Categorie archieven: Ons leven in Andalusië

Godsdienst kent geen dwang

Geplaatst op door
Beantwoorden

Dat is geen verzinsel van mij, maar dit staat letterlijk in de Koran:

256 There is no compulsion in religion. The right direction is henceforth distinct from error. And he who rejecteth false deities and believeth in Allah hath grasped a firm handhold which will never break. Allah is Hearer, Knower. (uit de vertaling van ´Te Meaning of the Glorious Quran´ van Marmaduke Pickthall (1930)

Sommigen menen dat je mensen kan dwingen om te geloven, maar in de Koran wordt er herhaaldelijk op gewezen dat dit geen zin heeft, omdat mensen die zich verzetten tegen het geloof in een Schepper dit zullen blijven doen. Maar dat wil ook niet zeggen dat zij nooit uit zichzelf zouden kunnen veranderen in het zich al dan niet verzetten tegen het geloven in het ongeziene. Tot hun laatste adem zullen zij nog de gelegenheid daartoe hebben.

Er zijn moslims die hun kinderen dwingen om te bidden, te vasten en alle andere verrichtingen te doen die hun geloof voorschrijft. Dit komt in alle geloven voor. Sommigen menen zelfs dat het gerechtvaardigd is een kind te slaan als het niet voldoet aan de uiterlijke eisen van het geloof.

Nooit heb ik gedacht dat dit goed zou zijn voor mijn kinderen. Dat ik ervoor heb gekozen om te geloven in een Schepper en me te bekeren tot de islam uit vrije wil betekent niet dat dit mij het recht geeft datzelfde een ander op te dringen, al zijn het mijn kinderen.

Ik heb wel zaadjes geplant. Ze zagen mij 5 keer per dag bidden en vasten en veel lezen in heilige boeken. Ik vertelde ze verhalen uit de islam die gemakkelijk te begrijpen waren. Ik probeerde ze vooral de waarden bij te brengen als eerlijk zijn en een ander niet schaden, mens of dier. Bij de opvoeding legde ik altijd meer nadruk op goed gedrag dan op goede schoolresultaten. Ik deed wat ik kon naar vermogen, maar ik dwong ze niet om met mij mee te bidden. Ik leerde ze wel de woorden van enkele sura´s (Koranverzen) en altijd waren zij er getuige van hoe belangrijk het geloof voor mij was in alle omstandigheden

Op een goed moment, toen mijn kinderen nog klein waren en schoolgaand, besloot ik de woorden van het hele gebed uit te typen op een typmachine en daarbij ook richtlijnen van hoeveel rakat gebeden wordt in elk van de vijf gebeden. Naast de woorden van het gebed had ik de bijbehorende houding van het lichaam getekend met simpele lijnen. Er was toen nog geen internet. Met doorslagvellen maakte ik een kopie voor al mijn kinderen en stopte deze in een plastic mapje. Een soort ´gereedschap voor het leven´. Mochten ze ooit willen bidden, dan stond hierop beschreven hoe dat kon. Maar ik heb ze ook altijd gezegd dat Allah overal en altijd nabij is en dat je hem over alles kan smeken met je eigen woorden.

Ik heb mijn jongste zoon één keer uit zichzelf zien bidden. Hij was geschorst op school en daarvan zo geschrokken dat hij voor mijn neus op een bidkleedje ging bidden om Allah om genade en hulp te smeken 😉. Dit is geen vreemd verschijnsel. Als de nood aan de man is roepen veel mensen God aan.

Ik geloof dat ik door mijn gedrag en door woorden wel een zaadje heb kunnen planten, maar ik denk dat het geen zin gehad zou hebben als ik mijn kinderen met geweld in een islamitisch keurslijf had gedwongen. Voor mij zijn intenties en gedrag heel belangrijk en het hebben van een schoon hart. Een mooi hart zie ik bij mijn nu volwassen kinderen en dat wil niet zeggen dat zij niets doen dat volgens de islam niet goed is. Ik zou hen daartegen willen beschermen, maar de macht daartoe van een ouder is beperkt. Nooit heb ik huichelaars willen kweken, die met hun mond geloven maar in hun hart niet.

