Ik heb een abonnement op het weblog http://www.republiekallochtonie.nl/. Daarin staan allerlei actualiteiten en meningen te lezen aangaande “allochtonen”, een benaming die overigens op zich veelvuldig ter discussie gesteld wordt en terecht. Dikwijls komt ook de islam als gosdsdienst daar ter sprake. In de meest recente artikelen zelfs veelvuldig, want onder andere Hirshi Ali heeft weer van zich laten spreken en daarvoor zelfs een prijs in de wacht gesleept. Zij blijft zich voor het karretje spannen van islamofoben en verspreidt haar olie op het vuur nu wereldwijd. Ook heeft iemand een openhartig boek geschreven over het opgroeien in een Marokkaanse gemeenschap met al zijn eigenaardigheden.
In al deze artikelen en ook in de reacties daarop bepeur ik steeds een gebrek aan onderscheid tussen cultuur en religie, in dit geval de islam. De islam is een inmiddels 1433 jaar oude godsdienst en alles wat men erover moet weten staat beschreven in de koran (het voor ons heilige boek) en hadith (overleveringen die zijn opgetekend uit getuigenissen van mensen die hebben geleefd met de profeet sws).
Om werkelijk alles te weten over islam kan men zich zijn hele leven blijven verdiepen, want de islam is als een oceaan, onuitputtelijk. Toch zijn de voorschriften van wat wel of niet moet en mag vrij duidelijk en helder opgetekend in de Koran, een boek waaraan voor de moslim geen twijfel is. De koran is oorspronkelijk opgetekend in het Arabisch en er is sindsdien nooit ook maar één letter veranderd. De koran is vertaald in alle wereldtalen. In die vertaling zijn wel wat verschillen te ontdekken, want bepaalde Arabische woorden hebben meerdere betekenissen en de vertaling is dan ook niet overal en in alle versies dezelfde. Zo kunnen er weleens misverstanden ontstaan over bepaalde woorden, die grote gevolgen kunnen hebben. Maar daarover wil ik hier niet uitwijden. In grote lijnen zijn de voorschriften over wenselijk en onwenselijk gedrag van de mens duidelijk genoeg en voor de gemiddelde moslim(a) die daar kennis van neemt ruim voldoende als leiddraad voor zijn/ haar leven.
Helaas is het zo dat weinig mensen de koran werkelijk gelezen hebben. Dat geldt zeker voor niet-moslims, maar helaas ook nog altijd voor moslims. Eerder schreef ik hier al een artikel over. En dat ik dat jammer vind, omdat met name moslims zichzelf op die manier onnodig onwetend houden. Hun mening over hun eigen godsdienst is dan niet gebaseerd op wat zijzelf werkelijk weten van de islam, maar op wat zij opvangen uit “horen zeggen” en wat zij zien in hun eigen omgeving. Die omgeving wordt niet alleen bepaald door de islam als godsdienst, maar daarnaast door culturele overlevering. Voeg daar nog bij dat veel moslims in Nederland opgroeien tussen twee culturen, die van hun (voor)ouders en de westerse cultuur en men kan zich voorstellen dat zonder kennis van het basisboek, de Koran, de verwarring groot kan zijn.
Voor niet-moslims is het nog moeilijker om iets te begrijpen van deze godsdienst, die zich momenteel zo duidelijk manifesteert in ons platte land, met name in de randstad. Begrijpelijk is dat een niet-moslim de koran niet kent en dus zijn/haar oordeel baseert op wat hij/zij om zich heen ziet in het gedrag, de gewoonten en de uitspraken van de moslims om zich heen. Daarnaast op wat er te lezen valt in de media. Als de moslims zelf het onderscheid niet kennen tussen hun cultuur en hun godsdienst, hoe kunnen wij dan verwachten dat de niet-moslim dat verschil wel ziet.
Zo zijn er veel culturele uitwassen, die ten onrechte worden toegeschreven aan de islam als godsdienst. Helaas zijn er zelden moslims die de moeite nemen dit recht te zetten.
Een voorbeeld is vrouwenonderdrukking en mishandeling. Door sommigen moslim-mannen wordt dit goedgepraat “vanuit de islam” door foutieve interpretatie van één woordje in de koran, dat vertaald kan worden als “geselen”, maar evengoed als “gemeenschap hebben” en nog een tiental andere woorden. Het is bekend dat de profeet vsm (ons voorbeeld bij elke twijfel) nooit een vrouw heeft geslagen.
