Henna

Min hele leven wilde ik graag rood haar hebben, maar ik was een blondje, en dat als enige in het gezin ook nog.

Toen ik grijze haren kreeg begon ik mijn haar te behandelen met henna. Dat kon ik zelf doen en het was goedkoper dan verven bij de kapper, wat ik toen sowieso niet kon betalen. Eenmaal begonnen met de henna bleef ik ermee doorgaan tot de dag van vandaag. Dat is nu meer dan 33 jaar. In het begin moest ik de henna eenmaal in de zes weken in mijn haar smeren, maar dat werd langzaamaan steeds vaker en is inmiddels al jaren om de twee weken. Doe ik het niet, dan zie je mijn spierwitte uitgroei en dan lijkt het alsof ik kaal ben bij de haarwortels en dat is geen gezicht.

Steeds meer begin ik van dit telkens terugkerende werk te balen. Ook al doe ik het sinds kort met de kwast en niet meer met mijn blote handen, het blijft een tijdrovend karwei. Het zorgvuldig insmeren tot op de haarwortels van de henna-pap tot mijn hoofd één grote modderklont is kost tijd en daarna het schoonpoetsen van de wasbak en badkamervloer ook. Vervolgens loop ik uren met een plasticzak op mijn hoofd die op zijn plaats wordt gehouden door één van mijn vele hoofddoeken. Dat betekent niet naar buiten gaan. Daarna is het uitspoelen geblazen en dat kost ook veel tijd en water onder de douche. Vervolgens dient ook de douche schoongemaakt te worden.

Ik doe het nog steeds braaf zoals ook vandaag weer, maar telkens groter wordt het verlangen daarmee voor eens en altijd te kappen. Het lijkt me heerlijk om van deze steeds terugkerende klus af te zijn. Ik wil ook niet meer zo graag rood haar, omdat ik dat niet vind passen bij mijn ouder wordende kop.

Probleem is dat je de henna er niet uit kan krijgen en dat je er ook niet overheen kan verven. Je moet het laten uitgroeien. En dan zie ik altijd het beeld voor me van wijlen de protestzanger Armand. Die had ook henna in zijn lange haar en toen hij dat liet uitgroeien op latere leeftijd had hij haar dat een dikke decimeter wit was en daaronder nog rood. Geen gezicht. Zo wil ik er niet bijlopen.

Als ik wil stoppen met de henna en de ware Shabnam/Monique of wie dan ook tevoorschijn wil laten komen, dan zal ik mijn haar kort moeten knippen tot een centimeter. En dan opnieuw laten groeien in de oorspronkelijke kleur, die grotendeels spierwit zal zijn.

Wat vindt Ahmad daarvan? Hij vindt het best en vindt dat ik moet doen wat ik wil. Ik ben er nog niet over uit, maar het moment van afscheid nemen van de henna komt wel steeds dichterbij.

Als ik weer in Nederland ben, zal ik het er eens over hebben met mijn kapper Petra. Misschien heeft zij een goed idee hoe ik de overgang van rood naar wit kan maken.

Ik heb al dertig jaar henna in mijn haar

En daaronder is mijn haar inmiddels spierwit, zoals ik kan zien bij uitgroei. Elke twee weken moet ik opnieuw mijn haar met de henna behandelen om te voorkomen dat de witte uitgroei te zien is. Sommige mensen vinden mijn haar een mooie kleur hebben en zeggen dat het bij me past. Anderen vinden dat niet en vinden het te rood of sommigen (die me alleen kennen van foto’s) zelfs te oranje. En weer anderen zeggen: ‘Waarom laat je het niet gewoon grijs (dat wil dus zeggen spierwit) uitgroeien?’ Dat zou ik best willen, omdat me dat werk zal besparen, maar hoe? Ik heb lang haar en ik voel me niet goed met kort haar. Om de henna uit mijn haar te verwijderen, zou ik me moeten kaalscheren. Want een alternatief is er niet. Je kunt niets over de henna heen doen met wat voor kleurstof dan ook. Anders zou ik het wit verven, maar dat kan dus niet. Als je begint met henna ben je ertoe veroordeeld. Henna is een plantaardig product en dat zijn de haarverven en zeker de haar-ontkleurders niet.

