Er zijn ergere dingen, want alles gaat nu eenmaal niet zoals gepland. Zoals overal op het nieuws te zien is verkeert Spanje nu in de ban van regen en storm. Op sommige plekken is het verschrikkelijk en vallen er slachtoffers en op andere plekken is het wat minder erg. Maar overal in Spanje is de invloed van de ´Dana´ wel te merken.
Het overwegend zonnige Spanje is momenteel niet zonnig maar grijs en druilerig tot gevaarlijk stormachtig. Wij hebben tot nu toe in vergelijking met zoveel anderen geluk gehad.
We hadden het plan om vrijdag naar Guadalcanal te rijden in de provincie Sevilla, 320 km vanhier. Ahmad verheugde zich om zijn dochter en haar gezin te gaan zien. We hadden alles voorbereid. We zouden 2 dagen een klein huisje huren op een heuvel in de buurt waar zij wonen, zoals wij al twee keer eerder deden. We hadden helemaal gepland hoe we het zouden doen met eten. We zouden pannen met eten meenemen om daar niet te worden afgeleid door boodschappen te moeten halen enz. Gisteren deden we nog de laatste boodschappen ter voorbereiding.
Maar door alle ellendige berichten over de ramp in Valencia en weerswaarschuwingen voor de regio Huelva en de sowieso grijze en regenachtige weersvoorspelling in Guadalcanal begon ik gisteren te twijfelen. Moesten we wel gaan? Het kostte me wat werk om Ahmad over te halen om zijn plannen te heroverwegen. Hij houdt zich liever aan een eenmaal gemaakt plan.
Maar na wat berichtjes over en weer met de verhuurster van het huisje en zijn dochter besefte hij wel dat, zelfs als we geen gevaar zouden lopen als we daarheen gingen dit weekend, dat het dan niet echt gezellig zou worden met twee kleine kinderen die je niet mee naar buiten kan nemen, omdat het zal regenen en modderig zal zijn in de campo. Zijn dochter die aangaf dat het geen goed idee was om het bezoek door te zetten gaf de doorslag voor Ahmad.
Daarna zag ik Ahmad rustiger worden en overlegden we samen wat we nu gingen doen met de boodschappen en het door hem al gemarineerde vlees. We bedachten oplossingen en zodoende zitten we hier nu hoog en droog te wachten op betere tijden. De schrijnende verhalen over de verongelukten en vermisten in vooral de omgeving van Valencia doen ons alleen maar beseffen hoe dankbaar we mogen zijn dat we hier nog zitten
De reis staat nu gepland voor 22 tot en met 24 november. Intussen wacht ik op een droog momentje, zodat ik op het terras mijn canvas kan bedekken met een grondlaag, wat beter buiten gedaan kan worden vanwege de ongezonde dampen. Het is nog niet zover. Dus houd ik me bezig met andere dingen binnenshuis. Ach ja….