Westland tuinbouwland

We wonen op het randje van Den Haag. Naast onze wijk strekt zich de Uithof uit en daarachter bevindt zich het Westland. Als je die kant op rijdt kom je verspreid liggende dorpen tegen, wijken met nieuw gebouwde landhuizen in rustige buurten maar vooral veel kassen. Er worden met name veel bloemen en planten gekweekt maar evengoed tomaten, druiven en andere eetbare gewassen.

We hadden gehoord dat er een tuincentrum moet zijn niet ver bij ons vandaan waar ze prachtige planten verkopen voor een niet al te hoge prijs. Ahmad zocht het op en kwam bij ene Bleker.

Ik rijd erheen, maar daar aangekomen zien we een man voor zijn kassen staan die bezig is met het snijden van snijbloemen. Hij vertelt me dat hij alleen snijbloemen verkoopt. Het tuincentrum dat ik zoek heet Lentekriebels en is een stuk verderop. Ik rijd verder en zodra we weer een grote kas zien zegt Ahmad: ‘Hier zal het zijn’. Ik parkeer de auto en we zien binnen veel planten in een verder uitgestorven ruimte. Hier is het dus ook niet. Ik steek de weg over waar een man op een ladder een hoge heg staat te snoeien. ‘Weet u waar hier in de buurt een tuincentrum is?’ Jazeker, dat is nog een stuk verderop. ‘Maar nu u er toch bent, waarom gaat u niet even kijken naar mijn kangoeroes.’ We lopen een stukje verder en zien dan achter een hek een grote wei met diverse kangoeroes. Twee hebben jonkies in hun buidel. Ik heb mijn camera niet bij me en maak door de spijlen van het hek met mijn mobiel een paar foto’s. De kangoeroes zijn schrikachtig en hoppen weg als ze mij zien klungelen met de telefoon. Wat een schattig gezicht.

Ik spreek de man weer even als we teruglopen. ‘Wat een aparte huisdieren. U vraagt geen intree.’ Nee. De man lacht een mooi gebit bloot. ‘Ik heb de centjes niet nodig. Ik heb mijn geld wel verdiend. Mijn hele leven heb ik gewerkt in de snijbloemen, samen met mijn vrouw.. En nu is het alleen maar genieten. Samen met mijn meissie op de racefiets uitstapjes maken. Hij gooit het loof dat hij geknipt heeft achter zich in de wei en dat wordt gegeten door zijn dieren. ‘Ze eten ook uit mijn hand.’

Na nog een verkeerde stop voor een andere kas, waar ook alleen snijbloemen worden verkocht, wijst een vriendelijk achtpaar ons de weg. Nog een klein stukje verder. En ja hoor, daar is het tuincentrum waar alleen planten worden verkocht en geen andere flauwekul dingetjes. De planten zijn heel goed verzorgd en staan er fris bij. We kopen er een stel. Ik neem me voor om vaker te gaan, want de prijs valt erg mee.

Verrassing in de tuin

We wonen in een waterrijke buurt. Er zijn veel sloten rond ons huizen. Dat betekent helaas ook veel ratten, waar niemand op zit te wachten. En muizen komen hier ook veel voor. Ratten zie ik gelukkig niet veel, niet in mijn tuin en niet in mijn buurt, maar ik hoor anderen er veel over klagen.

Een aantal jaren geleden had ik een andere hoes over over de kussens van mijn tuinhoekbank. Het regende toen een tijd, zodat we de hoes er niet afhaalden. Toen het eindelijk weer mooi weer werd en wij de hoes van de bank verwijderden, wachtte ons een onaangename verrassing. Er zaten gaten in de kussens. Muizen hadden in de hoezen geknaagd en wat vulling gebruikt voor hun smoezelige nestjes. Daarna ruimden we voortaan de kussens op bij slecht weer.

Maar nu heb ik een nieuwe hoes en regelmatig halen we deze eraf om de tuinbankkussens wat lucht te geven. Zo niet de afgelopen weken. Het was te lang wisselvallig weer. Maar vandaag brak er eindelijk een mooie stralende zon door en we haalden de kussens eraf. Helaas waren de kussens enigszins vochtig, omdat de hoes kennelijk niet zo waterdicht is als wij dachten. Maar wat zagen we? Twee hele kleine pasgeboren zwarte katjes en een moeder kat die schichtig wegrende, al mauwend.

Er bleek er later nog één te zijn, verscholen in de spleet tussen de kussens in de hoek.
Moeder kat durfde niet dichterbij te komen. Ze vertrouwde ons voor geen meter
stapje voor stapje dichterbij

Ik had nog wat kattenvoer in huis en legde wat voor moederpoes op een schoteltje met daarnaast een bakje water voor de mamma.

Dat smaakte wel

De kleintjes en hun moeder kunnen niet blijven wonen op onze bank. Daarom maakten we een ander huisje voor hun in de hoek van de tuin. We legden haar drie babykatjes in het huisje. Terwijl moeder dat bekeek vanaf een positie achterin de tuin.

huisje naast de schuur

Moeder kat ging daarna de tuin uit door over de schutting te klimmen. We wachten nu tot moeder kat terugkomt om voor haar kleintjes te zorgen. We hebben haar net even gezien op de schutting van onze buren. Het lijkt erop dat ze wel weet waar haar kleintjes zich nu bevinden. Ik maak me wat zorgen dat moeder niet terugkomt. Maar Ahmad is ervan overtuigd dat dit zeker wel goed komt. We wachten in spanning af. Een schoteltje eten en een bakje water staan voor haar klaar naast haar nieuwe onderkomen.