Het wandelen vlak voor zonsopgang bevalt goed. Ik vind het leuk door lantaarnverlichte straatjes en straten te lopen, terwijl het menselijk verkeer net op gang komt. Je ziet mensen gehaast de deur uit gaan op weg naar werk of school. En soms zie je de straat nog leeg, wat lekker rustig is. We lopen niet meer steeds dezelfde route. De ene dag bepaalt Ahmad waar we lopen en de andere ik.

Vandaag was ik aan de beurt. Ik vond het zelf een geslaagde route, waarbij we in een andere boom dan tevoren de mussen hoorden tjilpen en waarbij we langs jasmijnstruiken liepen, die een heerlijke geur verspreidden. Ahmad plukte twee sinaasappels, die over het hek hingen van een tuin.

Ik heb aan mijn schlderij gewerkt en denk dat het zo goed als af is, maar ik heb Ahmad nog geen toestemming gegeven om een foto ervan te sturen naar zijn dochter. Moet er nog een paar dagen kritisch naar kijken.