Vandaag moest ik denken aan het weerhuisje, dat je vroeger weleens zag in de huizen van mensen.
Als het mooi weer was kwam het vrouwtje naar buiten en bij regenweer het mannetje. Hier zie je bij regen geen mens buiten.
Vandaag scheen er na al die regen die we gehad hadden weer een bleek maar aangenaam verwarmend zonnetje. Overal zagen we mensen, toen we op weg waren voor onze boodschappen en later voor een wandeling. Er werd druk met water gespoten en gesopt om het rode vuil op de muren en het ijzerwerk voor de ramen schoon te krijgen. Wij hadden ons werk gisteren al gedaan vlak na de oranje regen. Er kan nog een buitje komen deze week met mogelijk nieuw Saharastof, maar verder ziet het weerbericht er wel vriendelijk uit.
Tijdens het wandelen zagen we dat de natuur enorm is opgeleefd en dat er weer wat water door de beek stroomde. Het is een wonder hoe regen na zo een lange droge periode alles van dor bruin in groen verandert en hoe snel bloemetjes opkomen.
Niet alle muren zijn gemakkelijk schoon te maken vanwege slechte bereikbaarheid.
Vannacht begon het plotseling te regenen en heel hard te waaien. Het was een wind zoals we nog niet eerder om ons huisje hadden horen gieren. Het waren dermate krachtige rukwinden dat ik vreesde dat er dakpannen konden gaan rondvliegen.
Vanmorgen keken we naar de schade. Die bestond in onze omgeving slechts uit nog meer modderdrab op de ooit witte muren van de huizen die blootgesteld waren geweest aan de geseling van wind en regen.
Wat bedremmeld zaten we aan ons ontbijt. ´Allah laat Zijn macht zien,´ zegt Ahmad. ´Hij confronteert ons met onze eigen manier van omgaan met de wereld.´ Dat denk ik ook. Ik weet dat meer dan de helft van de Nederlanders ons om deze gedachte zal uitlachen. Ik las gisteren in de krant dat nu meer dan de helft van de Nederlandse bevolking zich atheïst noemt of agnost. Het streven naar wat men ´vrijheid´ noemt kan ook een nieuw ´geloof´ genoemd worden. Maar in hoeverre ben je vrij, als je vrijheid ten koste gaat van anderen of je leefmilieu?
Even later luister ik naar radio 1, terwijl ik wat huishoudelijke klusjes doe. Ik hoor dat er een enorme schaarste en hongernood is in Ethiopië, waar al anderhalf jaar oorlog gevoerd word en dat er ook schaarste en honger heerst in Sri Lanka, waarvandaan mensen vluchten naar India, waar ze niet welkom zijn. Ik hoor dat men een heel dorp wil bouwen voor de Oekraïners (samen met woningzoekende Nederlanders). Men rekent erop dat er wel 100.000 Oekraïners naar Nederland zouden kunnen komen in de nabije toekomst en het zou heel goed kunnen dat deze mensen jaren in ons land zullen blijven. Ik besef dat dit maar een tipje is van al het nieuws dat er te vertellen is op dit moment. De problemen op mondiaal niveau lijken steeds meer de pan uit te rijzen en er is veel onrust.
Op dit moment regent het flink en het lijkt erop dat het dit keer een regen is die schoon spoelt. Zodra de regen ophoudt willen wij de muren van ons terras en pand zoveel mogelijk verder schoonspuiten voordat de modder helemaal in de muren gaat trekken.
Hier de volledige versie van de mooie song van Leonard Cohen
Na de vorige Saharastorm met regen kregen we een regenbui die alles een beetje schoon waste. Daarna maakten wij ons terras nog een keer extra schoon.
Maar nu zitten we in een tweede stofwolk vanuit de Sahara. Dit keer lijkt het erger dan de eerste keer. Als ik naar buiten kijk zie ik alle witte muren van de huizen rondom vergeeld kleuren. De regen die we vannacht hadden heeft het stof extra goed doen intrekken. Het weerbericht geeft aan dat we in deze geelbruine wolk blijven zitten tot en met zaterdag. Maandag zal een nieuwe stofwolk over Andalusië trekken. We hebben dit nooit eerder zo lange tijd en zo vaak achter elkaar in deze mate gezien en Ahmad in zijn hele leven ook niet.
Het is goed voor de natuur, maar niet voor de longen van mens en dier.
Binnen zitten we in een gelig licht, waarbij het lijkt of ons huis is verlicht door schemerlampen. Een heel vreemde gewaarwording. We ruiken het stof ook binnen en we zien een dun laagje op alle oppervlakken verschijnen. Het stof dringt zelfs door dichte ramen heen.
Terwijl in Nederland al weken de zon schijnt, is dat hier juist niet zo. We hebben veel bedekte luchten en het regent regelmatig. Daar zijn we blij mee, want regen was hier nodig. Maar het weer nodigt niet uit om lekker met een boekje in de zon te gaan zitten. De wind giert om ons stulpje. De temperatuur is echter goed te hebben en nodigt uit tot actie. Ahmad is lekker bezig met een nieuw werkje tiffany. Dit keer is het eindelijk iets voor hemzelf. Hij maakt een mooi pennenbakje voor zijn pennen en ander gereedschap.
Zijn potloden en pennen zitten nu in een afgeknipt melkpak ? Dus het zal een mooie vervanging zijn.
