Het is weer 12 oktober en dus vieren Spanje en enkele regeringen van Latijns Amerikaanse landen het feit dat volgens hun Columbus Amerika ontdekte, of met de hun eigen woorden veroverde.

Dit geschiedenisfeit werd weerlegd door Luisa Isabel Alvarez de Toledo y Maura, een aristocrate, schrijfster en historica. Zij beschikte over bewijzen uit documenten van haar voorouders dat handelaren uit Al Andaluz en Afrika al lang voet aan land hadden gezet op Amerikaanse grond en daar handel dreven. Daar hoor je weinig over en de geschiedenisboeken maken daar geen melding van.

Vandaag merken we niets van de Día de Hispanidad, behalve dat het een vrije dag is en dat alle winkels gesloten zijn, buiten kleine kruidenierszaken. Het kussen van de Spaanse vlag door de notabelen en andere belangstellenden wordt vandaag waarschijnlijk achterwege gelaten vanwege het rond warende virus. Dat is wel zo rustig.

Vanmorgen ging ik de boodschappen doen bij de Mercadona.

Dit omdat Ahmad gisteren net iets meer ziekjes was dan ik. We waren naar Torremolinos gereden om even de stand van zaken daar op te nemen.

Er waren zeker nog wel toeristen en dat waren niet alleen Spanjaarden. Veelal wat jongere toeristen die boffen, want het is hier nog steeds strandweer. En dat is echt niet alle jaren zo om deze tijd van het jaar. We zagen hier en daar wat mensen zonnen in de verte op het strand, zonder mondkapje. Als je op je plek blijft zitten hoeft men dat kennelijk niet op. Alleen als men begint te lopen op het strand of langs de boulevard. We nuttigden een ijsje, Ahmad met de smaak van turron, zijn lievelingssmaakje. Daarna wilden we bij de mediamarkt in de Plaza Mayor inkt kopen voor de printer hier. Dat deden we bij nader inzien niet, toen we een enorme rij zagen staan voor deze media gigant. Allemaal jong volk, zo te zien. Misschien was er wat in de aanbieding. Wij stapten snel onverrichterzake ons autootje weer in en reden naar huis. Daar zag Ahmad tot zijn schrik dat zijn plasje erg rood zag van het bloed. Het leek wel een vino tinto.

Hij belde meteen naar de dokterspost en kon gelukkig direct langs komen. Of ik mee wilde. Nee, liever niet. Ik was zelf ook hondsmoe. Voelde me daarna wel wat schuldig dat ik niet mee was gegaan om zijn handje vast te houden. Al snel kwam hij terug met een plastic zakje met medicijnen. ´Gelukkig hoef je niet naar het ziekenhuis,´ zei ik opgelucht. ´Jawel,´ antwoordde hij met een strak gezicht. ´Ik moet direct naar het ziekenhuis.´ Ik wist dat hij een grapje maakte. Waarom had hij anders die medicatie gekregen. Volgens de dokter heeft hij waarschijnlijk een blaasontsteking. Hij heeft antibiotica gekregen, die hij een week moet innemen. Als hij dan nog klachten heeft moet hij terugkomen voor verder onderzoek. Gelukkig ?. Want hij heeft volgende week vrijdag een afspraak voor een autokeuring en voor de operatie aan zijn linkeroog.

Omdat hij dus nu wat ziekjes is, mede door de antibiotica, ging ik vanmorgen naar de Mercadona. In ferme pas, met mijn boodschappenkarretje. Wat mij op straat opviel was de opgewektheid van de mensen. We wonen in een volksbuurt in het oudere dorpsdeel. Maar wat een hartelijkheid tussen de mensen onderling hier! Ik hoor met name oudjes naar elkaar enthousiaste groeten schreeuwen vanachter hun mondkapjes van de ene kant van de weg naar de andere. De ouderen hier zijn blijmoedig en uitbundig, meer nog dan de jeugd, die zich hier juist met wat meer ernst voortbeweegt door de straten. Maar niemand zie ik hier chagrijnig of moeilijk kijken, zoals ik dat in Nederland wel vaker zie. Haha, misschien is het ook wat onduidelijker vanwege de mondkapjes. Maar wat je zeker kan stellen is dat de stemming hier niet gedrukt is. ´Mal tiempo, buena cara´ luidt het devies hier.

Gisteren had ik wat keelpijn, toch een mogelijk symptoom van Corona. Daarom bleef ik de rest van de dag binnen, in plaats van dat we met ons autootje de omgeving wat gingen verkennen. Ik sliep de rest van de dag en las het nieuwe boek van Kluun. Lichte kost. Ik kwam bij nader inzien niet door schuld en straf van Dostojewski heen. Mode en schrijfstijl veranderen nogal in de loop der tijd.

Vandaag maken we ons rondje om en in het dorp weer.

Dagelijks lopen we het rondje beneden langs de rand van ons dorp. Vandaag besluiten we dit uitstapje te vervangen door een wandeling naar de Lidl. Ik verwacht niet veel moois te zien, maar voor enkel een zak met eucalyptus snoepjes en een paar pink lady appels pak je niet de auto, aangezien de Lidl op loopafstand is.

