Het viel me al op dat er minder op mijn auto werd gepoept door vogels, maar nu weten we het zeker. Er zijn ineens veel minder meeuwen in onze buurt. Ik hoor ze af en toe nog in de verte schreeuwen, maar het oorverdovende lawaai dat eerst in onze buurt klonk, midden in de nacht en overdag, hoor ik niet meer. Ik zie geen meeuwen op de platte daken zitten en de jonge meeuwen met hun bruine veren en kromme ruggetjes, die elke zomer overal op daken en in het gras om hun moeder riepen, zie ik ook niet.

Wat een rust. We weten niet waaraan dit plotselinge einde van de meeuwenplaag te danken is. We hebben niet gezien dat mensen op de daken klommen om nesten te vernielen of eieren weg te halen. De meeuwen die alle daken elke zomer bezet hielden zijn er gewoon ineens niet meer.

Ik weet nog dat er in de zomer van 2022 een grote groep handhavers met gele hesjes stond op de Stede, waar een aantal supermarkten te vinden zijn. Zij stonden daar met folders en spraken mensen aan om ze te waarschuwen dat ze geen overtollig eten en brood moesten weggooien rond de woningen, in verband met de rattenplaag die onze buurt toen teisterde. Het kan zijn dat mensen ernaar geluisterd hebben. Ik zie ook niet zoveel etensresten rondslingeren. Er is een broodcontainer in onze buurt, waarvan men misschien ook meer gebruik is gaan maken.

Ik ben er heel blij mee. Het is een stuk rustiger in de buurt zonder de meeuwen. Ook zien we gelukkig minder papegaaien. De duiven zijn wel gebleven. Zij scharrelen rond in onze tuin om te komen drinken en om de restjes voer die de kleinere vogeltjes laten vallen op te pikken. Dat is mooi geregeld.