Ik sta op het punt in mijn bed te stappen. Voordat ik het muskietennet optil om onze doorzichtige tent binnen te gaan kijk ik nog even op mijn mobiel. Ik zie dat er een sms is binnengekomen. Van de ING. In de sms lees ik: ‘Uw pinpas is succesvol aangevraagd. Was u niet degene die deze aanvroeg, bel dan ……….’ Wat is dat? Ik heb geen pinpas aangevraagd. Het nummer dat ik moet bellen is een op het oog betrouwbaar nummer (geen 06). Ik bel. In mijn gedachten gaat iemand er straks vandoor met een pinpas die zogenaamd van mij is en rooft al mijn centjes.

Er wordt direct opgenomen door een jongeman en ik vertel met enige zenuwen in mijn stem dat ik zojuist het bericht heb gezien en dat ik helemaal geen pinpas heb aangevraagd. Het is goed dat u belt, reageert de jongen en hij vraagt ter controle naar mijn postcode en huisnummer. Daarna naar mijn geboortedatum. In mijn zenuwen vind ik dat heel professioneel van hem. Hij zegt ook te zien dat ik nog onlangs een nieuwe pas heb gekregen, wat klopt. Dan begint hij een verhaal dat de ING een onderzoek zal starten naar deze vermoedelijke fraude. Ik benadruk dat ze in ieder geval geen pinpas moeten sturen. Dan volgt een vrij lang verhaal dat zij gedurende het onderzoek naar de fraude preventief mijn pinpas zullen blokkeren voor de komende 12 uur. Na 12 uren zal mijn pas dan vanzelf door hun weer gedeblokkeerd worden. Ik zal dan tijdelijk geen betalingen kunnen verrichten. Is dat een probleem? Nee, ik heb mijn pas niet nodig de komende12 uur. In mijn achterhoofd begint een klein lampje te branden dat het vreemd is dat ze mijn pas zouden moeten blokkeren ten behoeve van een onderzoek naar een pas die ten onrechte zou zijn aangevraagd. Maar omdat de man zich verder zo begripvol opstelt laat ik de gedachte nog even op de achtergrond sudderen.

Dan zegt hij dat er een sms naar mij onderweg is. Heb ik die ontvangen? Ja. ik zie inderdaad een nieuwe sms met ook de letters ING als avatar. De sms bestaat uit een link en verder niets. ‘U ziet daar een link en die moet u even aanklikken,’ zegt de man nu. Het lampje in mijn achterhoofd verandert nu onmiddellijk in een alarmbel. Ik voel mijn hart bonzen in mijn kleine borstkastje. ‘Ik ga helemaal niks aanklikken,’ zeg ik streng. ‘De sms zegt mij niets en bevat alleen maar een link.’ ‘Het is voor uw toestemming om tijdelijk de pas te blokkeren. Als u deze niet wil aanklikken kunnen wij u niet helpen en zal u naar een ING- kantoor moeten gaan’ ‘Ik ga deze link niet aanklikken. Ik weet niet wie u bent en ook niet of u van de ING bent. Ik zie ook niet in waarom mijn pas tijdelijk geblokkeerd zou moeten worden om tegen te gaan dat er nog een pas naar me wordt toegestuurd. Dus ik ga niet klikken.’ Op dat moment hoor ik een klik. De man heeft opgehangen.

Nog na bibberend vertel ik het hele verhaal aan Ahmad, die rustig in bed ligt te lezen. ‘Bijna was ik erin getrapt,’ stamel ik. ‘Ik vond het al gek,’ zegt Ahmad. ‘Vergeet het verder maar snel.’ Maar dat lukt me niet direct. Ik blokkeer het nummer dat ik net heb gebeld en verwijder het uit mijn telefoongeheugen. Ik zie dat dit telefoonnummer, evenals de sms die mij verstuurd werd met de link afkomstig is van een 06-nummer. En dat is niet hetzelfde nummer als het nummer dat op de link stond in de eerste SMS (waarin werd melding gemaakt van het zogenaamd succesvol aanvragen van een nieuwe pinpas).

Ik voel me of ik aan een groot monster (gevaar) ben ontsnapt en moet een tijdje lezen in mijn e-reader om met succes de slaap te kunnen vatten. Lezer van dit stukje, wees gewaarschuwd voor dit soort enge poging tot diefstal. Mensen vinden het niet meer de moeite waard om in te breken in huizen en daarna spullen te moeten verkopen. Stelen door te hacken en telefoons dan wel computers ‘over te nemen’ is zoveel handiger.