdaging aan te gaan. Dus ik oefen elke dag minstens 20 minuten zoals is voorgeschreven in deze cursus.

Zijn er lezers die ook geïnteresseerd zijn in deze cursus? De intuïtieve en speelse leermethode is een aanrader voor wie niet van leren uit boekjes houdt.

Eendje of fuut?

Geplaatst op door
Beantwoorden
Het lijkt een eendje of een fuut, zwemmend in een modderige sloot

Maar dat is het niet. Het is een gevallen blaadje op een nat geasfalteerd paadje in de Uithof. Optische illusies, ik houd ervan. Toen ik klein was kon ik lang staren naar patronen in het vloerkleed die me aan figuren deden denken of ik keek naar silhouetten van bomen, struiken en wolken, enzovoort. Ik ben er nooit mee gestopt.

Spaanse les met de Kajabi app, mijn nieuwe hobby!

Geplaatst op door
Beantwoorden

Als gepensioneerde is het goed om wel wat bezigheden te blijven hebben. Anders worden de dagen wel wat eentonig en is er mentaal en fysiek te weinig uitdaging. Dat kan het verouderingsproces versnellen.

Ahmad en ik zijn graag bezig. Naast wandelen, lezen en rummikub, wat voor ons beiden een dagelijks terugkerende activiteit is, hebben we ieder onze hobby’s. Een gemeenschappelijke hobby is koken, waarbij we elkaar aanvullen in specialiteiten.

De laatste jaren leefde ik me uit met schilderen, maar sinds een tijdje heb ik daar geen zin in. Ik heb al veel schilderijen gemaakt voor mezelf en anderen. Op dit moment heb ik geen behoefte aan nog een schilderij en ik heb er geen idee voor. Ik vind het wel even welletjes.

Dus heb ik bedacht wat ik nog meer zou kunnen doen in mijn grote hoeveelheid vrije tijd naast fietsen met kijkplezier op de tablet en meedoen met NL in Beweging.

Ik realiseerde me dat ik al een hele tijd voldoende Spaans spreek om met Ahmad te kunnen praten en om me verstaanbaar te maken in Spanje, maar ook dat ik al jaren op hetzelfde niveau ben blijven hangen qua woordenschat en grammatica. Ik kan me er goed mee behelpen, maar soms zou ik nog wat meer woorden en uitdrukkingen willen kennen om me nog beter uit te drukken en grapjes te kunnen maken en dergelijke. Ik ging op zoek naar les via internet, omdat je dat overal kan doen, waar je ook bent.

Ik trof na enig zoeken een cursus die mij op het lijf geschreven is. En ik deel hem in dit weblog, omdat misschien meer mensen op zoek kunnen zijn naar een dergelijke cursus. Hij is bedoeld voor mensen die al een beetje tot goed Spaans verstaan, omdat de cursus geheel in het Spaans gesproken is zonder vertaling in een andere taal. Je leert door veel te luisteren en de oefeningen te doen (van vraag en antwoord) op een natuurlijke manier zonder boeken en zonder dingen op te schrijven, maar door herhaling. Er zijn verschillende niveaus waarop je kan beginnen. Je kan teneinde overal makkelijk toegang te krijgen tot de cursus de Kajabi app downloaden die geschikt is voor iPhone en Android.

Ik ben een paar dagen geleden begonnen met de cursus op het niveau ‘Ejercicios de Alto Impacto’ en ik leer er veel van. De cursus is nog gratis ook. Een aanrader voor wie graag de Spaanse taal op een natuurlijke manier wil leren. De cursus wordt gegeven door een heel prettige docente en een partner. De docente aanmoedigt je aan door regelmatig een mail te sturen, wanneer je weer een stapje verder kan. Het enige dat zij van je verlangt is dat je serieus van plan bent om minstens 20 minuten per dag tijd te besteden aan de cursus. Er is geen interactie tijdens de oefeningen. Je geeft een antwoord en je hoort daarna het juiste antwoord. De docente kan wel zien hoe vaak je oefeningen herhaalt (denk ik).

Laatste warme nazomer-dag?

Geplaatst op door
Beantwoorden

Vandaag hangt het grijs buiten. Wat een verschil met gisteren, toen het een zoele warme dag was met weinig wind. Ik wilde alle beschilderde houtschijven die in de tuin hangen gaan vernissen, omdat ik wist dat het vanaf maandag onstuimig en regenachtig weer zou gaan worden. Ik wil mijn geschilderde roofdieren daartegen beschermen. Ik had net mijn schilderschort aan toen er op de deur geklopt werd. Het was mijn kleinkind van 6 jaar met daarachter mijn zoon met de allerkleinste op de arm. Wat een verrassing! Zijn vrouw was bij de kapper en hij wilde het vlees dat hij had gekocht en de bloemen voor het feestje vanavond bij mij in de ijskast /het water zetten. Ik deed direct de schort uit. Het was zo leuk om die kleintjes in mijn tuin te zien scharrelen.