Als een zaadje eenmaal in de grond zit, kan het soms lang duren voordat het uitgroeit tot een plant. Door de juiste omstandigheden kan een zaadje, dat soms al heel lang in verscholen lag te wachten, ineens uitgroeien tot iets moois. Dat gebeurt nu hier, nu er na een paar jaar van grote droogte regen is gevallen. De wonderen van de natuur. Subhanallah (alle lof komt toe aan Allah). Hoeveel wonderen moeten we dagelijks aanschouwen om te gaan geloven in een Schepper?

De heilige Koran

Uitgelicht

Geplaatst op door
Beantwoorden

Eén van de pagina´s in dit weblog (zie bovenin in de zwarte balk) is getiteld ´The meaning of the Glorious Quran´. Als je die pagina opent, dan krijg je een link naar de vertaling van de Koran in het Engels door Marmaduke Pickthall, de mooiste vertaling van dit heilige boek die ik ooit las. Dankzij deze prachtige en poëtische vertaling wist ik dat ik de islam zou gaan omarmen. Marmaduke Pickthall heeft zich een tijd lang afgezonderd en zich volledig toegelegd op deze vertaling uit het Arabisch van woorden die eeuwen geleden zijn opgetekend en nooit zijn veranderd in de loop der tijd. Alle Korans in het Arabisch overal ter wereld hebben dezelfde woorden van het begin tot eind en als enige van alle heilige boeken die de mens kent is dit een boek waarin Allah Zelf rechtstreeks spreekt tot de mens. Omdat Marmaduke Pickthall besefte dat hij de tekst wel kon vertalen in het Engels, maar dat deze vertaling nooit helemaal de oorspronkelijke betekenis van de Arabische tekst zou kunnen omvatten noemde hij zijn prachtige vertaling heel bescheiden: ´the meaning of the Glorious Quran´ en niet de Koran, omdat de oorspronkelijke Koran geschreven is in het Arabisch en niet te evenaren in een andere taal. Vergeleken met andere vertalingen die ik las in het Nederlands en in het Engels vond ik deze vertaling de mooiste.

Daarom vind ik het zo fijn dat deze vertaling, die ik in 1977 kocht in boekvorm (met aan één kant de Arabische tekst en de andere kant de vertaing) nu gratis wordt uitgegeven in digitale vorm in het Engels. Je kan het Boek der Boeken in deze vertaling gratis downloaden in pdf, epub en mobi. Deze maand ben ik deze Koranvertaling aan het herlezen in mijn kobo ereader. Het mooie van de kobo ereader is dat je, wanneer je de betekenis van een Engels woord niet kent, je deze direct kan verkrijgen door het woord te selecteren en dan komt er een vertaling van van Dale tevoorschijn. Ik gun deze ervaring elke moslim die Engels kan lezen.

Tijdens de maand ramadan zijn de harten van de moslims die vasten meer dan anders ontvankelijk voor de heilige woorden van Allah en dat is dan ook de reden waarom er tijdens deze maand veel gereciteerd uit en gelezen wordt in de Koran. Het is heilzaam om de Koran te reciteren en het geeft vrede en rust, omdat de Arabische woorden, zelfs als men de betekenis ervan niet kent, een helende werking hebben op de mens. Maar daarnaast is het leerzaam voor elke moslim om de woorden in vertaling te lezen teneinde beter te begrijpen wat de richtlijnen zijn voor de gelovige. De Koran is een boek naast de drie andere heilige boeken (de Thora, de Psalmen en de Bijbel). De Koran is de afronding van deze voorgaande boeken die op de wereld kwamen via profeten, die met tussenpozen in de menselijke geschiedenis kwamen als waarschuwers voor de mens. Het verschil tussen de Koran en de ander heilige boeken is dat Allah/God in de Koran rechtstreeks spreekt tot zijn geliefde profeet Mohammad, vrede zij met hem, en de mensen in het algemeen en dat de tekst van de Koran nooit is gewijzigd, met geen enkel woord. Men zegt wel dat Allah dichterbij is dan je halsslagader. Wij kunnen Allah niet zien maar Hij ons wel. Om dichterbij Allah te komen en te begrijpen waartoe Hij ons uitnodigt is het lezen van de Koran, waarin Allah tot de mens spreekt in klare taal het meest directe middel.

