Vandaag had ik het weer. Een beetje dat melancholische gevoel als een soort achtergrondmuziek. Ik dacht aan al die mensen die al geleefd hebben op deze aardbol en er nu niet meer zijn. En ook de dieren en diertjes. Kijk die vogels hun best doen om nestmateriaal te zoeken en daarmee hun nestje te bouwen. Een nieuwe generatie vogeltjes is in aantocht. En die jonge vogels gaan dan weer hetzelfde doen. De oudere generatie legt een keer het loodje. En de jonge vogeltjes leven verder en zoeken enthousiast naar eten. Wat zijn ze er druk mee. Ze denken er niet aan dat dit leven tijdelijk is. Er is voor hen geen morgen, maar alleen nu.

En zo gaat het ook bij mensen. Ook wij denken er weinig aan dat dit leven eindig is, ook al weten wij wel dat dit zo is. Het is vervelend om daar constant aan te denken, dus doen we dat meestal niet veel. We zijn druk met van alles en maken ons druk over van alles. Veel dingen lijken heel belangrijk, om een jaar later volkomen vergeten te zijn en vervangen door andere dingen, die dan ineens alle aandacht vragen. Wie weet er nog dat er een eeuw geleden een Piet of Marie was die erg bezig was met dit of dat. Het leek toen zo belangrijk, maar dat was toen. En nu zijn er weer anderen en ieder is druk bezig met de invulling van zijn eigen leven. Het ontroert me ook. Mensen vechten om geld, bezittingen, een positie of een erfenis. Maar ze gaan uiteindelijk met lege handen hun graf of de haard in.

Heel veel drukte, emotie, opwinding, blijdschap, verdriet, voldoening, spijt, woede, liefde, ergernis, enz enz. En uiteindelijk…..stilte.

Wat geeft mij een goed gevoel en waaruit bestaat mijn geluk? Mijn geluk zit zeker niet in het verwennen van mijzelf, waarover ik schreef in mijn vorige stukje. Het is leuk om dingen te kunnen doen of te kopen en je kan van spullen genieten. Je kan genieten van zoveel. Het is voor mij echter geen doel en ik zal nooit bevrediging vinden in het najagen van leuke dingen voor mezelf. Ik ben graag bezig voor een ander. En nu dat minder nodig is in mijn omgeving, blijven er maar een paar mensen over voor wie ik iets kan doen. De rest van de tijd is voor mij. Om in te vullen naar eigen wensen.

Als ik niet zou schilderen of bezig zou kunnen zijn met een andere hobby, dan zou ik kunnen vervallen in te veel gemijmer. Ik ben graag bezig, want de hele dag netflix kijken of de krant lezen of een boek, dat zou ik niet kunnen. Als ik schilder of teken, dan vergeet is alles. Ik weet dat het geen ander doel heeft dan het even bezig zijn met alleen kijken en experimenteren met lijnen en verf. Het heeft geen ander doel dan mij bezig houden op een voor mij heerlijke manier. Ik bevind me in de herfst van mijn leven en veel dingen worden nu minder belangrijk voor mij dan ze voorheen leken.

Ik ben blij als ik geen pijn of angst voel. Dat is al geluk. Dat vredige gevoel dat ik zelf mag weten wat ik doe en wanneer ik dat doe. Dat is weleens anders geweest in mijn leven. Ik ben elke dag dankbaar voor deze rust. En voor een lichaam met geen of weinig pijn. Daarvoor dank ik de Schepper elke ochtend. Het leven is kort, zo kort…….