Kleine creatieveling maakt altijd wat moois
😍

En even later in het speeltuintje voor mijn huis, waar mijn kinderen vroeger ook nog gespeeld hebben.

Daarna was er om 16 uur een klein familiefeestje bij mijn oudste dochter. De groep nakomelingen wordt steeds groter. En mijn 3 grote kleinzonen hebben ook al verkering. Het was een heerlijk samenzijn met mijn kinderen en kleinkinderen. Oma heeft zelfs nog even gedanst. Wat een warm gevoel geeft het steeds weer om mijn (klein)kinderen vrolijk en zo lief met elkaar te zien.

Liefde is waar het om gaat.

Russisch roulette

Geplaatst op door
4

Als oudje heb je veel tijd om overal over na te denken, te peinzen en te dromen, net als wanneer je nog een kind bent.

De laatste keer dat ik in die overvolle tram in het rond keek naar al die mensen in alle kleuren overviel me een gedachte uit het niets. Ze stonden en zaten daar zo argeloos, terwijl op diverse plekken in de wereld zich grote rampen voltrekken door natuurgeweld, dat door ons mensen mede is veroorzaakt. Ik voelde me alsof ik zat op een soort ark van noach. ‘Wij hier met zijn allen in deze tram zijn vooralsnog verschoond van onverwacht leed door een aardbeving, overstroming of oorlogsgeweld,’ zat ik te denken. ‘Het is als Russisch roulette. Een plotselinge ramp kan overal toeslaan. Tot nu toe is in ieder geval ellende al deze mensen hier in deze tram bespaard gebleven. Daar mogen we best dankbaar voor zijn.’

Rijden met die auto!

Geplaatst op door
2

Omdat ik hem heb gekocht teneinde mijn kinderen te kunnen bezoeken en toch wil dat de auto goed blijft rijden heb ik me voorgenomen minstens elke week een ritje te maken. Vandaag was dat naar Hendrik-Ido-Ambacht en zaterdag ga ik naar Naaldwijk.

Ik ben een banger persoon geworden dan jaren geleden, toen ik overal naartoe karde zonder navigatie en me nooit druk maakte of ik wel kon parkeren waar ik moest zijn. Maar ik ben niet alleen voorzichtiger en banger om auto te rijden, ook op de fiets voel ik me minder zeker dan voorheen. Als ik terugdenk aan de tijd dat ik met mijn Tomos overal heen scheurde, door regen en sneeuw en hagel, zonder bang te zijn voor een uitglijder, dan kan ik me dat nu niet meer voorstellen.

Angsthaas die ik ben geworden met mijn broze lijfje. Maar ik blijf wel rijden! Ik heb het er zeer graag voor over dat ik de auto moet pakken om mijn kinderen op te zoeken. En ook op de fiets blijf ik rijden, maar ik ben wel voorzichtiger met op- en afstappen.

Angst is een slechte raadgever, maar voorzichtig zijn kan geen kwaad. Ik denk dat deze onzekerheid hoort bij het steeds ouder worden.

Toen ik nog geen kinderen had nam ik veel risico’s door overal op te klimmen en te duiken van een hoge duikplank. Na de geboorte van mijn kinderen werd ik voorzichtiger en nam ik minder risico, maar ik was nog steeds niet bang. Nu ben ik een angsthaas geworden. Maar daar wil ik niet te veel aan toegeven. Herkent de oudere lezer dat of ben ik de enige?

De meeuwen zijn vertrokken

Geplaatst op door
Beantwoorden

Het viel me al op dat er minder op mijn auto werd gepoept door vogels, maar nu weten we het zeker. Er zijn ineens veel minder meeuwen in onze buurt. Ik hoor ze af en toe nog in de verte schreeuwen, maar het oorverdovende lawaai dat eerst in onze buurt klonk, midden in de nacht en overdag, hoor ik niet meer. Ik zie geen meeuwen op de platte daken zitten en de jonge meeuwen met hun bruine veren en kromme ruggetjes, die elke zomer overal op daken en in het gras om hun moeder riepen, zie ik ook niet.

Wat een rust. We weten niet waaraan dit plotselinge einde van de meeuwenplaag te danken is. We hebben niet gezien dat mensen op de daken klommen om nesten te vernielen of eieren weg te halen. De meeuwen die alle daken elke zomer bezet hielden zijn er gewoon ineens niet meer.