Het begrijpen van de heilige Koran neemt toe met het de wijdte van het iman (geloof) van de lezer. De ramadan opent de harten van mensen. Zoals sheikh Nazim ooit zei: ´Het verstand van een mens kan een klein kopje kennis bevatten, maar het hart van de mens een oceaan´. De Koran bevat oceanen van kennis voor wie lezen wil.

Woorden van sheikh nazim in zijn sohbets in 1986

Geplaatst op door
Beantwoorden

Morgenavond na zonsondergang begint de heilige maand ramadan. Alle gezonde moslims vasten dan van de dageraad tot zonsondergang. Het is een maand van bezinning en reflectie op het eigen gedrag. Een kans om je hart te zuiveren. Eigenlijk is elke dag en elke minuut van het jaar een kans. Het leven hier is eindig. Ik ben al een tijdje de boeken Mercy Oceans aan het herlezen, waarin de sohbets (gesproken woorden) van sheikh Nazim ( vrede hebbe zijn nobele ziel) van jaren geleden zijn opgetekend. Ik heb er veel aan deze woorden te lezen en daarmee ook te herbeleven hoe sheikh Nazim telkens tijdens de ramadan via zijn sohbets en zijn aanwezigheid de harten van zijn murids (leerlingen) wist te bereiken.

Hier volgt een stuk uit Mercy Oceans 3 dat ik vandaag las:

