Van het één kwam het ander. Door mond op mond reclame kreeg ik af en toe vragen van mensen om te helpen door middel van bemiddeling. Zo werd ik bij een jong islamitisch echtpaar betrokken, waarvan de vrouw een keer was vreemd gegaan. Dit had hun huwelijk onder grote druk gezet, maar zij wilden toch samen verder. Een paar keer ben ik bij hen geweest als gratis ‘relatietherapeut’. Ik vroeg hen niets voor mijn diensten, betaalde zelfs mijn reiskosten zelf. Het is nooit bij me opgekomen om ergens geld voor te vragen. Ik vond het fijn dat ik mijn psychologiestudie, gecombineerd met het beetje kennis dat ik had van de islam, kon gebruiken om islamitische mensen te helpen. Het was eigenlijk altijd al een wens van mij geweest om dit te doen.
De laatste ‘cliënte’ die ik had was een jonge vrouw die mij belde en zei dat zij bang was dat er jinns in haar huis waren. Ik ben op mijn brommertje naar haar toe gegaan om in haar huis met haar te praten. Ze woonde in een bovenhuis en begon mij direct te vertellen dat zij de hele dag  bij alles wat zij deed zich afvroeg of wat zij deed halal was of haram. Het was een obsessie voor haar geworden en zij kon aan niets anders meer denken. Ook haar huwelijk was niet goed. Zij kon helemaal niet praten over wat haar bezig hield met haar Marokkaanse man. Ik wist niet zo goed wat ik met haar aan moest, maar wilde graag haar probleem verder met haar uitdiepen en kijken of er een mogelijkheid was voor haar om eruit te komen.
Tot op een gegeven moment de bel ging. Het was mijn tweede man S., met wie ik toen net getrouwd was. Hij kwam binnen en ‘nam het direct het heft in handen’. De echtgenoot van de bewoonster kwam uit het vertrek tevoorschijn waar hij zich had schuil gehouden toen ik met zijn vrouw aan het praten was. Het was immers ‘haram’ om zijn neus te laten zien,terwijl ik met zijn vrouw in gesprek was. Maar nu mijn man binnen was kon hij er ook bij komen. Mijn toenmalige echtgenoot nam niet te moeite te vragen wat er gaande was. Hij nam direct de man apart en droeg hem op om elke dag de tweede en langste surah van de Koran,Surah al Baqhara, te lezen. Dat zou zegen in hun huis brengen en de oplossing zijn voor hun problemen. Vervolgens beende hij de kamer in, waar ik nog met de vrouw aan het praten was. Hij ging pal voor me staan. Ik weet nog dat ik volledig achter hem verdween. Vervolgens zei hij botweg tegen de vrouw dat zij veel te dik was. De bank was aan één kant doorgezakt door haar gewicht, dus onwáár was het niet. Hij gaf haar het bevel om te gaan sporten en minder binnen te zitten. Ik zag de twee mensen stom van verbazing naar S. kijken en ik schaamde me diep voor zijn lompe gedrag. Ik wist niet hoe gauw ik weg moest komen. Had op dat moment ook niet de tegenwoordigheid van geest om tegen S. te zeggen dat hij zich er niet mee moest bemoeien.
Dat was mijn laatste poging tot hulpverlening aan islamitische mensen met problemen. Ik werd daarna nooit meer gevraagd om hulp. Mijn ibadah (gehoorzaamheid aan Allah), in de vorm van de extra gebeden en het nachtelijk opstaan om met Allah te zijn, hielden ook op kort daarna. En het huwelijk met S. heeft niet al te lang stand gehouden.