Wat een kalmte. De uitdrukking op het gezicht van dit kleine paardje, alleen in een verlaten en omheind gebied naast het dorp, geeft goed weer hoe ik me voel.

Ik dank God /Allah op mijn knieën voor dit mooie leven. Vandaag nog even genieten van de nazomer. Het schilderij kan wachten.

Intussen is Ahmad wel druk bezig. Olijven marineren. En daarna gaat hij verder met de restauratie van twee krukjes die nu zullen gaan dienen als nachtkastjes bij het logeerbed.