Uit de voorgaande stukjes zou men misschien kunnen concluderen dat mijn herstel gemakkelijk verloopt. Dat is helaas niet zo. Ik heb nog veel pijn, vooral bij het zitten op een stoel. Ik merk dat het herstel heel langzaam gaat en af en toe maakt dat mij moedeloos, omdat mijn mogelijkheden zo beperkt zijn. Respect voor de mensen met chronische pijn en langdurige aandoeningen.
Ik ben geen held….Zie op tegen vrijdag drie uur lang in het vliegtuig zitten. Shabnam heeft nu even geen praatjes š
Mijn herstel verloopt uiterst langzaam. Soms denk ik zelfs dat er weinig schot in zit en dat ik misschien niet genoeg oefen. De nachten zijn het moeilijkst. Dan lig ik nogal eens wakker in de heel vroege ochtenduurtjes. Ahmad zet voor mij een potje koffie klaar dat ik alleen maar op het vuur hoef te zetten.
Vanmorgen las ik hetĀ volgendeĀ artikel en ik beluisterde en bekeek de daarin geplaatste link naar de uitzending van nieuwsuur.
Ik geloof dat er veel jongeren zijn die snakken naar zingeving in hun leven en daarbijĀ willen terugkeren naar de bron van hun geloof. Zij raadplegen daarvoor internet en komen soms terecht in zaaltjes, waar jonge mensen uit hun midden prediken. Zoals bijvoorbeeld een exvoetballer en een exrapper, die beiden nu het geloof hebben omarmd en hun oude leven (dat ze nu als zondig zijn gaan zien) hebben afgezworen. Ik twijfel niet aan de oprechtheid van hun motieven en hun ijver en enthousiasme om de boodschap van het schitterende van de islam als levenswijze te verspreiden.
Wat ik jammer vind is dat zij jongeren niet alleen vertellen dat bijvoorbeeld het beluisteren van muziek en het nuttigen van alcohol zondig zouden zijn, maar ook dat het zijn in gezelschap van mensen die daar wel mee bezig zijn ook een zonde is. Dit zou in de Nederlandse en andere westerse landen betekenen dat je heel veel gezelschap zou moeten vermijden. Ook worden uiterlijkheden als kleding benadrukt, hetgeen met name voor meisjes en vrouwen grote gevolgen heeft. Zij gaan zich anders kleden en kiezen om die reden zelfs een ander beroep.
Ik heb de jonge mannen niet horen prediken. Ik was er niet bij. Daarom kan ik niet oordelen over het totaal van de boodschap die zij verspreiden. Mogelijk is een eenzijdig beeld gegeven door de makers van het programma van nieuwsuur, zoals de predikers zeggen in hun reactie op het programma.
Toch blijf ik met mijn gevoel zitten dat deze ‘opleving van de islam’, zoals deze zich voordoet, niet alleen in ons land maar ook in landen ver hier buiten (zoals bijvoorbeeld IndonesiĆ«) wordt aangestuurd en gefinanciĆ«erd door het salafisme uit Saoedi ArabiĆ«. Goedwillende en oprechte mensen die zich een weg zoeken om het goede te doen in hun leven worden hier het slachtoffer van.
Ikzelf ben nu sinds 40 jaar moslim. IkĀ bestudeerde en bestudeer mijn geloof intensief. Ik beschouw daarbij de Koran als de enige betrouwbare gids. De Koran moet soms letterlijk en soms overdrachtelijk gelezen worden. Daarnaast zijn er de Hadith (overleveringen) uit het leven van de profeet Mohammed. Deze zijn vele jaren na het leven van de profeet opgetekend en ze zijn minder betrouwbaar als gids voor het leven.
Sommige hadith zijn in overeenstemming met wat in de Koran geschreven staat en andere zijn niet in overeenstemming en zelfs in tegenspraak ermee. Salafisten baseren zich in hun geloofsbeleving en wat betreft de regels die ze elkaar opleggen voor een aanzienlijk deel op de hadith en kunnen daarom dingen beweren die nergens in de Koran worden voorgeschreven.
En hier ontstaat de kloof tussen een groep moslims die zich alleen wil baseren op de Koran wat betreft leefregels en degenen die datĀ met een grote nadruk op de hadith doen. Daarnaast is er een grote groep moslims die zelf de islam niet bestuderen maar voor hun kennis van de islam vertrouwen op wat geloofsgenoten prediken. Zij vallen momenteel veelal in handen van salafistische predikers.
