Maandelijks archief: oktober 2021

Flamenco in de woonkamer

Geplaatst op door
Beantwoorden

Vanmorgen stuurde de zus van Ahmad een klein filmpje van haar kleindochter Lucia, die nu 17 jaar is. Zij zingt daarin een stukje flamenco. Ahmad vind het niet zo geweldig. Ik, als Nederlandse, vind het wel mooi en knap. Wij kunnen dit in Nederland moeilijk nadoen. De flamenco zit de Andalusiërs in het bloed, zowel wat betreft ritme, dans als muzikaliteit. Ik begrijp de flamenco niet goed en houd niet altijd van het bijzonder dramatische en theatrale ervan. Maar dit liedje vind ik leuk klinken en knap gedaan door deze amateur. Ik heb het verborgen op YouTube gezet om het met de lezer van dit weblog te kunnen delen.

Over amateur gesproken. Mijn schilderij was vandaag gereed om te delen met degenen voor wie ik het maakte. Ahmad maakte een foto en stuurde die naar zijn dochter. Daarna zat ik enigszins zenuwachtig op mijn hometrainer. Wat zouden zij ervan vinden? Het leek wel of ik wachtte op het eindcijfer van een examen.

Ze vonden het mooi!! Na de koffie kochten we een lijst voor het werkje van 40 x 50. De verf moet nog wat drogen. Als hij is ingelijst zal ik hem delen in mijn weblog en in de pagina met de galerij van schilderijen en tekeningen..

Doorkijkjes

Geplaatst op door
Beantwoorden

Het wandelen vlak voor zonsopgang bevalt goed. Ik vind het leuk door lantaarnverlichte straatjes en straten te lopen, terwijl het menselijk verkeer net op gang komt. Je ziet mensen gehaast de deur uit gaan op weg naar werk of school. En soms zie je de straat nog leeg, wat lekker rustig is. We lopen niet meer steeds dezelfde route. De ene dag bepaalt Ahmad waar we lopen en de andere ik.

Vandaag was ik aan de beurt. Ik vond het zelf een geslaagde route, waarbij we in een andere boom dan tevoren de mussen hoorden tjilpen en waarbij we langs jasmijnstruiken liepen, die een heerlijke geur verspreidden. Ahmad plukte twee sinaasappels, die over het hek hingen van een tuin.

De terrasstoelen moeten nog geplaatst worden. Weldra zullen er een flink aantal mensen ontbijten op die terrassen, wat hier heel normaal is.
´Regenboog´verrassing in oude buurt
Links van het dorpssymbool de drukste weg van het dorpscentrum, ´el caminito del rey´ geheten. N.B. caminito betekent weggetje.
Ik vind dit de mooiste weg van ons dorp. Ze onderhouden dat groen heel goed
Bijna weer thuis.

Ik heb aan mijn schlderij gewerkt en denk dat het zo goed als af is, maar ik heb Ahmad nog geen toestemming gegeven om een foto ervan te sturen naar zijn dochter. Moet er nog een paar dagen kritisch naar kijken.

Niet met lege handen

Geplaatst op door
Beantwoorden

Volgende week woensdag, 13 oktober, gaan we eindelijk op babybezoek. We gaan niet met lege handen. We hebben wat handenarbeid voor beide zussen.

Decoratie voor Zoraida van tiffany. Het moet Luna voorstellen, haar overleden katje
Vier kleinere decoraties voor Vicky, de grote zus.

Verder hebben Ahmad en ik allebei een cadeautje voor de baby. Ik heb een schilderij voor Zoraida en Ali, mits zij dat willen hebben. We sturen vooraf een foto.

We hebben twee butagasflessen voor hun in de kofferbak. Die staan bij ons in de opslagruimte en worden niet gebruikt, omdat wij alles elektrisch hebben hier.

Ik verheug me nu al om te gaan.?

Beeldverhaal

Geplaatst op door
2
We maken elke ochtend onze wandeling
Het lijken net nep-eenden, maar ze zijn echt. In Spanje is een eend of gans in een park een bezienswaardigheid
De bakker hangt hier elke ochtend de bestelde broodjes aan de deur van de mensen.
Ze hebben de achtergrond van het podium, waar dorpsfeesten gegeven worden, opgesierd met glitters en het symbool van Alhaurin de la Torre
Dit mooie zwervertje zien we elke ochtend voor onze deur. Logisch, want daar staat een bak water en onder deze auto ligt altijd een gevulde bak met kattenbrokken.
De morgenstond heeft goud in de mond
Veel ga ik niet meer doen aan dit schilderij. Nog enkele details moet ik aanpassen, maar dit is ook het stadium waarin je een schilderij totaal kan verpesten. Dus ik ga een dagje pauze nemen.

