Terwijl ik bezig ben met het digitaliseren van de drie delen van Mercy Oceans, daterend uit de 80-er jaren, word ik weer enorm geïnspireerd door de woorden van mijn leermeester. Ik wil daarom dit citaat alvast delen met de lezer:

“Islam is perfect. Only imperfect people can say that it is imperfect, but Allah Almighty Himself bears witness that Islam is perfect and that it is the only acceptable faith in His Divine Presence[1];whoever comes to Him in Islam, he is acceptable, not anyone else. And from beginning up to end, all the prophets brought Islam, but we give some other names to it, covering reality. Adam was Muslim, surrendering to the commands of his Lord, Allah Almighty. Moses, Jesus Christ and all the prophets, 124,000 of them, whether their names are mentioned in the Holy Qur’an or not – all of them were Muslims[2].

That means that they surrendered to their Lord – but not only for His commands, because Muslims are of two kinds. One kind surrenders to the commands of Allah Almighty; as He commands, they try to keep those commands, those orders. But the highest degree in Islam is to surrender to the Lord’s will, also. That is perfection – if you are able to say, “O my Lord, as you like, as You will, as you wish. As You will; I am not fighting.”

So many people may pray, may worship, but when their Lord’s will comes upon them, they make trouble, not surrendering. Look at the ocean. Until a person surrenders, it takes that person under deep; when he surrenders, then it takes him out, floating. A dead body does not go very deep, but until that struggle finishes it is under the water; then when it is dead, the ocean carries that body.

Therefore, Islam is perfect from all directions. You can look at it from any direction and you must see perfection in Islam. And when you surrender to your Lord, Almighty Allah, you will reach true peace and happiness and satisfaction, here and Hereafter. Then the angels will carry you on their heads. No troubles or sufferings for that person – finished: he has surrendered, never struggling, never fighting his Lord’s will. For this reason a grandsheikh, ‘Abdul Qadir Jilani, was saying, “Allah Almighty’s will runs. If a person goes against that will, wanting to stop it, that makes his tauhid[3] vanish, because only His will prevails.”

Don’t stand against the will of you Lord Almighty; rather you must be suitable to run with that will. Yes, Allah Almighty gives honor to His servants by giving them a will, but out of your good manners you must say, “O my Lord, You gave me will, and all wills are in Your Hands. And I surrender to You, I give my will, also, to You. I am going to be as you like, O my Lord. Don’t leave me in the hands of my will.”

[1] See, for example, III:19, 85, and V:4 (V:3 in Pickthall’s translation)

[2] See II:128, 132–133, 136; III:52, 67, 84; V:114 (111 in Pickthall); VII:126; X:84; XII:78, among others

[3] The Divine Unity, which embraces the Oneness of God Almighty and of everything, in existence, and also the oneness of the command or decree, covering everything in existence, which proceeds only from the one holy Will”

(citaat uit Mercy Oceans 2, ‘Toward The Divine Presence’

N.B. Het feit dat ik een gedeelte heb vet gedrukt is voor mijn rekening. Aldus is dat niet gedaan in het origineel. Ik deed dat om juist dat stuk tekst te benadrukken. Het woord Islam heeft ten onrechte een geheel andere betekenis gekregen dan het ooit bedoeld is in de tijd van de profeten en wordt nu gezien als een ‘aparte godsdienst’, terwijl alle profeten kwamen met dezelfde boodschap en er maar één God is.

Degenen die nu de Islam in een slecht daglicht brengen zijn degenen die het minst weten van Islam. Velen van deze mensen die een zogenaamde ‘Jihad’ zeggen te voeren hebben zelfs de Koran nooit gelezen en zijn onwetend over het geloof dat ze zeggen te belijden.

De ware Jihad is de strijd tegen je eigen ego (nafs). En Islam is het ondergeschikt maken van jouw wil tegenover de Wil van de Almachtige, Allah (God) de Genadevolle. Pas als je erin slaagt te winnen van de wil van je ego en dankbaar zal zijn voor alles wat Allah/God op je pad brengt,zal je innerlijke vrede bereiken in dit leven en het leven hierna.

