We zijn aan het vasten. De maand ramadan is de maand dat de Koran voor het eerst werd geopenbaard aan de profeet Mohamed, vrede zij met hem. Althans een deel ervan, want de totale openbaring van de Koran duurde 23 jaar! Hij werd geopenbaard in stukjes, die later geordend zijn in een bepaalde volgorde. Van de langste sura (hoofdstuk) tot aan de kortste hoofdstukken. Daarom leest de Koran ook niet als een boek in chronologische volgorde. Sommige stukken komen eerder in de Koran voor, maar zijn later geopenbaard.
In de ramadan lees ik meestal in de Koran, die ik in het verleden al vele malen herlas. Het blijft een boek waarin je telkens nieuwe dingen ontdekt. Sommige passages zijn helder en duidelijk te begrijpen voor elke lezer. Andere zijn ingewikkelder en moeilijker te begrijpen als je de geschiedenis van die tijd niet kent. Daarbij komt dat een vertaling altijd afbreuk doet aan de oorspronkelijke tekst, die in het Arabisch is.
Ik kan het Arabisch wel lezen en doe dat ook heel graag. Maar ik ken slechts de vertaling van een paar Arabische woorden en voor het begrijpen van de tekst moet ik dus vertrouwen op Engelse en Nederlandse vertalingen.
Het lijkt me leuk om in deze maand af en toe een stukje met jullie te delen wat mijn aandacht heeft getrokken tijdens het dagelijks lezen van de Koran.
Vandaag viel mijn oog op het volgende vers uit de tweede sura, en de langste, van de Koran, genaamd al bakara (de koe).
( 2:136 ) Say, [O believers], “We have believed in Allah and what has been revealed to us and what has been revealed to Abraham and Ishmael and Isaac and Jacob and the Descendants and what was given to Moses and Jesus and what was given to the prophets from their Lord. We make no distinction between any of them, and we are Muslims [in submission] to Him.”
Heel duidelijk wordt hierin gezegd dat de moslim gelooft in datgene wat al eerder is geopenbaard aan profeten, die leefden lang voor de profeet Mohamed. De boodschap aan al deze profeten was in wezen dezelfde en wij maken geen onderscheid. Wij zijn moslims, wat betekent dat wij ons onderwerpen aan de Schepper.
Ik denk dat een tekst als deze mede mijn bekering tot de islam heeft bepaald (ik bekeerde me tot de islam na het lezen van de Engelse vertaling van de Koran door Marmaduke Pickthal). Ik geloofde immers al in een god en kon mij niet vinden in de de sektarische indeling van de geloven die me bekend waren. De één beweerde dit en de andere dat. Elke kerk had zijn eigen interpretatie en overal waren tussenpersonen, zoals pausen en dominees. Ik zocht een religie die bij mij paste en dat was een religie waarin alleen plaats was voor één schepper of kosmische macht (hoe je het maar noemen wilt), één voor ons niet te bevatten onnoemelijk hoge intelligentie die wij niet kunnen kennen. Maar waarvan wij dagelijks het bestaan kunnen ervaren door het aanschouwen van de schepping en alle samenhang tussen levende verschijningsvormen.
De islam heeft momenteel een slechte naam en wordt met wantrouwen bekeken door andersdenkenden en mensen met een ander geloof. Ik kan dat begrijpen.
Er is een hoop aan de hand met mensen die in naam zeggen de islam te belijden, maar die hun wil absoluut niet ondergeschikt maken aan die van Allah. Zij handelen niet volgens de koran en zij zijn ver van de islam afgedwaald.
Het wahabisme wordt door niet-moslims ten onrechte vaak gezien als de ‘orthodoxe’ islam. Andere moslims zouden ‘moderner’ en daarom gematigder zijn. Dit klopt niet. De islam zoals die ontstaan is is vredelievend en ruimdenkend. Mensen zijn al heel snel afgedwaald van de weg die de profeet en zijn sahabas (metgezellen) onderwezen. De islam veranderde, net als zoveel andere religies, in een instituut. Een bolwerk van regels die niet eens meer uit de koran voortkwamen, maar uit de hadith (van persoon tot persoon doorvertelde ‘overleveringen’ uit het leven van de profeet). Deze hadith zijn honderden jaren na de dood van de profeet opgetekend door schriftgeleerden, die ‘uit overlevering’ een set onverdraagzame regels opstelden en deze verzamelden in de sharia (islamitisch wetboek), een ondoorzichtig stelsel van overwegend hardvochtige regels, regels die in de praktijk in veel gevallen strenger worden gehanteerd voor vrouwen dan voor mannen.
Het wahabisme (ook gespeld als wahabbisme of wahhabisme) is de stroming in de islam die Mohammed ibn Abd al-Wahhaab (1703 – 1792) stichtte. (wikipedia). Momenteel krijgt deze vernieuwende stroming die de islam een heel ander (een wreder) gezicht heeft gegeven steeds meer invloed, dankzij de financiële middelen van Saoedi Arabië. Dit gebeurt momenteel over de gehele wereld. Er worden moskeeën gesticht, betaald door de Saoedische geldstroom en boeken verspreid. Er worden overal volgens het wahabisme opgeleide imams ingevlogen om te prediken. Hier een interessant artikel van Badr YouYou over dit onderwerp.
Het is bovenstaande interpretatie van de islam die de islam het actuele slechte imago geeft. De islam zoals die ontstaan is en zoals die wordt onderwezen in de Koran is een andere. In de Koran staat in dezelfde sura bakara het volgende:
(2:2) This is the Book about which there is no doubt, a guidance for those conscious of Allah –
De Koran is het Boek, de richtlijn. Er staat nergens in de Koran dat er ook nog gekeken moet worden naar Hadith, zoals de tegenwoordige imams wel beweren. Er staat bovendien niet dat alleen imams en schriftgeleerden de Koran kunnen begrijpen en dat we aan hen moeten vragen hoe te leven. Het Boek is de richtlijn voor ieder die lezen kan en die zich bewust is van het bestaan van Allah.
Islam en wahabisme
4