“What is going to happen when truth is in someone’s heart? What is the sign that a person has truth and that he has accepted truth in his heart? There must be a sign.
Allah Almighty says in His Glorious Qur’an, “Wa qul, Ja’a-l-haag wa zahaqa-l-bātil” – when truth comes, falsehood goes away; truth defeats falsehood. Therefore, when we proclaim truth with our tongues, it prevents our tongues from uttering any falsehood; then, more than that, when our hearts accept truth and truth is in our hearts, it also takes away every falsehood from our hearts.
The first thing, when truth comes into our hearts, is that it takes away every bad thought and bad intention and bad characteristic. In our books that have come through traditions from every prophet up to the Seal of the Prophets, beloved Muhammad, p.b.u.h., it is stated that there are so many bad characteristics in our hearts, in number sixty false and bad characteristics within our hearts. When truth comes, it takes those away, defeating them.
The first and most dangerous falsehood is kufr, to deny the existence of the Lord, Almighty Allah. When truth comes, a person must believe in the existence of the Lord, Almighty Allah; he must say that there is a Creator who created all the worlds, who created the universe, who created the Heavens, who created Paradise and Hell. Truth makes him proclaim and believe that there is one Lord, creating, giving life, and taking life away. That is the first and most important thing when truth enters into our hearts: to proclaim the existence of the Lord, Almighty Allah.
Then, we proclaim that the Lord, Almighty Allah, has eternal life from pre-eternity up to post-eternity, and we proclaim the truth that there is an eternal life for the Children of Adam; for believers and for unbelievers, also, because those who do not believe in eternal life are not going to die and finish, no. They also have eternal life, and truth in our hearts makes us believe in that eternal life. No need to believe in this life because we are living in it; but, when we are believers, we believe in unseen things, and the way to our Lord passes through unseen territories. We believe in the life unseen. If you want to see, you must first believe in the Unseen; then you may see it, you may reach that point. Therefore we believe in unseen worlds and Heavens, and we believe in the eternal life.
That is the result of accepting truth, taking away, one after the other, the bad characteristics from our hearts. When truth comes, falsehood must go away. Every bad characteristic belongs to falsehood, and if real truth comes and enters into your heart, it must take that away. And one of the biggest falsehoods and worst characteristics of the Children of Adam is that they like this life. The love of dunya, the love of this life – that is the biggest sin, which is the source of evils.
As long as people love this dunya, this life, troubles will never go away; every day they will fall down more and more, sinking into sufferings. Therefore, if truth comes to your heart, it takes away the love of dunya and changes that love into the love of your Lord, the love of Allah Almighty. That is the sign that you love your Lord, Almighty Allah, defeating in your heart the love of this world, the love of this life, because if we give our love to a temporary thing and it goes, our love finishes. But that love is something given to us to put in a suitable place.
Once the Angel Gabriel came to Prophet Muhammad, p.b.u.h., and said to him, “O Muhammad, you may put your love with anyone whom you may select; as you like, you may put your love with that thing. But you must know that everything that you love in this world is going to leave you.” If you put your love with your family, with your wife, with your children, with your business, with your car, with your castle, with your ranks – anything or anyone you may put your love with, you must know that it will go away and leave you, and your love will go with it and finish, so that it is falsehood to put our love there because Allah Almighty gives us that love and it is divine.
You must be very careful where you put that precious thing, whether losing it or protecting it. If you give your love during your life to anyone – to your wife or your children or your castle or your business – then it is lost, finished, because when you leave this life, that love will not be with you. Those people or those things will stay here and you will go without love; your love will stay behind.
That is falsehood. But when truth comes to your heart, truth says to you,
“Don’t give your love except to the eternal existence of your Lord, Allah Almighty. Give Him your love because that love comes from Him; give it back to Him, also. When you are here, that love is with you; if you go, it goes with you. You are with your Lord here, and when you go from this life, He does not leave you. He is with you forever; in the eternal life, also, He is with you, and you are not going to lose your love. You will gain it because you have put it with the correct and suitable one.
Therefore, truth, when it comes to the heart of a person – he may be a Christian, he may be Jewish, he may be Buddhist, he may be Muslim; no difference – that love of the Lord with truth must be in that person’s heart; otherwise he is a liar. A real Muslim, a real Christian, a real Jew, a real Buddhist, a real Zoroastrian, must have truth with himself. If falsehood is in his heart, he will run to this life’s enjoyments and he will represent falsehood. The one who represents truth, his heart must be with his Lord; he must give his love only to his Lord, Almighty Allah.
Therefore we are asking for that truth. Don’t cheat yourself and don’t cheat others. Everyone must look into his heart, at who is there. His love is with whom – with very temporary things or with the Eternal Lord, Allah Almighty? We must think about it, because our breaths are limited. Each day 24,000 breaths are finishing, and we have a limited number, millions or billions. Their number is written, and every moment, every second, we are taking and finishing them. Then, before our breaths finish, we must look after ourselves, at where we are putting our love. We still have an opportunity to change that love from temporary things to the eternal and permanent existence. That is important.
Every prophet just came to make it firm for everyone, so that they may give their love only to their Lord. “O people, your Lord gave you that love, and He is asking it back from you to Himself.” That is important.
We are not playing; we have not come into this life to play with families, with wives, with children – no. There are some places in our bodies which belong to children, to wives, to animals, to farms, to flowers, but love is for Allah Almighty only. And the main sign comes: when truth enters into your heart, when that love goes to Allah, it takes falsehood away. And that is falsehood, to put your love with temporary things; that is falsehood. You must change it, you must give your love to the eternal existence of Allah Almighty, the Lord. We must try; we must try to do it.
Titles are not important – Muslim, Christian, Jewish, to be a sheikh, to be a priest, to be a rabbi, to put a big thing on your head; no.
Important is this: to whom you are giving that love. The one who gave you that love, you must give it to Him. No one else is suitable for that love; only your Lord, and He will ask on the Day of Resurrection: “What did you bring, O My servant? What did you bring to Me?”
Fasting; praying, giving charities, going on pilgrimage: all of them – for what? For the sake of that love; you are giving your love to your Lord. Present Him with fasting, with worshipping; every kind of worshipping makes you present your love to His Divine Presence. Yes; the real aim of every kind of leave you, and your love will go with it and finish, so that it is falsehood to put our love there because Allah Almighty gives us that love and it is divine.
You must be very careful where you put that precious thing, whether losing it or protecting it. If you give your love during your life to anyone – to your wife or your children or your castle or your business – then it is lost, finished, because when you leave this life, that love will not be with you. Those people or those things will stay here and you will go without love; your love will stay behind.

Allah Almighty says, “O My servant, My face is toward your face, but your face is toward where? O My servant, put your face in front of My Divine Face.” But your face is mostly not in front of His Divine Face, and we are asking forgiveness.
All prophets and all shari’ahs came to teach people that they must put their faces in front of their Lord’s Divine Face. People are running after finding peace and happiness and satisfaction through this world, but it is impossible; if you look and your face is not toward your Lord’s Divine Face, no one can find peace and satisfaction and happiness in your heart. And every day Allah Almighty looks and tries His servants, to see whether His servant is with Him or is with someone else.”