We worden verrast. In de bosjes achter de weg waarlangs wij lopen ziet Ahmad met zijn ene alweer scherpe oog een hop (abobilla)! Ik zie hem ook wegvliegen, nadat hij hem heeft aangewezen. Wij zijn altijd blij de hop te zien, omdat wij het zien ervan beschouwen als een gunstig voorteken aangaande komende gebeurtenissen. Noem het gerust bijgeloof.

Onderweg maak ik wat foto´s van plaatjes die me aanspreken:

Bij de Lidl ben ik blij verrast als ik zie dat het toevallig een ´Chinese week´ is, zodat ik echte bamisliertjes kan kopen, die ik kan gebruiken om vandaag de bami te maken, zoals ik van plan ben. Anders had ik dat gedaan met spaghettislierten. Zo is ons uitstapje verrassend productief.

De terugweg verloopt iets zwaarder, helling op, met de tas tussen ons in en een al warme zon op onze rug. Ik maak nog een foto van de bosjes met takken waarop talloze slakjes zich bevinden. Het lijken net witte besjes, maar het zijn dus slakken die op de takken een stevig houvast vinden om te verblijven.

Na even gerust te hebben aan de pc, ga ik nog even fietsen op de hometrainer, terwijl ik naar Outlander kijk op Netflix. Mooi leven is dat hier.

Beste Shannam,

Bedankt voor uw mail en onze excuses voor de late reactie.

We zijn op de hoogte gesteld dat uw bestelling tijdens het transport verloren is gegaan. Het spijt me zeer u dit mee te moeten delen.

Ter compensatie van dit ongemak willen wij u een kortingscode t.w.v. €15 aanbieden, te gebruiken in onze webwinkel:

https://nl.nfornicole.com/

Uw kortingscode is: NBN-38-3C325F12

De kortingscode is geldig tot één maand na verzending van deze e-mail, bij bestellingen vanaf € 50,- en niet geldig in combinatie met andere kortingscodes.

Tevens sturen wij u graag meteen een nieuw pakketje op onze eigen kosten, als u daarmee akkoord gaat. Laat het ons a.u.b. weten in uw antwoord en we zullen het meteen regelen.

Kunt u alstublieft uw huisadres en telefoonnummer bevestigen om er zeker van te zijn dat we de juiste informatie hebben?

Ik kijk uit naar uw antwoord.

—
Met vriendelijke groet, Y
Emma
Customer Support
{#HS:1220228151-291954#} 
On Thu, Jul 9, 2020 at 4:41 PM CEST, Shabnam Theunissen <shabthe@msn.com> wrote:Heb gisteren sneakers besteld en betaald. Krijg ik nog een track en trace code van mijn bestelling?Met vr groet, shabbat theunussen

Mijn antwoord:

Steek het pakketje in je leugenachtige reet. Hoe durven jullie mensen zo te belazeren voor eigen gewin ?

Hoe is het nu met de bouwplannen voor het park aan het einde van onze doodlopende weg? Tot onze verrassing zien wij dat de ingang van het parkje aan het einde van onze straat zal zijn. Vanaf onze straat zal men toegang krijgen tot een lift, die naar beneden gaat en naar twee trappen aan weerszijden daarvan. Het hoogste punt is al bereikt, zoals de Spaanse vlag op de liftschacht aangeeft: traditie in de bouw alom.

De liftschacht ontsiert enigszins ons vrije uitzicht op de heuvels. Gelukkig zitten we zo hoog dat we eroverheen kunnen kijken.

Oorspronkelijk plan was dat de ruimte onder de betonnen verdiepingen een parkeergarage zou worden, maar dat gaat niet door. Geen idee waarvoor ze de etages wel gaan gebruiken. Om het echt mooi te krijgen is er nog veel werk te doen.

Ahmad had het plan om dit huis te verkopen en zich te vestigen in Nederland, maar nu we hier zijn, zakt dit plan volledig in onze kuiten. Ik vind het hier heerlijk. Door de maatregelen die er zijn vanwege het virus is het hier extra rustig. Gedaan is het met de festiviteiten, die in dit dorp met de regelmaat van de kalender elk jaar terugkeerden. En gedaan is het nu ook met nachtelijke openlucht-feesten en bijbehorende live muziek. In de nacht is het hier helemaal stil nu. Er was hier al minder autoverkeer dan in Nederland en dat is nu nog minder. Voeg daarbij het zonnige en droge weer. Hier heb ik geen last van het beschadigede kraakbeen in mijn elleboog, waar ik wel last van heb bij vochtig weer. En dan dit mooie huisje met het terras dat door Ahmad met zoveel werklust en vakmanschap zo mooi is betegeld. Het knusse keukentje dat altijd uitnodigt tot goede gesprekken aan het kleine tafeltje. ´Vis a vis is beter dan dichterbie,´ zei wijlen mijn moeder al. En dat klopt voor mij. In Nederland zitten we naast elkaar te eten aan de ronde tafel met uitzicht op de vogeltjes in de tuin. Hier kijk ik uit op de ijskast en het lieve gezicht van Ahmad. En dan zit ik al gauw op mijn praatstoel.

Dus nee, dit huis is nog niet te koop.

https://www.spanjevandaag.com/04/10/2020/is-spanje-wel-diervriendelijk-genoeg-voor-wereld-dierendag/