Vanmorgen ging Ahmad naar de uroloog. Hij wilde weten wat er aan de hand was, omdat hij al een tijd klachten heeft. Bij een onderzoek kwam naar voren dat hij een steen van 1,5 cm heeft in zijn blaas. De steen zit net voor de uitgang en belemmert de onbekommerde doorstroom van zijn plasjes. De steen zal verwijderd moeten worden door middel van een operatie. Ik ben wel blij voor hem, want als die steen verwijderd is, dan zal dat voor hem vast een opluchting zijn. Net als het geval is met de galstenen die hij een paar jaar geleden moest laten verwijderen. Sinds die operatie voelt hij zich veel beter en hij heeft geen buikpijnaanvallen meer gehad.
´Ik lijk wel een steengroeve,´ zegt Ahmad. ´Waar komen die stenen vandaan?´ Tja, wie zal het zeggen. We krijgen allemaal wel wat als we ouder worden, tenzij je heel veel geluk hebt.
Deze week moet hij nog een paar keer naar het ziekenhuis voor verdere onderzoeken en donderdag hoort hij wat de operatiedatum zal zijn. Ik denk niet dat het allemaal kan gebeuren voordat we van plan waren naar Nederland te vertrekken. We hebben tickets voor 21 april. Dus waarschijnlijk moeten wij onze reis naar Nederland uitstellen.
Zo zien we maar weer. Dingen gaan niet altijd volgens plan. Gewoon meegaan met de flow is mijn devies. Het heeft geen zin om achteruit te roeien op een boot die al met volle kracht vooruit gaat.
Waar eerst nog een droge vlakte was groeien nu wilde margrieten, de lievelingsbloem van mijn moeder.
Enkele boompjes langs de kant van de weg doen hun best in bloei te gaan. Het is hier nog grijs, maar helaas met teleurstellend weinig regenval. Vanaf woensdag lijkt het zonniger weer te worden.
Voorlopig zit ik hier als een koukleum (vanwege het vasten) met een dekentje over mijn benen en een kruik op schoot. Maar de temperatuur gaat hier vanaf woensdag omhoog. Februari was hier uitzonderlijk warm en maart uitzonderlijk koud en grijs. Ook het weer kan je niet voorzien.
Voel me heerlijk. Geen hoofdpijn. Heb het alleen een beetje koud. Ben zo blij dat ik weer vast.
Ahmad heeft de ramen, die vol stof zaten en waardoor bijna niets meer te zien was, gezeemd. Er komt meer licht in het huis en de vensters geven een helder zicht op de buitenwereld. Hopelijk gaat datzelfde ook binnenkort gebeuren met het rechteroog van mijn lief. Hij ziet er slecht mee. De opticien onderzocht het en zag dat hij last had van nastaar. Dat is vuil dat blijft zitten op de lens na een staaroperatie. Op 13 april gaan we naar een privé kliniek om dat weg te laten laseren. Hopelijk is zijn zicht dan net zo goed als dat van mij als ik door zijn gezeemde ramen kijk.
Hij is nu bezig met zijn cristales. Het motortje van de kleine slijptol bromt. Zal ik dan ook maar een begin maken met een schilderijtje? Ik stel dat om de één of andere reden steeds uit.
Dit wil ik schilderen, maar dan in kleur. 30 x 40. Ik ben een bange schijterd, die niet durft te beginnen.
In plaats daarvan zit ik naar mooie muziek te luisteren:
Op veel plaatsen op de wereld is oorlog en onrust en dagelijks zijn er slachtoffers te betreuren. Maar er vinden ook geboortes plaats en er is nieuw leven.
Bij de dochter van Ahmad is een kuikentje geboren. Volgens zijn schoonzoon hadden dat er meer kunnen zijn, maar de haan is volgens hem nogal lui. Eén ei is bevrucht en dat is altijd beter dan geen ei.
Ook is er een piepjong hondje komen aanlopen op het erf van zijn dochter. Niemand heeft het jonge dier opgeëist en ze hebben besloten het hondje te houden. Het zal een grote hond worden en dat is ook fijn voor later, als ze verhuizen naar Quadalcanal.