´I cannot speak´ zei Michael Jackson ooit

Geplaatst op door
4

En dat herken ik. Telkens als ik erover denk iets te gaan schrijven in mijn weblog is er iets wat mij tegenhoudt. Er wordt al zoveel geschreven en gezegd. Is wat ik daaraan kan toevoegen wel de moeite waard? En moet ik dat dan ook nog op internet doen? Wat heb ik nou helemaal te zeggen en hoe interessant is dat voor een lezer? Dat soort gedachten.

Dus vandaar dat er niks in me opkomt. Ik laat dat maar even zo. Maar voor het geval dat enkele trouwe lezers zich afvragen hoe het met me gaat: het antwoord is ´goed´. Ik voel me zeer gezegend en geniet van elke minuut.

Ik gun iedereen het vredige leven dat ik nu mag genieten. Ik maakte wel een schilderij. Het is een simpele voorstelling die me meer tijd en verf kostte dan menig ander schilderij. Schilderen is besluiten nemen en ik schilderde een zee. Als je een zee wil schilderen moet je wel beslissen wat voor een zee en bij welk licht. Schilderen is op elk moment kiezen, net als het leven zelf.

Ik werd geïnspireerd door deze foto die ik vond op YouTube tijdens het afluisteren van muziek.

afbeelding van internet

En ik maakte er dit schilderij van:

olieverf 40 x 50

Het stelt een soefi voor, die verlangt als een druppel op te gaan in de oceaan van liefde van Allah/God.

Berichten uit het dorp

Geplaatst op door
Beantwoorden
Het camperseizoen is weer op gang gekomen

We gingen in het verleden graag naar een bar om churros te eten. Onze favoriete bar was lange tijd gesloten vanwege een ziekte in het been van de eigenaar. Onlangs is het overgenomen door nieuwe uitbaters die ook lekkere churros bakken, om ter plekke op te eten of af te halen. We aten laatst al churros met de dochter van Ahmad. Vandaag gingen we onszelf nog eens verwennen met deze lekkernij.

Churros con chocolate. We hebben besloten churros con cafe toch lekkerder te vinden. Maar voor een keer was het wel lekker😋 Die chocola is dik, want gemaakt van een gesmolten blok chocola. Lijkt niet op onze chocolademelk.

Filmpje

Geplaatst op door
Beantwoorden

Het was vandaag niet zulk mooi weer. Als de zon schijnt zit ik graag buiten met een boekje. Maar nu leende het weer zich voor het maken van weer eens een filmpje van de foto´s en clipjes die ik hier maakte. Als ik die foto´s deel in de vorm van een YouTube filmpje nemen die foto´s geen ruimte in beslag in mijn weblog en kan ik kan ik er bovendien sfeer aan toevoegen met een begeleidend muziekje. Naar wens kan dat muziekje natuurlijk uitgezet worden.

Bezoek oudste dochter

Geplaatst op door
Beantwoorden

Afgelopen weekend was de oudste dochter (V) van Ahmad een weekendje bij ons. Zij heeft geen kinderen en geen partner en dat maakte dat we haar lekker konden verwennen. Het was een stuk rustiger dan het laatste verblijf van zijn jongste dochter (Z) en partner (A) bij ons met hun twee kleine kindjes.

V had haar hond meegenomen, genaamd Yembe. Hij heeft aan zijn halsband een metalen gitaartje hangen met zijn naam erop. In het Nederlands zouden we zeggen Djembé. Hij is genoemd naar de Afrikaanse vaastrommel, die ook in Cubaanse muziek veel te horen is. Ahmad´s dochter is een fervent beoefenaar van de danskunst in haar vrije tijd en heeft misschien daarom haar hond genoemd in de sfeer van de dansstijl die ze al een paar jaar wekelijks uitvoert. Het is een heel lief en gehoorzaam dier met een zacht velletje en dito karakter.

Het samenzijn met haar was heel ontspannen en genoeglijk. Ze zei achteraf ook dat het verblijf in ons knusse huisje haar goed had gedaan te midden van haar drukke bestaan als wiskundelerares met daarnaast een aantal creatieve hobby´s. Wij vonden het ook heel gezellig. Ik hoop dat ze vaker bij ons komt logeren.