Deze video werd mij gestuurd door opa Khalil, die mij via skype de Koran on het Arabisch onderwees. Ik wil het met de eventueel geïnteresseerde lezer delen. N.B. De spreker is katholiek.

Tot mijn genoegen en dankzij de vele mogelijkheden die internet biedt, ben ik nu klaar met het digitaliseren van het oude boek Mercy Oceans deel 1.

De oude getypte en in documentstructuur gescande tekst kon gemakkelijke gelezen worden door ‘mijn drive’ en vervolgens omgezet worden in word. Daarna converteerde ik de hele tekst in epub.

Het originele boek had geen ISBN nummer en geen wettelijke uitgever of schrijver, maar is ooit getypt op een elektrische typemachine door een leerling van sheikh Nazim in de jaren tachtig van de vorige eeuw. Deze leerling heeft waarschijnlijk de woorden van onze leermeester tijdens zijn ‘sohbets’ (lezingen) opgenomen op cassettebandjes, zoals toen gebruikelijk was, en daarna uitgetypt voor andere belangstellenden die er niet bij hadden kunnen zijn.

Nu ben ik klaar met een deel van het karwei. Er zijn nog twee boeken te gaan. Overigens doe ik het met plezier, omdat de woorden van mijn geliefde leermeester mij altijd blij maken en goede herinneringen oproepen. De woorden van sheikh Nazim zijn voor mij levenslessen, die me eraan herinneren waarvoor ik op deze wereld ben. Ik wil ze graag delen met anderen, in de hoop dat de wijze lessen van Grandscheikh, de leermeester van Sheikh Nazim, een inspiratiebron kunnen zijn voor wie daarin geïnteresseerd is.

Toen ik ik het oude boek uiteindelijk had gedigitaliseerd en omgezet in epub merkte ik het volgende:

Ik kon het boek direct downloaden in mijn e-reader, wat fijn is, want zo blijven de woorden behouden. Maar toen ik het epub-bestand wilde delen met de lezer van dit weblog, merkte ik dat dit uiteraard niet ging. Want ook al is het een ebook dat gratis wordt gedeeld en waarvoor niemand de credits ontvangt, je kan een een boek in epub formaat niet zomaar delen via een weblog. Dat is domweg niet toegestaan.

Dus heb ik het document omgezet in PDF en aldus kan het wel gedeeld worden en het is goed leesbaar op PC en tablet. Wie het alsnog graag wil lezen op de e-reader, kan het desgewenst zelf omzetten in epub-formaat en dat kan op tal van manieren, zoals te vinden is op google via bovenstaande link.

Ik zal de te downloaden boeken plaatsen in de pagina’s bovenin dit weblog in de zwarte balk onder het kopje Mercy Oceans.

Oftewel tel je zegeningen en zoek de zonnetjes.

Ik heb een roerig leven gehad met veel ups en nog meer downs, maar vanmorgen schoot door mijn hoofd dat ik dankbaar ben voor alles wat ik heb mogen meemaken.

Mijn jeugd was niet gemakkelijk met een beroepsmilitair als stiefvader. Maar achteraf gezien kijk ik toch dankbaar op mijn jeugd terug en alle problemen die ik later kreeg vanwege door mij genomen onverstandige beslissingen.

Toen ik op hoge leeftijd mijn herintrede deed in het arbeidsleven, hadden mijn cliënten er veel aan dat ik veel van hun problemen kon herkennen en ze ook de hand kon reiken om zich daar uit te worstelen. En dat dan weer dankzij mijn levenservaring, die ik kon koppelen aan mijn psychologiestudie en mijn geloof en vertrouwen in de kracht van elk mens.

Ik ben drie keer getrouwd en twee keer gescheiden, maar hoe moeilijk de twee eerdere huwelijken ook voor me waren, ik heb aan beide huwelijken ook iets goeds overgehouden. In mijn eerste huwelijk mocht ik maar liefst vijf mooie kinderen baren, van wie helaas een jongetje niet ouder werd dan vijf dagen. Maar ik heb nog vier andere lieve, mooie kinderen op wie ik heel trots ben. Verder heb ik in mijn eerste huwelijk heerlijk Pakistaans leren koken en dat was een zegen voor de rest van mijn leven. Ook dank ik mijn rotsvaste geloof deels aan mijn toenmalige schoonfamilie, die mij liet zien dat ik niet alleen was in wat ik geloofde.