Een ander heuglijk feit is dat Ahmad voor de tweede keer opa hoopt te worden. De vriendin van zijn jongste zoon is zwanger?? .
Zo trouw als ik ben in de relaties met familie en in de liefde, zo ontrouw ben ik als klant van kappers. Vaak ben ik enthousiast als ik voor de eerste keer bij een kapper mijn haar heb laten knippen, maar als ik een tweede keer naar dezelfde kapper ga ben ik meestal teleurgesteld. Dan hop ik vrolijk verder naar een volgende haarsalon. Er zijn er genoeg. Ik vraag me weleens af hoe al die kapperszaken het kunnen volhouden te midden van zoveel concurrentie. Maar dan besef ik dat haren altijd geknipt zullen moeten worden, om maar niet te spreken van de vele andere haarbehandelingen die mensen laten doen. Dus het aanbod is groot maar de vraag evengoed.
Ik was al vanaf november 2021 niet meer naar een kapper geweest. Bij mij is het altijd zo dat ik van de ene dag op de andere ineens de dringende noodzaak voel om wat aan mijn haren te laten doen. Het viel me ineens op hoe lang en onverzorgd mijn haar oogde.
De afgelopen tijd ging ik steeds naar een kapper in een van de mooie hoofdstraten van dit dorp. Ze zei zelf dat ze beroemd was bij iedereen vanwege haar knipkunsten. Met vrij wilde bewegingen begon zij met het korten van mijn hennarode haar en daarbij zag ze eruit als een ware artiest. Maar toen ik bij een tweede knipbeurt in de spiegel zag hoe ze steeds meer lagen weghakte in mijn toch al niet zo enorme bos haar had ik stilletjes mijn twijfels. Terwijl zij met een basstem conversatie voerde met andere klanten in de zaak liet ik het maar gebeuren. Eerlijk gezegd was ik een beetje bang van haar. Met haar enorme gestalte, geheel in het zwart gekleed, leek ze op een grote als gotik verklede beer. Ik voelde me maar kleintjes in die stoel. Al mijn hele leven heb ik niet veel praatjes bij kappers. Om de een of andere reden voel ik me nogal onzeker in kappersstoelen.
Vandaag wilde ik weer eens een andere kapper proberen, die ik gezien had in een meer achteraf gelegen straatje. De kapperszaak zag er vanbinnen mooi uit en ik zag, naar binnen glurend, veel vrouwen zitten in de kappersstoelen. ´Dat moet een goede zijn,´ dacht ik. Als ergens veel klanten zijn, zie ik dat als een goed teken. Thuis keek ik op de website van deze kapper en ik zag dat de zaak bijna 5 sterren had. Ik belde vanmorgen voor een afspraak en ik kon direct vanmiddag komen. Daar houd ik van.
Voor ik ging nam ik een besluit: drie centimeter eraf en geen lagen meer. Alleen van achteren wat lange lagen voor het model. Ik voelde me voor de verandering heerlijk toen mijn haar gewassen werd, omdat ik intussen in een een massage stoel achterover lag. Ik genoot van deze verwennerij. Daarna ging een lieve, jonge en mooie meid me knippen, terwijl ze telkens vroeg of het ok was wat ze deed. Ik heb graag kappers die luisteren naar wat ik wil.
De stoelzitting ging omhoog en mijn voeten eveneens door een voetensteun die omhoog kwam. Ik voelde een aangename warmte onder mijn ledematen, terwijl de stoel ook begon te trillen alsof ik gemasseerd werd. Ik sloot mijn ogen en genoot van het moment, terwijl mijn haar met zachte hand gewassen werd ?
Nog niet wetend of ik echt tevreden was liep ik de kapper uit, maar toen ik thuis mijn haar op mijn manier gekamd had, zag ik dat het goed was. Nu denk ik dat ik voortaan naar deze kapper zal gaan, maar de vraag is hoe lang dit zo zal blijven, gezien mijn trouweloze verleden ?.
Er gebeurt veel lelijks in de wereld om ons heen. Daarover praten wij vaak. Meestal zijn wij het erover eens hoe daarmee om te gaan. Wat we in ieder geval doen is: lief zijn voor elkaar en zo goed mogelijk zijn voor onze omgeving. Meer kunnen wij niet doen.
