Tiffany-kunstenaar Ahmad maakte deze servethouder voor Encarna, de weduwe van zijn broer.
We zullen voor 21 april nog een keer richting Sevilla rijden. Langs Arrahal, waar we dit presentje zullen afleveren en daarna naar Mairena del Ancor, waar zijn dochter Zoraida en schoonzoon Ali nu nog wonen. Maar in de zomervakantie zullen zij verhuizen naar Quadalcanal, een heel stuk verderop, in de richting van Cordoba. Zij hebben daar een huis gekocht en een flinke lap bouwgrond om ecologisch te gaan boeren. Inshaallah zoeken wij hen daar op in het najaar. Ik zeg ´als Allah het wil´, omdat niets zeker is. De toekomst is al onzeker, maar met deze oorlog tussen twee mogendheden, die wordt uitgevochten door Russen en Europeanen, over de hoofden en op de hoofden van Europeanen is helemaal niets zeker. Waarom schrijf ik er weinig over? Omdat er al genoeg over gezegd wordt in de media. Ik wil geen mening of gevoel erover uiten. Bespreek het wel aan de eettafel met mijn maat.
Toen we klein waren hadden mijn broer en ik zelden ruzie. Maar als we ruzie hadden en liepen te bakkeleien, dan koos mijn stiefvader nooit partij voor één van ons. Hij strafte ons allebei even hard. Het enige dat uit zijn mond kwam was: ´En nu scheiden jullie uit met vechten. Anders sla ik jullie met jullie koppen tegen elkaar.´ En: ´Waar er twee kijven hebben er twee schuld´. Mijn stiefvader was erg streng, maar op zich was hij wat dit betreft rechtvaardig.
Toen mijn kinderen klein waren speelden zij over het algemeen lief in een groepje van drie. De oudste viel daarbuiten, omdat zij 6 jaar ouder was en dus al een stuk ´volwassener´. Soms hadden ze ruzie en dan werd ik erbij geroepen. ´Ma, hij of zij doet dit of dat en oh, dat is toch niet eerlijk, enz.´ Soms liet ik me verleiden me ermee te bemoeien, maar de ervaring leert dat dit zelden goed uitpakte.
Ik zie op twitter veel gescheld voorbij komen van twitteraars die het, al dan niet anoniem, met elkaar oneens zijn over de oorlog en andere kwesties. Je zou dan niet zeggen dat we ´vrijheid van meningsuiting´ hoog in het vaandel hebben staan.
Ruzies zijn er in het klein en groot. Ik houd me er liever buiten. De burgers en vooral de kinderen en dieren zullen altijd de dupe zijn van geschillen op ´hoger´ niveau. Oorlog kent alleen een enorm aantal verliezers en een klein aantal winstmakers.