Zoals jullie weten kijk ik regelmatig filmpjes over hoe te schilderen op YouTube. Daar wordt gezegd door een ‘paintcoach’ dat je elke dag wat moet schilderen en liefst elke dag een nieuw schilderijtje, want dan zou je het meeste leren. Het grootste deel van je werkjes zijn dan studies, die je verder nergens meer voor gebruikt en die in stapels in je atelier blijven liggen.

Ik werk zo niet. Elk schilderij of elke tekening die ik maak heeft een bestemming. Het kan een cadeau zijn of ik wil er zelf naar kijken in mijn eigen huis of ik wil het verkopen. Het weggooien of omgekeerd tegen de muur zetten van een schilderij vind ik zonde van werk en materiaal. Ik heb nog geen enkel schilderij weggegooid of zonder doel weggezet. Dat zal op een keer misschien wel gebeuren, want er komt ooit een einde aan de muren die ik ermee kan vullen.

Zoals ik vertelde heb ik nu twee schilderijen verkocht aan eenzelfde opdrachtgever. Zij heeft de schilderijen voorzien van dure lijsten en liet mij die ook zien. Ik voel me daarmee heel vereerd. Maar over het laatste schilderij dat ik maakte heeft zij haar twijfels. Ze vindt het niet zo op haar ouders lijken als zij zou willen. Toch wilde zij het nemen, omdat zij het anders erg vond voor mij. Ik heb er mijn tijd en aandacht aan besteed. Maar ik heb haar op het hart gedrukt dat ik dat beslist niet wil. Ik wil alleen het schilderij aan haar verkopen als zij er 100 % blij mee is en anders niet. Het kan gebeuren dat een schilderij niet helemaal naar verwachting is. Dus ik heb gezegd: ‘Denk erover na. Laat het desnoods aan je moeder zien, voor wie het een cadeau zou zijn. Als zij het niks vindt, dan wil ik niet dat je het van me koopt’.

Ze zal het me nog laten weten. Ik schilder voor mijn plezier en om mensen blij te maken. Niet voor het geld. Als zij besluit om het niet te nemen, vind ik dat niet erg. Niet altijd kan een schilderij zo worden als de klant het bedoeld had. En alsnog mag zij dan, desgewenst, het schilderij gratis meenemen. Want aan in mijn huis ga ik het niet hangen en de beeltenis van deze mensen (ook al vertoont deze niet de gewenste gelijkenis) verdient meer respect dan in een hoek te staan verstoffen.