Ik weet nog dat er in de zomer van 2022 een grote groep handhavers met gele hesjes stond op de Stede, waar een aantal supermarkten te vinden zijn. Zij stonden daar met folders en spraken mensen aan om ze te waarschuwen dat ze geen overtollig eten en brood moesten weggooien rond de woningen, in verband met de rattenplaag die onze buurt toen teisterde. Het kan zijn dat mensen ernaar geluisterd hebben. Ik zie ook niet zoveel etensresten rondslingeren. Er is een broodcontainer in onze buurt, waarvan men misschien ook meer gebruik is gaan maken.

Ik ben er heel blij mee. Het is een stuk rustiger in de buurt zonder de meeuwen. Ook zien we gelukkig minder papegaaien. De duiven zijn wel gebleven. Zij scharrelen rond in onze tuin om te komen drinken en om de restjes voer die de kleinere vogeltjes laten vallen op te pikken. Dat is mooi geregeld.

Het asiel

Geplaatst op door
Beantwoorden

Onze wandelingen in de Uithof zijn niet meer zo spectaculair als in de lente. Kleine vogeltjes zijn groot geworden en veel wilde bloemen zijn uitgebloeid. De rietkragen die de sloten een tijdlang overwoekerden zijn drastisch geknipt en dat geeft de sloten een saai uiterlijk. De futen en eendjes kunnen zich niet meer verstoppen.

Omdat het bovendien nog warm is besluiten we vandaag alle zon te mijden en alleen maar in de schaduw door lommerrijke paden te lopen.

We lopen langs het asiel. Ik kijk opzij en zie dat het flink is uitgebreid sinds ik daar voor het laatst een kat vandaan haalde. Het oogt als een enorm gevangeniscomplex. En we horen ook het gegil dat je normaal kan horen van gevangenen, maar dit keer zijn het geen mensen maar honden die blaffen in alle toonaarden. Het klinkt niet als geblaf van ‘ik waak hier’ maar het klinkt als hopeloos gehuilblaf. Het gaat door merg en been. ‘Weet je dat ik dit zoveel erger vind dan het gehuil en gegil van menselijke gevangenen?’ zeg ik tegen Ahmad. Van mensen kan je nog zeggen dat ze het ernaar gemaakt hebben om gevangen te zitten op enkele onschuldigen na, maar hier zijn alle gevangenen onschuldig.’ Wat zijn mensen toch wreed om een een hond aan te schaffen en deze daarna weg te doen alsof het een stuk speelgoed is. Op een paar mensen na die door ziekte of dood niet meer voor hun dier konden zorgen natuurlijk.

‘Weet je, als ik een hond was zou ik nog liever een zwerfhond zijn in Spanje dan een hond hier in dit asiel,’ zeg ik. In Spanje lopen die zwerfhonden tenminste vrij rond en mensen laten overal bakken water achter en bakjes met voedsel voor rondzwervende honden en katten. Zo hebben ze alsnog een beter leven dan deze opgesloten dieren. Om gek te worden!

We zijn blij als we het intrieste geblaf en gejank niet meer horen. Dan nog liever het dreunende geluid van de heipalen. Ze zijn flink aan het bouwen in onze aantrekkelijke groene buurt.

Kwik Fit

Geplaatst op door
Beantwoorden

Vandaag in de vroege ochtend breng ik mijn auto naar Kwik Fit voor een APK en kleine beurt, die ik al vooruit betaald heb. Ik zal de auto vandaag nog kunnen ophalen.

Ik word gebeld door de monteur van Kwik Fit. Er zijn een aantal dingen die extra gedaan moeten worden aan mijn auto, waarvan sommige verplicht zijn volgens de regels van de APK en andere wenselijk. Hij noemt me alle punten en ik overleg met hem wat minimaal noodzakelijk is en wat nog uitgesteld kan worden. We komen uit op een bedrag van 500 euro dat ik straks zal moeten bijbetalen, maar dan is de auto ook weer piekfijn in orde.

Ik schrik er toch een beetje van. Het feit dat mijn dure accu vervangen moet worden verrast me ook, maar ik besef dat dit grotendeels te wijten is aan het feit dat ik zo weinig rijd. Waarvoor heb ik ik eigenlijk een auto? Alleen maar om af en toe naar mijn kinderen te kunnen rijden. Maar we kunnen ook de trein of de bus pakken of een dagje een auto huren. Ik betaal me nu blauw aan belasting, verzekering en benzine. Het is eigenlijk totaal niet rendabel! Bovendien rijd ik niet meer met plezier, zoals jaren terug.

Ik loop naar boven en vertel dit aan Ahmad die aan zijn pc zit. Hij is het helemaal met me eens. Het zit er dus dik in dat ik over een tijdje mijn auto zal wegdoen. Het leven zonder autorijden dat ik deed voor mijn 51e jaar was een zorgeloos leven waarnaar ik terugverlang. We hebben de tijd om met trein en bus te reizen. Waarom zou ik een auto moeten hebben?

Misschien blijf ik er nog even in rijden tot de volgende keuring….. of niet….