De laatste tijd kom ik niet aan schrijven toe en de paar lezertjes die ik heb vinden dat jammer. Ikzelf ook, want ik houd ervan mijn gedachten en belevenissen op papier te zetten. Zonder gêne, gewoon direct maar in mijn openbare dagboek. Ik heb immers niets te verbergen…..
Voordat deze ramadan begon zag ik er een beetje tegenop. Zou ik het wel weer kunnen volhouden, zo lang achter elkaar niet eten en drinken? Ik zou beter moeten weten na zoveel jaren. Allah geeft elk jaar weer kracht aan alle moslims die in de maand ramadan willen vasten. Dat is een één van Zijn wonderen.
Het hele jaar door waarschuwt mijn maag mij elke paar uur dat het weer tijd is om wat te eten en als ik dat dan niet voor handen heb voel ik een borrelend protest. Maar tijdens te ramadan lijkt het wel of er de hoofdschakelaar naar het ‘hongergevoel’ is uitgeschakeld. Ik voel geen honger, alleen hooguit een leegte daarbinnen, die niet eens onprettig aanvoelt. Er is ruimte…….
Maar natuurlijk heb ik makkelijk praten, want immers de vastenden in de ramadan weten dat er eten wacht bij zonsondergang. Dat wil zeggen: die vastenden die het voordeel hebben op een plek in de wereld te leven waar geen oorlog en/of hongersnood heerst.
Daarom vind ik de uitleg die veelal gegeven wordt aan de ‘zin van het vasten’ veel te mager. Natuurlijk is het goed om solidair te zijn met de mensen die helemaal geen eten hebben, maar het vasten dat wij doen staat in geen verhouding tot wat deze mensen ervaren. Immers wij weten wanneer we kunnen eten maar zij niet. Wij kiezen ervoor om te vasten, maar zij niet. De vergelijking tussen mij die niet eet gedurende 18 uur van de dag en iemand die misschien wel dagen achtereen niets vindt om te eten gaat in mijn ogen volkomen mank.
Er zijn meer redenen om te vasten dan deze. Ten eerste is het een voorschrift voor een moslim, één van de vijf zuilen van de islam. Veel dingen worden beweerd over wat een moslim wel en niet moet en mag doen, maar de vijf zuilen van de islam staan vast als verplichting.
Ik geloof dat Allah niets voorschrijft dat niet goed voor ons is. Het vasten moet een doel dienen, want anders zou Allah ons dat niet voorschrijven. Wetenschap heeft aangetoond dat het vasten goed is voor de gezondheid. Het is een reiniging van het lichaam. Allerlei afvalstoffen die het hele jaar de kans niet krijgen te verdwijnen kunnen afgevoerd worden. Vasten voorkomt op die manier ziekten.
De profeet vzmh heeft ooit gezegd dat het het beste is als een derde van ons lichaam maar gevuld is met voedsel, een derde met water (vocht) en een derde kan leeg blijven. Het lege derde deel van ons lichaam geeft ons de gelegenheid om ontvankelijk te zijn voor het spirituele. Mijn redenering is nu als volgt: tijdens het vasten in de ramadan is gedurende de dag een groter deel van ons lichaam dan normaal leeg en dat maakt dat wij ontvankelijker zijn voor het spirituele.
Maar dit zijn allemaal slechts woorden. En woorden kunnen het zoete gevoel niet beschrijven dat iemand kan ervaren tijdens het vasten. Dit zal voor iedereen anders zijn. Vasten biedt kans tot een confrontatie met jezelf en je geestelijke gesteldheid. Het is een tijd om ‘op dieper niveau’ te ervaren dan normaal en daarom veel te leren. Allah geeft je kracht om het beste van jezelf te laten zien tijdens de ramadan. Elk jaar opnieuw bid ik tot Allah dat de opgedane kennis tijdens de ramadan mag beklijven en dat ik een betere dienaar mag worden van Allah de Almachtige en Bramhartige.
Soebhan Allah. Wat een magistrale maand is dit.