Zonder af te willen doen aan het recht van mensen om te geloven wat zij willen, wil ik hier concluderen dat ik het jammer vind dat zoveel mensen nu regels en onnodige beperkingen krijgen opgelegd die vooral uiterlijkheden betreffen.Ā Als je de hadith bestudeert kom je daarin regels en voorschriften tegen die nergens in de Koran staan en die het leven van de goedwillende gelovige onnodig beperken en bemoeilijken. Sommige van die regels zijn pre-islamitisch en cultuurbepaald. Daar zijn grote en kleine regels onder. Voorbeelden daarvan zijn de besnijdenis van vrouwen, het stenigen in geval van overspel. Kleinere voorbeelden zijn het verbod op het luisteren naar muziek. DeĀ Koran verbiedt wel het nuttigen van alcohol, maar zegt nergens dat je het gezelschap van degenen die dat wel doen zou moeten vermijden.
Het hardnekkig vasthouden aan de hadith en deze in geval van twijfel laten prevaleren boven de regels die zijn aangegeven de Koran is naar mijn mening de oorzaak van verwarring onder moslims en de steeds grotere kloof die ontstaat tussen moslims en anders denkenden.
Een moslim kan zichzelf zijn in onze maatschappij zonder dat de ander, die een andere levensvisie heeft, daar last van hoeft te hebben en zonder dat de moslim last hoeft te hebben van de ander. Het je afzonderen op wat voor manier dan ook van de maatschappij waarbinnen je leeft is mijns inziens niet de weg die leidt tot meer vrede. Het salafisme beoogt segregatie en dit politieke doel staat naar mijn mening ver af vanĀ de islam als geloofsovertuiging.
Ik vind het jammer dat goed willende mensen, met name jongeren en minder goed opgeleiden die op de imam vertrouwen voor de antwoorden van wat goed zou zijn of slecht, een speelbal van worden van deze politieke strijd.
Wie het geduld heeft gehad mijn filmpje van gisteren helemaal te bekijken zal zich misschien afvragen waarom ik zo lang de witte tortelduiven in beeld bracht die ik ineens op een ochtend zag vanuit mijn huis. Het was voor mij op dat moment bijzonder. Ten eerste zie je hier niet veel vogels. Op een enkele mus na. Soms zie je een roofvogel door de lucht zweven of een zwaluw. Meestal in de verte…. En nu dus ineens een hele groep tortelduiven, in een boom vrij dicht bij mijn huis. Dat is bijzonder. Ik wilde ze graag nog eens zien en dat gebeurde ook. De volgende dag zag ik de groep in de verte vliegen. In de richting van de berg waarop ik laatst viel. Zo een belevenis geeft mij troost, als een onverwacht cadeautje uit een onzichtbare wereld. Ik heb de boodschappertjes daarna niet meer gezien……
Ben thuis sinds zaterdag. Half liggend op mijn bed, de houding waarin ik nu de meeste praatjes heb, kan ik even schrijven. Ik ga jullie de details besparen van de ervaringen die ik opdeed in twee ziekenhuizen na het noodlottige ongeval op de berg, toen ik over een los liggende steen struikelde en bijzonder slecht op mijn rechterheup kwam te vallen. In 1 tel veranderde mijn stemming van vreugde in het voelen van alleen maar helse pijn. Mijn been leek niet meer van mij te zijn en losjes aan mijn lichaam te hangen.
Maar na die ingreep was de pijn nog lang niet voorbij. Door het lange uitstel van de operatie had ik bloed verloren en was er ook wat bot afgebrokkeld (heb osteoporose). Ik heb er twee zakken Spaans bloed aan overgehouden en een hematoom, wat nu revalidatie bemoeilijkt en pijnlijk is. Afwisselend lig ik nu half zittend op bed, zit ik in stoel (auw!), en loop ik achter rollator. Simpele dingen, als het buigen van knie, moeten geoefend worden. Er is geen herstel zonder beweging.
In beide ziekenhuizen heb ik ervaren dat er daar, zoals overal, mensen zijn met compassie en mensen met daarentegen sadistische trekken. Als hulpeloze ervaar je dat helderder dan in situaties waarin je meer kan dan alleen maar als een kever op je rug liggen, zonder rechtsom of linksom te kunnen draaien en als elke beweging pijn doet. Ik ben zeer dankbaar dat mijn heup gerepareerd is! Ik heb aan deze ervaring zeker ook moois overgehouden. Herken verhalen van anderen dat met ziekte en ellende soms ook wonderlijk mooie en positieve ervaringen kunnen meekomen. Weet nog niet hoe die te beschrijven. Voor sommige innerlijke ontdekkingen zijn geen woorden. Dat is een reis die iedereen alleen maakt…..
Na een paar fikse onweersbuien is er nu dan toch een einde gekomen aan de zachte zoele herfst hier. De nacht was een ietsje kouder dan we gewend waren en op ons terras is het niet langer windstil. Maar er scheen wel een uitbundig zonnetje en o, wat was de lucht vandaag weer helder. Ondergaande zon die schijnt op Malaga.