Nu las ik ergens op internet dat je de nogal felrode kleur van de pure henna wat donkerder kan maken door de henna in plaats van met heet water met sterke hete koffie te mengen. Dat heb ik gedaan. Ik had maar een klein beetje koffie en de rest water gebruikt en het resultaat was al te zien. Ik twijfelde nog of het echt wel zo was, maar gisteren kreeg ik de bevestiging van een vriendin die me al lang niet gezien had. Zij wist niet wat ik gedaan had met mijn haar en zij zag spontaan het verschil. Ze vond mijn haar een warmere kleur hebben. Dus dat gaf me al moed. Ik kan gewoon doorgaan met mijn henna voortaan te vermengen met hete koffie (en vanaf nu een grotere hoeveelheid) en dan zal mijn haar steeds meer bruinrood worden.

Maar ik was nog niet tevreden. Ik wilde nog meer experimenteren. Er zijn producten in de handel bij Holland&Barrett (voorheen ‘de Tuinen’), die ook onder de noemer van henna als hoofdbestanddeel diverse haarkleuren zeggen te kunnen geven. Misschien moest ik dat eens proberen? Ik ging chatten met een medewerker van het bedrijf en vroeg welke kleur zij me adviseerden voor mijn rode kop met 30 jaar henna om mijn haar donkerder en minder rood te krijgen. Ze adviseerden me auburn. Dat kinkt goed, maar toen ik op het pakje keek, zag ik staan: ‘auburn, mahogany, superrood’. Het auburn en mahogany klonk me goed in de oren, maar het ‘superrood’ deed alarmbellen rinkelen.

Maar avontuurlijk als ik ook wel ben, besloot ik het vandaag toch te proberen. Immers in de chat was me verzekerd dat mijn haar donkerder en minder rood zou worden. Ik had daar al een hard hoofd in. Voor de zekerheid mengde ik de nephenna met sterke koffie voor een extra bruin effect. O ja, en op de verpakking stond niet echt wat er in het ‘hennamengsel’ zat. Ingrediënten waren volgens de verpakking ‘hennamengsel met plantenextracten’. Nogal nietszeggend.

Enfin ik smeerde het mengsel, dat vermengd met de koffie op vloeibare chocola leek, in mijn haar en dekte mijn hoofd, zoals gebruikelijk, af met een plastic groentezak en daaroverheen een hoofddoek. Daarna ging ik de restjes op mijn nagels smeren, zoals ik ook gewend ben, en keek ik even naar de tv. Erg deprimerend op de zondagmorgen met de fantasieloze programma’s over huis- en tuininrichting voor mensen, die zelf niet weten hoe zij hun huis willen hebben. Uitroepen, na het zien van het resultaat door de designer, die had gewerkt met veel grijs en zwart en allerlei nietszeggende muurdecoraties en accessoires, als: ‘O, wat gaaf! O ja, en ook zulke stoere elementen’. Intussen voelde ik een rare tinteling op mijn hoofd, wat ik niet gewend ben bij mijn gewone henna, die juist koel en weldadig aanvoelt op het hoofd. Wat voor rotzooi zou er zitten in dit mengsel, vroeg ik me af. Op de verpakking stond ook al een waarschuwing: ‘Ver van kinderen houden en contact met ogen vermijden. Niet om wenkbrauwen te verven’. Dat staat niet op mijn kilozakkken pure henna, die ik bestel op internet. Ik ging me steeds ongemakkelijker voelen met dit mengsel op mijn kop en besloot snel te gaan douchen en het uit te spoelen.

En het resultaat? Zoals ik al dacht is mijn haar behoorlijk rood geworden, maar in een ander soort rood dan ik gewend ben met mijn henna. Het glanst minder en het komt minder natuurlijk over. Ik ben blij dat ik het snel heb uitgewassen en ik heb besloten nooit meer zo een neppak hennapoeder te gebruiken.

Dus dames (en misschien ook heren? In Pakistan en Afghanistan verven ook mannen hun haar en baarden soms rood met henna), er is maar één henna en dat is pure henna. Laat je niks wijsmaken door wat er verder beweerd wordt.