Mijn jongste zoon werkt al sinds het begin van de corona-epidemie thuis, evenals zijn partner. Dat was in het begin in het gezelschap van hun dochtertje in de kleuterleeftijd, die lange tijd ook niet naar school ging maar zich thuis moest zien te vermaken. Gelukkig is het een kind met veel fantasie, die heel goed zelf kan spelen. Daarna kwam er nog een baby bij. En nog altijd hebben beide ouders hun ‘kantoor aan huis’.

Af en toe breng ik ze een bezoek en dan sta ik iedere keer verbaasd hoe goed zij met elkaar de boel runnen. Ik heb te doen met al die ouders die beiden werken, geen opvang hebben of hadden voor hun kinderen en het maar moesten zien te redden thuis. Maar men speelt het klaar.

Sinds de oudste vakantie heeft, gaat zij een dag met haar kleine zusje naar de andere opa en oma. Dat is één van de dagen dat beide ouders een hele dag werken. De andere dag dat beiden de hele dag werken, ga ik naar hen toe en kom ik spelen met de oudste. Als het even kan ga ik dan graag met haar naar buiten, zodat zij op haar fiets de speeltuintjes in de buurt kan opzoeken en daar kan gaan schommelen.

Maar gisteren regende het de hele tijd dat ik daar was en moesten we ons binnen vermaken. We deden o.a. een spelletjes uno en legden een puzzel. Het voelde zo knus om dat te doen. Eigenlijk heb ik nooit veel gespeeld met mijn vier kinderen. Nog wel wat met de oudste, toen zij alleen was. Maar later liet ik de kinderen met elkaar spelen en hoefde ik alleen af en toe als scheidsrechter op te treden bij ruzies. Het is erg leuk om nu alsnog te spelen met een kind en mee te gaan in haar fantasie.

Ook heb ik een flinke tijd op de bank gezeten met haar kleine zusje op schoot. Toevallig was deze een beetje hangerig en voelde zij zich lekker om op schootje te zitten met een speen. Dat was geen straf. Het is een heerlijk gevoel om met zo een lieve warme bolle baby op schoot te zitten.

Toen het tijd was om naar huis te gaan, nam ik met weemoed afscheid. Volgende week is het de laatste week van de schoolvakantie en hebben beide ouders vakantie opgenomen. Ik hoef dan niet te komen spelen. En de week daarop gaan wij alweer naar Spanje.

Ik ga die kleintjes missen en ook mijn lieve kinderen. Maar Ahmad heeft ook kinderen en hij wordt binnenkort opa. Ik gun hem ook dat contact en ik zal daar zeker van meegenieten.

Ishaallah.