Vandaag kreeg ik weer een krantje in mijn bus over het project om onze buurt in Den Haag Zuid West drastisch te gaan vernieuwen door de woningen te slopen. In het krantje stond o.a. nieuws over het eerste sloop- en bouwproject dat nu plaatsvindt in de de wijk Steenzicht. Maar ook werd verwezen naar een documentaire die te zien is op YouTube en waarin de bewoners van Zuid West aan het woord komen.
Wat mij opviel in deze documentaire is dat ze vooral de meest verwaarloosde en lelijk uitziende portiekwoningen in beeld brachten in mijn wijk en dat er niet één keer een mooie eengezinswoning in beeld kwam zoals die waarin ik woon.
Het is waar dat veel van de portiekwoningen door de jaren heen slecht onderhouden zijn, schimmel vertonen en gehorig zijn en dat sommige ervan niet eens dubbele ramen hebben. Uitgerekend die woningen liet men in de documentaire vanbinnen zien en ook portieken die er armoedig uitzagen wegens slecht onderhoud.
De bewoners reageren wisselend op de plannen, waarbij het natuurlijk logisch is dat vooral de mensen die in de slechtste woningen wonen het meest voor sloop zijn. Er werd in de documentaire met niet één bewoner van een eengezinswoning met tuin gepraat. Was dat wel gebeurd, dan zou je hebben kunnen horen dat de bewoners van de wél goed onderhouden en geïsoleerde eengezinswoningen met driedubbel glas wél tevreden zijn met het wonen in de buurt zoals die nu is.
Ik was ontroerd door de verhalen van de buurtmoeders die zoveel doen om het buurtgevoel te versterken. Ik ervaar deze buurt als een warme buurt waar mensen met een goed hart van diverse afkomst in vrede met elkaar wonen. De meeste mensen met een slechte woning willen wel graag een betere woning, maar willen hun buurt niet missen.
Ik weet dat ik in een bevoorrechte positie verkeer met mijn ruime en goed onderhouden rijtjeshuis met tuin. Er is geen andere reden om ook woningen als de mijne de slopen dan de reden dat er op de oppervlakte waar nu de huizen staan nóg meer huizen gebouwd kunnen worden als je in de hoogte gaat werken door ze te vervangen door hoge flats met lift. Stapelen dus!
Mijn enige troost is dat ik volgens plan als laatste aan de beurt zal zijn om te verhuizen en dat men nu al toegeeft dat de de sloop enorme vertraging kan oplopen. Daarnaast zijn de partijen die geven om het behoud van de natuurlijke leefomgeving van planten en dieren het niet eens met deze grootschalige sloop van niet alleen huizen, maar ook oude bomen en planten. Ik houd hoop hier nog lang te mogen wonen en dat het plan in mijn stukje van de buurt alsnog niet doorgaat. Ik woon in het meest groene stuk van de wijk dat bovendien alleen door een weg gescheiden is van een natuurreservaat.