Mijn kinderen nemen het ervan. Ze gebruiken hun vakantiedagen en vrije dagen voor uitjes met elkaar en met kinderen en familie. Ook wij hebben de smaak te pakken. Het is leuk om er even uit te zijn. Vandaag gingen we naar de antiek- en brocantemarkt in het mooie Delft. Het fietstochtje erheen is al heel leuk, omdat je een groot deel langs landelijke fietspaden fietst.

Ik verwachtte eigenlijk niet dat we iets zouden kopen. Mijn huis staat al vol met brocante en nostalgische dingen en meubels. Ik heb echt niets meer van dat alles nodig. Ook heb ik geen interesse in ‘juwelen’. Maar kijken is altijd leuk.

En gek genoeg vind je dan soms alsnog dingen die je wel wil kopen. Ahmad kocht bijvoorbeeld een tegeltje met, verrassend genoeg, een Spaanse tekst erop (het is een oud Arabisch gezegde).

We kwamen in gesprek met de verkoper hiervan uit Den Haag, die vloeiend Spaans bleek te spreken. Hij was 15 jaar getrouwd geweest met een Sevilliaanse.

Ik vond een cadeautje voor mijn jongste zoon die binnenkort jarig is en Ahmad vond daarna nog een boek in het Spaans met oude vertellingen, korte verhalen die nog heel goed te lezen waren en heel actuele thema’s aansneden. De Spaanse spelling is niet zo veranderd in de loop der tijd als de Nederlandse spelling.

Tot slot dronken we een peperduur kopje café latte (eigenlijk latte café) met een stuk appeltaart. Maar we zaten wel in een mooie tuin en dat was leuk.

We willen vaker naar die markt in Delft gaan.