Vandaag besloten we met ons boodschappenkarretje naar de Lidl te lopen in plaats van de auto te pakken. Ik vind de wandeling daarheen, ook al lopen we langs een vrij drukke weg, altijd leuk. Op de terugweg zagen we een grappig hondje en wist plantenman Ahmad weer een paar wilde bittere sinaasappels te scoren in de verwaarloosde boomgaard waarlangs we liepen. Hij gebruikt die sinaasappels voor het marineren van onze olijven. Ook plukte hij wat ´hinojo´ (venkel), eveneens heerlijk in die marinade en in de soep. Ik maakte een piepklein filmpje.
Dingen die blij maken
Later gingen we nog een keer naar buiten en kwamen we de overbuurvrouw tegen. Ze had ons vanmorgen zien lopen met ons boodschappenkarretje en dacht dat we de auto verkocht hadden of misschien wilden verkopen. Zij had interesse in onze auto voor haar dochter. Het is een daihatsu die je hier verder nergens ziet. Maar nee, wij willen ons trouwe rode autootje niet kwijt. Het is een dapper ding met bouwjaar 2005 en hij heeft ons nog nooit in de steek gelaten. ´We hadden gewoon zin om te lopen,´ zei ik haar.
Vandaag moest ik denken aan het weerhuisje, dat je vroeger weleens zag in de huizen van mensen.
Als het mooi weer was kwam het vrouwtje naar buiten en bij regenweer het mannetje. Hier zie je bij regen geen mens buiten.
Vandaag scheen er na al die regen die we gehad hadden weer een bleek maar aangenaam verwarmend zonnetje. Overal zagen we mensen, toen we op weg waren voor onze boodschappen en later voor een wandeling. Er werd druk met water gespoten en gesopt om het rode vuil op de muren en het ijzerwerk voor de ramen schoon te krijgen. Wij hadden ons werk gisteren al gedaan vlak na de oranje regen. Er kan nog een buitje komen deze week met mogelijk nieuw Saharastof, maar verder ziet het weerbericht er wel vriendelijk uit.
Tijdens het wandelen zagen we dat de natuur enorm is opgeleefd en dat er weer wat water door de beek stroomde. Het is een wonder hoe regen na zo een lange droge periode alles van dor bruin in groen verandert en hoe snel bloemetjes opkomen.
Niet alle muren zijn gemakkelijk schoon te maken vanwege slechte bereikbaarheid.
Vannacht begon het plotseling te regenen en heel hard te waaien. Het was een wind zoals we nog niet eerder om ons huisje hadden horen gieren. Het waren dermate krachtige rukwinden dat ik vreesde dat er dakpannen konden gaan rondvliegen.
Vanmorgen keken we naar de schade. Die bestond in onze omgeving slechts uit nog meer modderdrab op de ooit witte muren van de huizen die blootgesteld waren geweest aan de geseling van wind en regen.
Wat bedremmeld zaten we aan ons ontbijt. ´Allah laat Zijn macht zien,´ zegt Ahmad. ´Hij confronteert ons met onze eigen manier van omgaan met de wereld.´ Dat denk ik ook. Ik weet dat meer dan de helft van de Nederlanders ons om deze gedachte zal uitlachen. Ik las gisteren in de krant dat nu meer dan de helft van de Nederlandse bevolking zich atheïst noemt of agnost. Het streven naar wat men ´vrijheid´ noemt kan ook een nieuw ´geloof´ genoemd worden. Maar in hoeverre ben je vrij, als je vrijheid ten koste gaat van anderen of je leefmilieu?
Even later luister ik naar radio 1, terwijl ik wat huishoudelijke klusjes doe. Ik hoor dat er een enorme schaarste en hongernood is in Ethiopië, waar al anderhalf jaar oorlog gevoerd word en dat er ook schaarste en honger heerst in Sri Lanka, waarvandaan mensen vluchten naar India, waar ze niet welkom zijn. Ik hoor dat men een heel dorp wil bouwen voor de Oekraïners (samen met woningzoekende Nederlanders). Men rekent erop dat er wel 100.000 Oekraïners naar Nederland zouden kunnen komen in de nabije toekomst en het zou heel goed kunnen dat deze mensen jaren in ons land zullen blijven. Ik besef dat dit maar een tipje is van al het nieuws dat er te vertellen is op dit moment. De problemen op mondiaal niveau lijken steeds meer de pan uit te rijzen en er is veel onrust.
