We wandelen minder, omdat het weer zich er niet meer zo voor leent en ook is er minder te zien in de Uithof. Minder bloeiende planten, geen kuikens die achter pa en ma aan zwemmen of gevoed worden door pa en ma. De lente is de leukste periode om te wandelen. Toch heeft elk jaargetijde zijn bekoring. We hebben nu geen excuus dat hondjes uitgelaten moeten worden en we zijn gemakzuchtiger geworden. Er is altijd wel een excuus om de ochtendwandeling over te slaan. De paden zijn natgeregend of ‘ik moet boodschappen doen’. Maar toch blijft de natuur trekken.

Sowieso genieten we nog van de vogels in de tuin, die komen eten van het voer. Er zijn minder meeuwen en we zien en horen nu meer kleinere vogels.