Ik maakte een piepklein filmpje:

Schilderijtje vervangen

Geplaatst op door
Beantwoorden

Ooit maakte ik een schilderijtje op hardboard. Het moest Ahmad voorstellen als jongeman, op weg naar hun land met zijn twee muilezels. Ik heb het altijd een lelijk schilderij gevonden, slordig geschilderd en het doet me niet aan Ahmad denken.

Daarom besloot ik een ander schilderijtje te maken op de achterkant van het hardboard plankje en dat werd deze. Een gevleugeld paard. Dit werkje vind ik leuker om naar te kijken en die komt nu in het lijstje.

Olieverf op hardboard 30 x 24

De stukjes van Henk van Straten

Geplaatst op door
Beantwoorden

Een tijd terug (ergens in de zomer van 2024) kreeg ik een mail met een column daarin van Henk van Straten . Onderin de mail en het stukje het verzoek en de mogelijkheid dit stukje te ´belonen´ met een betaling via een tikkie.

Over die mail schreef ik op mijn beurt een stukje in mijn weblog. Daarin vertelde ik dat ik had gereageerd had op zijn mail met dat ik het leuk zou vinden als hij mij zijn columns zou blijven sturen, maar dat ik er niet voor zou gaan betalen. Ik realiseerde me op dat moment niet dat Henk van Straten al naam had opgebouwd als een bekend schrijver en dat ik zelfs enkele boeken van hem met plezier had gelezen. Ik was benieuwd of hij alsnog zijn stukjes zou blijven sturen zonder betaling.

Hij bleef mij columns sturen met een zekere regelmaat en dat vond ik heel tof van hem. Ik las ze altijd en op sommige antwoordde ik ook kort dat ik het een goed of mooi stukje vond. Ik betaalde er nooit voor.

Vandaag kreeg ik weer een stukje en ik vond dat een bijzonder goed verhaal, dat bovendien aansluit bij mijn levensmotto. Hij geeft die levensvisie goed weer met voorbeelden die een ieder kunnen aanspreken. Daarom wil ik het stukje van Henk van Straten hier delen met mijn lezers. Wie weet is er zelfs iemand zo gul om hem wél te betalen voor zijn column. Ikzelf houd het bij complimentjes. Hier komt zijn stukje:

´Dit is het ook niet hè (Geschreven door Henk van Straten)
Mistig en koud ’s ochtends vroeg op het hondenveldje. Natte kou, grijze deken. Moos en ik waren er met z’n tweeën tot de scharnieren van het metalen hekje klonken en een oudere vrouw met haar twee oude hondjes zich bij ons voegden. Ik zie haar vaker. We knikten naar elkaar.  Zij en ik liepen samen een eindje op, schouders hoog tegen de kou.  ‘Dit is het ook niet hè,’ zei ze. Onze honden snuffelden aan elkaar maar verloren al snel interesse, de leeftijdskloof te groot. Eén van haar honden kromde zijn rug en kakte. De drollen lagen dampend op de nog bevroren aarde en bladeren.  ‘Nee hè,’ antwoordde ik.  Haar zin behoefde geen toelichting of nadere context. Ze had het over het weer, en in bredere zin over het moment zelf.  Dit is het ook niet impliceert de mogelijkheid van een situatie die het wél is. Of met een andere klemtoon: de mogelijkheid van een situatie die hét is.  Een ochtend met regen, nee, dat is het ook niet. Een heel donkere ochtend, dat is het ook niet. Of in de zomer, ’s ochtends al meteen veel te warm, bah, dat is het ook zeker niet. Met al die ochtenden is iets mis.  De perfecte ochtend, wat betreft het weer, is misschien een ochtend in de late lente, met een milde zon en een briesje, zo rond de achttien graden, vol belofte en kwetterende vogeltjes. Maar dan heb je misschien gewrichtspijn, of geldzorgen, of ettert de nare opmerking van een geliefde nog in je ziel. Dus ook dan: dit is het ook niet hè.   Daarom beaamde ik het ook. Daarom beaamde ik haar observatie. Want ik ervaar iedere dag zo. Er zit altijd iets scheef. De situatie is nooit de situatie zoals hij zou moeten zijn.  Ik wil er niet steeds dat stomme boeddhisme bijhalen, maar al zo’n 2.500 jaar lang hebben ze het daar over dukkha, het gegeven dat er altijd lijden is, dat er altijd iets niet goed zit. En zo lang je denkt iets te kunnen vermijden, of juist te kunnen bemachtigen, om die situatie van goed wel te bereken, hou je jezelf juist gevangen in die staat van lijden. Het wiel van Samsara.  Na die ochtend met de vrouw en onze honden kwam de zin steeds weer in me op, bijna dwangmatig. Koffie op station, kartonnen beker, te duur: dit is het ook niet hè. In de bus naast een te dikke vrouw, krap op m’n stoeltje: dit is het ook niet hè. Te veel gegeten van de lunch (Italiaans!) op het werk: dit is het ook niet hè.  En het liefst had ik, net als die vrouw, het hardop uitgesproken, tegen wie dan ook, tegen de dichtstbijzijnde persoon, net zoals die vrouw bij mij had gedaan. In de rij voor de kassa van de supermarkt, de persoon achter me aankijken en zeggen: ‘Dit is het ook niet hè?’  Pas later realiseerde ik me hoe fout we zaten, die vrouw en ik. Hoe we het compleet bij het verleerde eind hadden gehad. Want al die momenten—de ochtend met de honden en alle momenten erna en ervoor—waren het natuurlijk juist wél. In de natte kou slaperig staan te kijken naar een dampende drol, dat was exáct wat er aan de hand was. Er was geen alternatief, geen keuze. Er was niets, maar dan ook niets anders, dan het bestaan van precies die situatie.  Toen we naar die oude, gekromde hond stonden te kijken—het poepen ging hem al niet meer makkelijk af, duurde lang, deed pijn—had zij moeten zeggen: ‘Dit is het hè?’  En dan had ik geantwoord: ‘Ja.’    
­
Ik schrijf deze stukjes met plezier en vanuit het hart, net als mijn boeken. (Nieuwe roman Watermeloenman verschijnt in april!) Desalniettemin is een beetje erkenning absoluut prettig. Ook betaal ik voor deze nieuwsbriefservice maandelijkse kosten. Mocht je zo nu en dan een kleine bijdrage kunnen missen dan zou dat geweldig zijn. Maar het hoeft niet! KLIK HIER VOOR EEN OPEN TIKKIE.