Op dit moment regent het flink en het lijkt erop dat het dit keer een regen is die schoon spoelt. Zodra de regen ophoudt willen wij de muren van ons terras en pand zoveel mogelijk verder schoonspuiten voordat de modder helemaal in de muren gaat trekken.
Hier de volledige versie van de mooie song van Leonard Cohen
Na de vorige Saharastorm met regen kregen we een regenbui die alles een beetje schoon waste. Daarna maakten wij ons terras nog een keer extra schoon.
Maar nu zitten we in een tweede stofwolk vanuit de Sahara. Dit keer lijkt het erger dan de eerste keer. Als ik naar buiten kijk zie ik alle witte muren van de huizen rondom vergeeld kleuren. De regen die we vannacht hadden heeft het stof extra goed doen intrekken. Het weerbericht geeft aan dat we in deze geelbruine wolk blijven zitten tot en met zaterdag. Maandag zal een nieuwe stofwolk over Andalusië trekken. We hebben dit nooit eerder zo lange tijd en zo vaak achter elkaar in deze mate gezien en Ahmad in zijn hele leven ook niet.
Het is goed voor de natuur, maar niet voor de longen van mens en dier.
Binnen zitten we in een gelig licht, waarbij het lijkt of ons huis is verlicht door schemerlampen. Een heel vreemde gewaarwording. We ruiken het stof ook binnen en we zien een dun laagje op alle oppervlakken verschijnen. Het stof dringt zelfs door dichte ramen heen.
Terwijl in Nederland al weken de zon schijnt, is dat hier juist niet zo. We hebben veel bedekte luchten en het regent regelmatig. Daar zijn we blij mee, want regen was hier nodig. Maar het weer nodigt niet uit om lekker met een boekje in de zon te gaan zitten. De wind giert om ons stulpje. De temperatuur is echter goed te hebben en nodigt uit tot actie. Ahmad is lekker bezig met een nieuw werkje tiffany. Dit keer is het eindelijk iets voor hemzelf. Hij maakt een mooi pennenbakje voor zijn pennen en ander gereedschap.
Zijn potloden en pennen zitten nu in een afgeknipt melkpak ? Dus het zal een mooie vervanging zijn.
Meestal krijg ik weer zin in schilderen, als ik Ahmad zo bezig zie.
Vandaag hebben we mijn schilderij opgehaald in de winkel voor schilderbenodigdheden, waar je ook je schilderij kan laten inlijsten. Het is mooi gedaan en ik ben er heel blij mee. Nu wordt het tijd voor het volgende schilderij. Ik zie ertegenop, omdat het plaatje dat ik gekozen heb niet gemakkelijk zal zijn. Daarom ga ik eerst een oud schilderij, waar ik niet tevreden meer over ben, oppimpen.
Zoals ik eerder schreef hebben wij niet meer zo een behoefte aan reizen. Dat is ook de reden waarom we erover denken om de hele lente en zomer in Nederland te blijven en de rest van het jaar hier. Dat scheelt heen en weer gereis.
We hebben sinds we elkaar kennen samen heel wat afgereisd en daar hebben we mooie herinneringen aan. Vandaag had ik zin om weer eens een filmpje te maken. Ik heb dat gedaan van oude foto´s van de reis naar Fez, die we in april 2015 maakten. Ik had toen nog een heel eenvoudige Samsung camera, die ik van iemand gekregen had, omdat hij er niets mee deed. Met dat cameraatje maakte ik mijn eerste foto´s en filmpjes na lange tijd. Deze reis gebruikten we deze camera ook. De kwaliteit en scherpte van de foto´s laat te wensen over, maar de foto´s bevatten voor mij mooie herinneringen. Voor wie dat leuk vindt is hier het filmpje. Ik maakte het eigenlijk vooral voor mezelf, omdat ik er plezier in heb.
