Houdini, acobaat en vechtersbaasje

Houdini

Die namen kunnen we geven aan ons buurkatje, de insluiper. Vandaag sprak Ahmad de vriendin van Miguel, de kattenman. Ze vertelde dat de eerste dag dat het katje hier is komen wonen alle vier haar katten ervan langs kregen. Ze gaf ze gewoon allemaal een lel ter kennismaking. Ook schijnt het zo te zijn dat ze niet bang is om vanaf grote hoogte naar beneden te springen. Ze springt gerust tot wel 5 meter diep en komt dan op haar pootjes terecht. Dat hebben ze haar zien doen. Miguel heeft de buurvrouw gevraagd haar kat ´s nacht binnen te houden en haar geholpen door horren te zetten voor haar ramen. Maar alsnog weet Houdini (zo ga ik haar noemen) te ontsnappen.

Vannacht was ze weer bij ons binnen en liet overal vieze pootafdrukken achter. Ze klom zelfs tot een hoge plank aan de muur. Dat ontdekten we doordat ze van die plank iets had laten vallen. Eigenlijk zijn we niet zo blij met haar bezoekjes. Dus ik kreeg een idee om haar misschien buiten te kunnen houden. Ahmad is hier de bouwer en ´constructor´, maar voor de ideeën moet je bij mij zijn.

Ik kwam op het idee om het handvat van de schuifdeur (met de hor) vast te binden aan een oogje in de muur. Dat oogje nailde Ahmad erin. Daarna zag ik hem klooien met een touw. Waarop ik suggereerde dat een pakket tiewraps (kabelbinders) misschien handiger was. Dat bleken we ook nog in huis te hebben. Ben benieuwd hoe het gaat werken.

Ja, de hor verkeert in slechte staat. Ahmad heeft alvast nieuw hor-materiaal gekocht dat hij wil plaatsen in de deur. Maar ik zei tegen hem: ´Laten we even afwachten wat de Houdini nu gaat doen met de hor, nu de deur niet open geschoven kan worden. Het zal zonde zijn als zij een nieuwe hor kapot weet te krabbelen.