Beetje stil

Geplaatst op door
Beantwoorden

Ik zeg hier niet meer zo veel, maar ik heb het even druk met wat anders. Schilderen. Het zou best kunnen dat het portret over een paar dagen al af is. Ik ben steeds sneller met de kwast en gebruik, zeker in het beginstadium, een grote platte kwast. Dat schiet lekker op.

De details goed krijgen is nog wel een ding en vereist meer geduld en een kleiner kwastje. Misschien wordt het wel wat. Ik denk het wel af te hebben voor 13 oktober, want dan gaan we op baby-bezoek. En natuurlijk hoop ik dat de dochter van Ahmad en haar vriend het portret willen hebben.

Straks gaan we even naar de winkels om te zoeken naar een leuk presentje voor de baby. Dat kan nu gerust, want het is niet meer zo warm hier. Er staat een frisse wind bij zon en dat zorgt voor prachtige heldere vergezichten.

Uitzicht op de Sierra en de kust van Malaga vanuit slaapkamerraam. Vandaag heeft Ahmad ramen gelapt en ook de hor schoongemaakt. Er valt nu veel meer licht in huis en het lijkt nu niet meer of het net geregend heeft, als je naar het glas kijkt ?

Alles verandert en niks blijft

Geplaatst op door
1

Nog steeds vormen onze ochtendwandelingetjes een mooi deel van de dag. We wandelen tegen zonsopgang en als je dan daarna kan ontbijten op je terrasje, dan is dat een tweede hoogtepunt van een verder toch al aangename dag.

We kennen de omgeving al op ons duimpje, maar als je goed let op de details, dan zie je toch dat dingen veranderen:

Kapper gevonden?

Geplaatst op door
1

Al jaren zoek ik naar een vaste kapper. Eentje die mijn haar zo goed knipt dat ik daar tevreden mee ben zodat ik besluit om die kapper trouw te blijven. Ik heb al een paar keer gedacht dat ik ´mijn kapper´ gevonden had, maar altijd weer moest ik constateren dat een kapper ook maar een mens is en de ene dag beter knipt dan de andere. En zo zwerf ik al jaren rond van de ene kapper naar de andere.

En nu denk ik opnieuw dat ik mijn kapper gevonden heb.

Ik was al twee keer eerder bij haar. De eerste keer was in 2017, net voordat ik mijn heup brak. Toen viel me al op wat een maestra zij was. Zij waste, knipte en föhnde mijn haar met een routine, souplesse en handigheid, die ik zelden daarvoor gezien had. Ik was heel tevreden met het resultaat. Daarna lag ik een tijd in het ziekenhuis met een gecompliceerde gebroken heup. Ondanks dat mijn haar een tijd lang geen wasbeurt kreeg, bleef het perfect zitten.

Een tijd later, ik liep toen nog mank van die met pinnen gerepareerde heup, ging ik nog een keer naar haar. Ahmad en ik wilden ons toen allebei door haar laten knippen. Ook hij was toen zoekende naar een goede kapper.

Het was een slecht moment om te knippen, want het was een week voor de Semana Santa. De week dat iedereen bezig is met het zoeken naar een ´paasbest´ uiterlijk. Er waren twee jongetjes aan de beurt voor ons, die allebei een prachtig kapsel kregen. Daarna was het onze beurt. Ik heb het idee dat ze ons toen een beetje afraffelde, want er stonden nog meer dorpsgenoten te wachten op een ´make-over´. Ze is een enorme kletskous en ze liet toen doorschemeren dat ze er ´Spanjolistische´ en fascistische sympathieën op na hield.

Dan moet je niet bij Ahmad wezen. Hij vond dat drie keer niks en hij vond ook dat ze zijn haar niet goed en zorgvuldig genoeg geknipt had. Mijn haar was ook een stuk minder mooi geknipt dan de eerste keer.

Daarna heb ik haar jaren lang links laten liggen en begon mijn zwerftocht langs kappers opnieuw.

Maar nu ben ik weer naar haar teruggekeerd, uit pure wanhoop, omdat mijn haar verschrikkelijk lang was geworden. Het hing tot midden op mijn rug en ik vind dat geen gezicht voor een ´meisje´ van 70 jaar.

Dus vanmorgen zat ik weer in de stoel bij de maestra en ze deed met vaardige handen precies wat ik wilde. Voor 20 euro kan ik nu weer enigszins tevreden in de spiegel kijken.