Want ik had het druk voor mijn doen. Donderdag een matige antiekmarkt bezocht in Den Haag. Het was koud en windering, maar het gezelschap van een vriend die ik al 52 jaar ken maakte veel goed. Hij was uit Amsterdam komen treinen om de vriendschap te onderhouden wat altijd leuk is als je iemand al van zo lang geleden kent. Hij maakte een aantal foto’s van mij die ik goed gelukt vind, al zijn ze qua rimpels niet geflatteerd en niet gefotoshopt. ‘Reality is beautiful’. Ik was er zo blij mee dat ik mijn profielfoto’s met een ervan heb aangepast. Je moet een profielfoto regelmatig updaten, vind ik. Zelf maakte ik ook een paar foto’s die niet geweldig zijn.
Ahmad was uren alleen thuis en maakte onder andere zijn tiffany af, waarmee hij een oud tafeltje heeft opgepimpt.
Gisteren ging ik naar de schoenmaker in een nabij winkelcentrum om een paar oude laarzen van profielzolen te voorzien. De man was zo eerlijk om mij te laten zien dat de laarzen versleten waren en dat het leer aan het verteren was. Dat stelde ik erg op prijs. Ik gooide de 25 jaar oude laarzen in de dichts bij zijnde prullenbak en begaf me naar Nelson, waar ze dr Martens verkopen.
In de winkel was het bloedheet en zwetend paste ik enkel stoere boots, allemaal rechterlaarzen. Er was een laars die heerlijk zat en niet al te opzichtig en modieus was (geen kanariegeel typisch dr Martens stiksel en geen super dikke plateauzool, maar een gewone zwarte enkellaars van heerlijk zacht leer en met een goed profiel onder de zool.
Blij rekende ik af, 200 ballen maar dan heb je ook wat goeds.
Thuis kwam ik erachter dat de linker laars wat te strak zat in de breedte, omdat mijn linkervoet breder blijkt te zijn dan de rechter. Dat wist ik niet omdat ik al zo lang geen schoenen meer kocht en me in de tussentijd aan beide voeten heb laten opereren en dus ‘nieuwe’ voeten heb. Ik las op internet dat het vaak voorkomt dat een linkervoet wat groter of breder is dan een rechtervoet. Spijt als haren op mijn hoofd dat ik niet beide schoenen even in de winkel gepast heb toen ik de doos kreeg. Er was te weinig personeel en de winkel was propvol met schoenen zoekend volk. Ik had te doen met de twee jongeren die rondrenden om iedereen te helpen. Maar ik had gewoon tijd moeten nemen. Ik had toch al zelf zitten klooien met veters en de verschillende laarzen en me door niemand laten helpen en kon best nog een keer even gaan zitten. Maar dat deed ik niet!
Nu heb ik in de linker laars een schoenspanner gezet die ik er minstens 48 uur in laat zitten. Maandagochtend ga ik kijken of dat geholpen heeft. Zo niet, dan moet ik terug naar de winkel om de laarzen te ruilen. Ik hoop dat ik ook mijn geld terug kan krijgen, zodat ik naar de binnenstad van Den Haag kan gaan waar een dr Martenswinkel is met natuurlijk veel meer keus. Ik wilde te snel laarzen en had geen zin om helemaal naar het centrum te gaan daarvoor. Nu moet ik dat bekopen met spijt.
Dus mensen, pas altijd beide schoenen in een winkel en maak niet dezelfde fout als ik.