Mijn tweede huwelijk was weer geen succes. Maar dankzij de inspiratie van mijn echtgenoot in dat tweede huwelijk ben ik gaan sporten en heb ik Arabisch geleerd, zodat ik nu de Koran kan reciteren.

En nu ben ik in mijn derde en laatste huwelijk terecht gekomen en elke dag ben ik zo dankbaar dat ik oud mag worden naast deze man. Met hem heb ik mentale problemen die ik had kunnen oplossen, zodat ik in oneindig rustiger vaarwater nu van de ene dag in de andere glijd.

Ervaringen krijgen we niet voor niets. We kunnen ervan leren. Elk moment maken we een keuze. Wat te doen, wat te zeggen, waarnaar te streven. Onze keuzes zijn belangrijk. En ieder heeft zijn eigen weg te gaan. Ik ben heel dankbaar voor mijn weg en wat ik heb mogen ervaren. Ik kijk vol vertrouwen vooruit. Leef in het moment en laat komen wat komt. Beslissingen neem ik elk moment, maar ik plan niet vooruit. De toekomst is niet aan mij om te bepalen.

De laatste tijd ben ik niet meer aan het schrijven in dit weblog. Ik uit me tegenwoordig liever in beeld. De foto’s en de filmpjes zijn alweer een beetje passé en ook het tekenen in zwart wit bevindt zich in een stoffige hoek. Ik werk nu in kleuren.
Het bezig zijn met een schilderij is voor mij zo fascinerend. Ik houd ervan portretten te maken. Laat dit nu net iets zijn dat door sommige moslims ten strengste wordt afgekeurd. Evenals het beluisteren van muziek. In de moslimwereld zul je zelden portretten van mensen aantreffen. De meeste kunst is daar abstract en vrij geometrisch van vorm. Een bloemachtige versiering zie je nog wel, maar het letterlijk weergeven van de werkelijkheid op een doek of ander medium zie je niet veel. De gedachte hierachter is dat alleen Allah de Schepper is van alles wat wij zien. Wij mogen niet op Zijn Heilige Stoel gaan zitten en zomaar proberen Zijn Schepping weer te geven in beelden of tekeningen.
Gek is het dan, dat ik me als moslim helemaal niet schuldig voel als ik onder begeleiding van door mezelf geselecteerde muziek sta te schilderen. Integendeel. Ik voel me even helemaal één met mijn bezigheid op dat moment. De wereld om me heen bestaat alleen uit mij, mijn verfkwast, de voorbeeldfoto en het canvas. Terwijl ik probeer de gelaatstrekken en de uitdrukking van de persoon op het doek te schilderen, is het alsof ik nieuwe dingen ontdek van die persoon. Alsof ik een glimpje opvang van de ziel  van die persoon. Dat voelt voor mij helemaal niet aan als heiligschennis. Integendeel. het doet mij nog meer versteld staan van de fijne nuances die onze Schepper ons laat zien in de wereld om ons heen. Het spel van licht en schaduw en kleur dat ons een verhaal vertelt en ons een gevoel geeft. Dat te mogen zien en ervaren is een groot cadeau. En ik, als beginnend schildertje, weet heel goed dat wat ik op het canvas laat leven niet de werkelijkheid is, maar mijn versie van deze werkelijkheid. Het is voor mij meer een eerbetoon aan onze Schepper dan dat ik het lef zou hebben om in Zijn Heilige Schoenen te willen staan. Met mijn schilderij wil ik juist het wonder eren dat Allah alle schepselen en verschijningsvormen uniek heeft gemaakt. En dat zelfs één persoon, dier, landschap of ander tafereel per invalshoek en lichtval een totaal nieuw gezicht kan krijgen. Daarom werk ik liever van een foto, omdat een foto de tijd even stil zet. Hoe kan je de werkelijkheid schilderen, als die steeds verandert met de stand van de zon en elke beweging.
Ik heb mijn laatste schilderij in opdracht bijna af. Het is voor mijn oudste kleinkind en  zijn vriendin. Ik ga nu alvast kijken naar andere onderwerpen die me aanspreken op het internet. Misschien kom ik daar mooie foto’s tegen die me raken en die ik wil naschilderen.
Maar als er één van mijn lezers of lezeressen is, die graag een schilderij of tekening wil van een persoon of dier, laat het me dan gerust weten via mijn mail
Ik ben niet duur. Het gaat mij niet om geld. Ik schilder en teken voor mijn plezier. Ik bied mijn diensten aan tegen materiaal- en verzendkosten. Zolang ik geen verdere opdrachten krijg, schilder ik vrolijk voor mezelf verder.

