Nazomeren

We genieten van het wisselende weer, ook al ben ik ziekjes geworden. Waarschijnlijk heb ik een virus ‘gepakt’ toen ik laatst een bezoekje bracht aan de Haagse binnenstad. Ik dacht dat ik min of meer immuun was geworden voor kou vatten, omdat het jaren geleden is dat ik voor het laatst verkouden was, maar nu heb ik het toch te pakken. De verschijnselen zijn bij mij niet al te hevig. Ik heb een hoofd dat lijkt gevuld te zijn met warme watten, maar hevig snotteren is er niet bij. Ik doe gewoon alles wat ik normaal doe, maar voel dat mijn hoofd anders is dan normaal. Ik eet ook nog gewoon, dus heel ernstig is het allemaal niet. Eergisteren ging ik precies voor de hevige regenval begon nog erop uit voor een paar boodschappen. Ik ging lopend, omdat ik bang was anders van mijn fiets te waaien. De frisse herfstachtige wind had zijn bekoring. Het Nederlandse weer is mooi met al haar variatie en verschillende luchten. Even had ik de indruk dat deze reiger stond te kleumen in het water, maar het is gewoon de houding van het beestje en ik, mens, vul dat in naar menselijke maatstaven: ‘kleumende reiger in koud water met opgestoken kraag’. Wel een mooi herfstig beeld.

Ondanks mijn momenteel niet zo fitte broze lichaampje heb ik weer al mijn kinderen en kleinkinderen uitgenodigd om bij mij te eten in het laatste weekend dat we hier zijn. Zoiets moet je op tijd aankondigen. Ik verwacht over twee weken hersteld te zijn en heb grote plannen voor volle pannen.

Tot onze verrassing scheen vandaag de zon en konden wij eropuit voor een zondagse wandeling in de mooie Uithof. We zagen dat hoveniers finks bezig waren geweest. Alle hoge begroeiing was gekortwiekt. Dat geeft ruimte voor nieuwe groei in de komende lente.

We gingen even op een bankje in de zon zitten en genoten van de laag hangende zonnestralen op het groen voor ons.