Terwijl de man in mijn leven in de warmte van de afgelopen dagen nog bezig is met timmeren en het ontwerp van tiffany raamdecoraties voor drie ramen, doe ik eigenlijk alleen het hoognodige. Ik blijf trouw mijn 10 kilometer dagelijks fietsen, maar ik kijk daarbij niet meer naar Netfix en dat soort sites. Ik bekijk nu video’s op YouTube die ik interessant vind. Dat waren de afgelopen dagen deze video’s:
Een aanrader voor misschien ook de lezer?
Als spiritueel zoekertje heb ik me tijdens mijn leven verdiept in veel wijsheden van wijze mannen en vrouwen uit oost en west en wat ik eigenlijk altijd zocht was het gemeenschappelijke in al die uitspraken. Want wat overal ter wereld beweerd wordt, daar zou weleens meer waarheid in kunnen zitten dan in wat een eenling beweert. Daarnaast toetste ik al wat ik zoal weten kwam aan mijn eigen ervaring.
Er zijn wijzen, die in een god geloven of soms zelfs in meerdere goden en er zijn wijzen die dat niet doen en vinden dat de mensen de antwoorden moeten zien te vinden in de wetenschap of in hun eigen empirische ervaring.
Maar iets wat ik overal tegenkwam is dat de mens is geconditioneerd door ervaringen en vandaaruit vaak denkt en reageert. We zitten vaak met onze gedachten in ons verleden of in de toekomst en maar heel zelden zijn we volledig in het heden zonder verdere gedachten en gebruiken we onze zintuigen volledig.
Krishnamurti is iemand die ook dit feit benadrukt. Hij zegt dat het leven bestaat uit relatie en actie. Om zonder angst, conflict en tegenstellingen te leven dient men simpelweg te aanschouwen wat is en niet wat niet is. Zonder strijd of afkeuring, gewoon eerlijk kijken naar zichzelf en de omgeving en zich zo bewust worden van vooroordelen, gedachten en angsten, zonder ze te willen vermijden.
Hij zegt nog veel meer. Ik heb nu tientallen van zijn video’s bekeken en ik moet zeggen dat ik er wel door beïnvloed ben, tot in mijn slaap (dromen) toe. Ik besef het nu meer dan ooit wanneer mijn gedachten en mijn drogredenen voor actie opkomen. Het geeft rust om dan mezelf niet te forceren om deze mechanismen direct te willen veranderen in mezelf. Gewoon ernaar kijken en beseffen dat het zo is geeft al rust en acceptatie. Ik kan daar ook met de man naast me over praten, die zulke dingen snel snapt.
Dus ook al noemt Krishnamurti zichzelf geen leraar en is hij wars van alle vormen dan educatie en conditionering, ik leer veel van zijn woorden. Hij zet me aan tot onderzoek. Misschien was dat ook wat mijn lieve broer in Krishnamurti heeft aangetrokken. Wat zou ik graag nog eens met mijn broer praten en wat zou ik graag willen dat mijn kinderen hem nog konden zien.
Mijn broer was, net als ik, een spiritueel zoeker. Beiden opgegroeid in een atheïstisch gezin, zochten wij ieder op onze eigen manier naar spiritualiteit. Ik werd, na een lange zoektocht, uiteindelijk moslim. Mijn hele omgeving minachtte mijn keuze voor deze in haar ogen ‘achterlijke’ godsdienst. Met name mijn ouders zagen mijn keuze om in een god te geloven als een teken van zwakte. Een naïeve keuze van iemand, die het leven kennelijk niet aan kon zonder god.
Mijn broer werd niet gelovig, zoals ik. Maar hij heeft nooit iets lelijks gezegd over mijn keuze. Hij was sowieso niet iemand die slecht sprak over een ander of een oordeel gaf over mensen. Ik herinner me de laatste keer dat ik hem opzocht in zijn bescheiden onderkomen in het kraakpand op de van Asch van Wijckskade 1 in Utrecht. Het is ook de laatste keer dat ik hem levend zag. Enkele maanden later zou hij sterven op een missie voor het Rode Kruis in Grozny.
Het was een heel fijn samenzijn met hem, waarin we over van alles en nog wat praatten. Ik vertelde hem enthousiast over mijn geloof en hij luisterde met belangstelling zonder oordeel en hij vertelde over een spiritueel leraar, genaamd Krishnamurti. Hij was weg van de leringen van deze intelligente denker.
Ik heb later geprobeerd te begrijppen waarom mijn broer zo enthousiast was over de lessen van deze denker door boeken van Krishnamurti te lezen. De boeken waren voor mij moeilijk te lezen en raakten me niet in de vorm van droge letters op papier.
Maar nu trof ik laatst op YouYube een kanaal aan met allemaal video’s van Krishnamurti. Daar zie je de (nu al een tijd overleden) wijze man aan het woord in interviews en lezingen. Op die manier komt datgene wat Krishnamurti te vertellen heeft meer bij mij binnen. Krishnamurti gelooft niet in een god. Hij ziet het concept god als bedacht door mensen en daarom niet als heilig. Maar hij ontkent heiligheid niet. Ik vind het interessant om naar deze man te luisteren, die geen antwoorden geeft, maar vooral vragen stelt, zodat een ieder zelf op onderzoek kan gaan naar antwoorden. Hij benadrukt het belang van zoeken naar waarheid door te kijken naar wat is, zonder oordeel of invulling van wat het zou kunnen of moeten zijn.
Ik ben nog een beetje ziekjes, De oogontsteking maakt me over de hele linie slap en zonder energie. Daarom kijk ik nu een film over het leven van Krishnamurti. Misschien ook interessant voor de lezer van dit weblog om te bekijken op een stille dag.