Fysio 3e keer

Geplaatst op door
Beantwoorden

Gisteren had ik mijn derde sessie bij de fysiotherapeut. Een uur lang kreeg mijn ruggetje aandacht door middel van onder andere een massage van minstens een half uur. Zoals ik al verwachtte bleek de knoop in de spier rechts in mijn onderrug een stuk minder groot te zijn. De spier was ´mas relajado´, constateerde ook de therapeut al masserende. Daarna ging hij verder naar onderen in mijn rechterbil en daar bleek nu een andere knoop te zitten, die hij ook ging masseren. Het probleem had zich dus verplaatst naar mijn rechterbilspier, wat ik eigenlijk de laatste tijd al goed gemerkt had, omdat die pijn uitstraalt naar de gammanail die nog steeds in mijn donder zit. Ik voelde geen gêne terwijl de jonge man zat te kneden in mijn bil. Het is immers zijn beroep om dat te doen met lichamen van allerlei vorm. Ik heb gelukkig ook al niet meer de neiging het uur vol te kletsen, zoals de eerste keer. Ik gaf me daarentegen over aan wat er gebeurde in mijn lichaam. Ik merkte dat al masserende hij de knoop in mijn bilspier al een beetje weg kreeg. Vervolgens werd het futuristische apparaat aangezet en dat is voor mij het meest pijnlijke deel van het fysio-uur. Dat trillende gebeuk op mijn spieren voelt heel onaangenaam. ´Una tortura´, klaagde ik. Hij stelde me gerust dat het nog maar even duurde. Daarna was het de beurt aan de warmtebehandeling. Dat is een heerlijk gevoel. Al die tijd lag ik op mijn buik met mijn neus in een gat.

Daarna mocht ik op mijn rug gaan liggen en nam de therapeut een aantal oefeningen met me door die ik thuis kan doen (en ook braaf ga doen). De volgende afspraak heb ik over een maand.

Toen ik thuis kwam zag ik in de spiegel dat de kohl in mijn oog was uitgelopen naar mijn wangen. Ik zag eruit als een panda. Nee, dat is te lief. Als een spookwijf is een betere typering. Volgende keer kan ik beter zonder kohl naar de afspraak gaan.