Dat we allemaal een keer dood gaan weet iedereen. Of er daarna nog een leven al zijn wordt door sommigen gepropageerd als een zekerheid. Dat zijn met name de mensen die geloven in een hiernamaals en ook de mensen die geloven in reïncarnatie.
Ik heb de dood geaccepteerd en zie deze als een realiteit die steeds dichterbij komt. Wij verdwijnen allemaal een keer van deze wereld en maken plaats voor nieuw leven.
Zoals trouwe lezers van dit blog weten ben ik gelovig. Ik geloof in een Schepper en ik geloof dat er profeten zijn geweest die ons hebben herinnerd aan het goed en kwaad en ons geadviseerd hebben om overeenkomstig de kosmische wetten van onze Schepper te leven. In alle overleveringen wordt ook gerefereerd aan straf en beloning in dit leven en in het leven hierna.
Ik ben ervan overtuigd dat het verstandig en raadzaam is om zo goed mogelijk te leven. En goed wil voor mij zeggen: leven zonder een ander of jezelf (mens of dier of plant) te schaden of pijn te doen. Ik weet dat je gelukkig wordt van het doen van het goede (en wat dat moet zijn op elk keuzemoment van je leven is voor iedereen anders). Het doen van het verkeerde maakt ongelukkig. Maar of er ook een leven hierna is waarin met ons ‘afgerekend’ wordt, dat is voor mij een onzekerheid. Ik ben hier niet bezig mijn best te doen in de hoop op een goed leven in het hiernamaals. Ik weet niet eens zeker of dat er wel is, hoewel duidelijk in de Koran staat dat dit wel zo is, evenals in andere heilige boeken. In de koran staat dat het voor Allah niet moeilijk is mensen weer tot leven te wekken na de dood evenals het niet moeilijk is voor Allah om mensen te scheppen. Hij hoeft slechts te zeggen ‘wees’ en het ‘is’. (Koen faja koen). Maar in de koran wordt ook gezegd dat sommige passages letterlijk moeten worden gelezen en andere overdrachtelijk. Ik kan alleen maar weten wat ik hier in deze wereld zelf ervaar. En dat is de directe pijn in mijn hart die ik voel, wanneer ik iets verkeerds doe en het fijne en rustige gevoel wanneer ik goed doe. Verder wil ik niet denken. Ik ben geen kruidenier, die punten verzamelt voor mijn leven na de dood.
Ik laat het aan Allah over om te bepalen wat er met ons mensen gebeurt als wij eenmaal gestorven zijn. Zou dit anders zijn dan wat er gebeurt met dieren die sterven? Hebben wij zo een speciale positie? Of geldt het voor alle schepselen en is er ergens een plek met veel ruimte waarin alle overleden wezens van alle tijden een plek hebben? De kosmos is groot. Zou dit kunnen? En zien wij dan ook de andere overledenen die wij hebben gekend in ons leven terug? Hoe gaan we die vinden in de enorme menigte? Of hebben we dan allemaal een ander bewustzijn dat los staat van tijd en ruimte? Ik weet het echt niet en wil er ook niet over speculeren. Mijn kleine hersenpan kan dit alles niet bevatten, net zoals ik de liefde en nabijheid van Allah niet kan bevatten en zeker niet aan een ander kan uitleggen. Het is een onzichtbare wereld die alleen het hart kan ervaren door gebeurtenissen in het leven die schijnbaar toevallig zijn. Maar voor mij bestaat toeval niet, omdat ik geloof dat alles met elkaar samenhangt in een betekenisvol verband.