Vannacht sliep ik weer weinig. Eenmaal wakker om 3 uur in de nacht kon ik de slaap niet snel vatten. Te veel gedachten tolden door mijn hoofd. Meestal kan ik die mallemolen van gedachten wel stopzetten, maar dit keer lukte me dat niet. Ik had genoeg om te overdenken.

Heb ik in mijn opgewondenheid en blijheid geen stomme dingen gezegd tijdens de bruiloft, toen ik sprak met zoveel mensen? Het meeste dat ik gezegd heb kwam wel door mijn keuring, maar was ik niet te openhartig? Ben ik niet vergeten de bruidegom te feliciteren in alle drukte? Enz.

En natuurlijk waren er gedachten aan de buurvrouw. Ineens kwam een idee in me op. Zij zit al jaren opgesloten in haar huis door een niet dichtgaande wond aan haar voet vanwege één stomme trap drie ze af moet om naar buiten te kunnen. Het is maar een kleine trap, want ze woont net iets boven de begane grond, maar het is wel een trap. Zelfs al zou haar wond herstellen en netjes dicht gaan, dan kan zij nóg niet die trap af met haar rollator in haar handen. En als dat wel zou lukken en ze zou zelf haar boodschappen doen, dan zou ze nooit met haar boodschappen en de rollator de trap op kunnen. Ze is in al die jaren nooit helemaal hersteld van haar gebroken heup, omdat ze niet heeft kunnen revalideren.

Zou ze daarentegen in een bejaardenwoning met een eigen badkamer en keukentje wonen in een gebouw met lift, dan kon ze wel naar buiten en zelf haar boodschappen doen en deze op haar rollator meenemen. Ook al zou ze in een rolstoel zitten, dan kon zij nog naar buiten. Nu wil ze van haar spaargeld nieuwe vloerbedekking en nieuwe gordijnen aanschaffen voor in haar huis, maar zou het geen beter idee zijn als ze van dat geld een scootmobiel kocht? Dan kan ze overal heen. Zij denkt nu dat weggaan uit de woning die ze nu bewoont voor haar het einde zal betekenen, maar ik denk dat het een nieuw begin voor haar kan zijn. Ik kan me voorstellen dat ze niet naar een verpleeghuis zou willen met alleen een bed en een kastje, maar een aanleunwoning met daarin haar dierbaarste spulletjes is wat anders. Ze zou in zo een woning veel hulp krijgen, minder aan haar huis hoeven poetsen en ze zou eindelijk zelfstandig naar buiten kunnen, wat haar vanuit haar huidige woning met de trap nooit zal lukken. Ze verzet zich nu koppig tegen het idee om te verhuizen en dat begrijp ik wel, omdat het lijkt alsof ze daarmee aan zelfstandigheid gaat inboeten. Maar het tegendeel is waar. Omdat zij nu ‘gevangen’ zit in haar huis en niet om kan gaan met internet (waarop ze anders eventueel boodschappen zou kunnen bestellen) en geen boodschappen wil pinnen, is zij afhankelijk van haar zoon die geld voor haar pint en komt brengen en van mij om met dat geld haar boodschappen te doen. Dit kan zij als zij in een flat met lift woont allemaal zelf. Ze heeft in zo een kleinere woning minder werk, woont dichter bij haar zoon (in Rijswijk) en kan naar buiten wanneer zij wil. Eureka!

Ik wilde eerst vandaag naar haar toegaan om haar gerust te stellen en te zeggen dat ik haar heus niet in de steek ga laten, maar dat ik op een efficiëntere manier de dingen voor haar wil doen om zo meer tijd voor mezelf over te houden. Ik vond het zielig dat ze misschien in de rats zat over het eventueel wegblijven van mijn verdere hulp. Maar ik ben toch niet gaan praten. Laat zij ook maar even nadenken. Ik héb immers gisteren al gezegd dat ik haar heus nog wel ga helpen maar dat ik alleen mijn bezoekjes aan haar wil minderen.

Morgenochtend zal ik haar bellen en vragen of ze al een lijstje heeft gemaakt van haar boodschappen en als dat zo is ga ik naar haar toe. Ik haal de boodschappen en zal haar proberen duidelijk te maken wat ik wel en niet voor haar kan doen. Als het eventueel ter sprake komt zal ik haar ook de voordelen laten zien van een andere woning met lift. Maar ik zal voorzichtig zijn met dat idee en het niet te snel naar voren brengen. Alles op zijn tijd…

Vandaag had ik een heerlijke rustige zondag. Ik heb lekker wat bloemen geschilderd op de onderleggertjes, lang met mijn schoondochter kunnen napraten over de bruiloft en me geen kopzorgen gemaakt of de buurvrouw wel goed at. Ik ben zélf bijna een kilo afgevallen in de afgelopen week van alle stress?.