Meestal krijg ik weer zin in schilderen, als ik Ahmad zo bezig zie.
Vandaag hebben we mijn schilderij opgehaald in de winkel voor schilderbenodigdheden, waar je ook je schilderij kan laten inlijsten. Het is mooi gedaan en ik ben er heel blij mee. Nu wordt het tijd voor het volgende schilderij. Ik zie ertegenop, omdat het plaatje dat ik gekozen heb niet gemakkelijk zal zijn. Daarom ga ik eerst een oud schilderij, waar ik niet tevreden meer over ben, oppimpen.
Zoals ik eerder schreef hebben wij niet meer zo een behoefte aan reizen. Dat is ook de reden waarom we erover denken om de hele lente en zomer in Nederland te blijven en de rest van het jaar hier. Dat scheelt heen en weer gereis.
We hebben sinds we elkaar kennen samen heel wat afgereisd en daar hebben we mooie herinneringen aan. Vandaag had ik zin om weer eens een filmpje te maken. Ik heb dat gedaan van oude foto´s van de reis naar Fez, die we in april 2015 maakten. Ik had toen nog een heel eenvoudige Samsung camera, die ik van iemand gekregen had, omdat hij er niets mee deed. Met dat cameraatje maakte ik mijn eerste foto´s en filmpjes na lange tijd. Deze reis gebruikten we deze camera ook. De kwaliteit en scherpte van de foto´s laat te wensen over, maar de foto´s bevatten voor mij mooie herinneringen. Voor wie dat leuk vindt is hier het filmpje. Ik maakte het eigenlijk vooral voor mezelf, omdat ik er plezier in heb.
En toen we vanmorgen wandelden zagen we dat de natuur hier al wat is opgeleefd. Ik hoorde vogels lokkend fluiten en dat klonk als lente.
Ik kijk op de fiets naar een mooie serie op Netflix met ontroerende scenes. Het is een oudje, een serie die ik eerder niet opmerkte: de serie heet ´Anne met een e´.
Geïnspireerd door deze serie ga ik straks Jane Eyre lezen op het schoongemaakte terras in het zonnetje. Ik las dat boek ongeveer 50 jaar geleden. Het boek lijkt me boeiend genoeg om te herlezen
Gisteren in de Sierra Nevada. (Overgenomen van Twitter). Hier hoor je echt andalus praten ?
Terwijl alles gisteren nog bruinig kleurde (van oranje werd het steeds bruiner) door de met Sahara-stof vermengde regen, is dat nu voorbij. Vannacht zag ik al dat er een andere regen viel die met heldere en flinke druppels alles schoonwaste. We hoorden ook wat onweersknallen. Vanmorgen zag ik dat de tafel op het terras zijn eigen kleur weer had.
De Saharawind trekt nu naar het noorden. In Nederland heeft men er nu nog minder last van, omdat het daar nog zonnig is, waardoor de stofdeeltjes hoger in de lucht dwarrelen.
Wij zijn er voorlopig vanaf, maar we zijn nog niet van de regen af. Dat is fijn voor de natuur en het boerenland van Andalusië, maar niet voor eventuele vakantiegangers. Er komt nu even een zonnetje door, maar dat zal niet overtuigend blijven schijnen.
Tijd genoeg om binnen te gaan beginnen met een nieuw schilderijtje. Het moet een Sevilliaans doorkijkje worden.
Dat is te zien op het weerbericht van onze telefoons. Maar er kon ook staan waarschuwingscode voor gele regen.
Onzichtbare bergen achter een gele sluier
Vandaag valt er af en toe een lichte motregen, maar deze regen maakt alles geel. Toen ik vanmorgen naar buiten keek zag ik al dat de lucht dicht zat. Maar niet met een gewoon wolkendek, maar met een gele ´deken´. Het was toen nog droog, Maar later begon het te druppelen. De regen met stof uit Sahara-zand voorziet alles van een gele sluier en zet ons huisje vanbinnen in een warm geel licht.
Is het erg? Nee, auto´s en het terras en de ramen kun je schoonmaken. Maar ook de muren van de hier meestal witte huizen krijgen een gele laag en die laat zich niet verwijderen. Wit wordt roomwit.
Ahmad vertelde me dat deze Sahara-fijnstof goed is voor de aarde, omdat de mineralen erin als fertilisator dienen. De wind met stof van de Sahara waait tot over de Oceanen tot in het Amazone-gebied en dit gebied zou niet zo vruchtbaar zijn zonder deze stof. Ook waait de stof soms richting het noorden en dat merken we in Nederland ook. Ik heb het daar alleen nog nooit zo koperkleurig gezien als hier. We genieten wel van deze weerfenomenen.
Eindelijk is het gaan regenen. Het begon gisteravond en de regen blijft gestaag neerdruppelen, gelukkig niet in heel grote bakken tegelijk. Het is 11 uur in de ochtend en het regent nog steeds. Het ziet er naar uit dat het nog wel een tijd blijft regenen. De natuur zal opleven.
Omdat we hier 96 meter boven de zeespiegel wonen zit je hier bij elke regenbui in een wolk. Daardoor kan je bij regen niet ver meer kijken. De bergen zijn niet meer te zien. Maar binnen is het gezellig met een lampje aan.
Zo dankbaar dat we een huis hebben. Besef dat dit niet vanzelfsprekend is.