Een ander voorbeeld is de vrouwenbesnijdenis. Deze wordt niet voorgeschreven in de koran. Wel de mannenbesnijdenis, die al werd voorgeschreven ten tijde van Abraham, die dan ook de eerste was die zichzelf besneedt, zodra hij vernam dat dit een voorschrift was van God. Van alle voorschriften uit de islam is later wetenschappelijk aangetoond dat ze goed zijn voor de gezondheid van de mens, voor het milieu, enz. Zo ook de besnijdenis voor mannen, waarbij alleen de voorhuid wordt verwijderd. Het is gezond uit hygiënisch standpunt en zou ook het seksuele genot verhogen. De vouwenbesnijdenis daarentegen is een gruwelpraktijk die nergens in de islam wordt voorgeschreven. Het is een verwijdering van de clitoris en dikwijls daarnaast het bijna dichtnaaien van de schaamlippen. Doel ervan is het seksuele gevoel van de vrouw te vernietigen (opdat zij niet kan zondigen). Het is bewezen ongezond voor de vrouw. Zij kan nauwelijks plassen en elke menstruatie is een martelgang, omdat het bloed niet goed kan wegvloeien. Sommige vrouwen worden ziek van de ontstekingen die zij daardoor oplopen en enkelen sterven er zelfs aan. Bij het huwelijk heeft de echtgenoot het recht op ruwe wijze de veel te kleine opening te penetreren. Het is een gewoonte, die on-islamitisch is en cultuurbepaald. Maar ook van deze barbaarse gewoonte krijgt de islam de schuld.
Een ander voorbeeld is het stenigen van overspelige vrouwen. Dit staat niet in de koran en het is een gewoonte die zowel in sommige moslimculturen als christenculturen nog voorkomt.
Verder de “familie-eer”. Vaak genoeg lezen wij stukjes in kranten over meisjes en vrouwen die vermoord worden of op andere gruwelijke manieren gestraft worden om de familie-eer te redden. Dit wordt gedaan door mensen uit angst voor het oordeel van andere mensen en heeft niets te maken met de islam. Immers in de islam doe je dingen om Allah te dienen en niet om een goede indruk te maken bij andere mensen.
Het gooien van bommen en andere extreme gedragingen “in naam van Allah” verdienen ook niet het predikaat islamitsch. Deze moeten gezien worden als politieke daden van enkele extreme gelijkhebbers, die de naam van Allah hierbij misbruiken. Het doden van Allah’s schepselen is verboden in de islam en mag alleen in extreme gevallen uit zelfbverdediging. Mensen die spreken over een “heilige oorlog” als ze deze afschuwelijkheden begaan hebben geen idee wat de werkelijke jihad (heilige oorlog) is. Er zijn twee soorten jihad: de jihad ul akbar (de grootste heilige oorlog) is de jihad ul nafs (de oorlog tegen je eigen ego). De andere jihad moet nog komen.
Shabnamblog
Ik “geloof ‘in de Rechten van de Mens……http://nl.wikipedia.org/wiki/Rechten_van_de_mens.
Heb, ter kennisname, de Koran gelezen een aantal jaren geleden.Weet het een en ander van het katholicisme, heb de Bagavad Gita gelezen en veel over het Boedhisme. Dat godsdienst en cultuur in de loop van de geschiedenis verweven geraakt zijn is een feit. Dat mensen God of het Goddelijk Principe of de Levensgeest willen eren en dienen (…) eventueel met behulp van rituelen, lijkt me ook helemaal niet onlogisch. Een vrij en autonoom individu worden , verantwoordelijk en zorgzaam, veranderingsgezind, medescheppend, daar ga ik voor ……
Dat vind ik positief. Ik geloof dan ook in dat alle overeenkomsten tussen de heilige boeken van de diverse godsdiensten en ook andere spirituele stromingen het wezen ligt van alles wat voor de mens van belang is om gelukkig te leven en in harmonie met de wereld. Ben blij met wat u zegt over wat u nastreeft.
Mijn artikel was eigenlijk meer een reactie op de hetze tegen de islam, die op zich als godsdienst mooi is en vredelievend. Maar mensen hebben in de de loop der eeuwen een heel ander beeld van islam naar voren laten komen, dat vaak al lang niet meer op de islam zelf gebaseerd is, maar op allerlei cultureel bepaalde verbasteringen van de oorspronkelijke boodschap. Alle negatieve uitingen daarvan worden sterk benadrukt om de islam als geheel in een slecht daglicht te stellen. Die verwarring van cultuur en godsdienst betreur ik.
Stuitte net op dit artikel. Moet nu naar afspraak maar ga het vanavond of morgen lezen. Wil het U niet onthouden ( want misschien veelbelovend? ) vandaar deze link : http://www.religiondispatches.org/books/rd10q/6007/how_contemporary_spirituality_makes_us_stupid,_selfish_and_unhappy/
Ik heb de link gelezen en kan me de ergernis van deze man wel voorstellen over allerlei spiritueel modegezwets. Veel mensen hebben de godsdienst afgezworen, maar omdat ze toch het gevoel hebben dat er meer bestaat “tussen hemel an aarde” dan wij zo op het blote oog zien gaan ze het zoeken in spiritualiteit, die niet de belasting heeft van de godsdienstige dogma’s en vaak hedonistische trekjes heeft. Het erge is dat andere mensen daar dan weer misbruik van maken door wonderen te beloven d.m.v. “healing-workshops”, reiki, sjamanisme en andere spiritueel klinkende zaken. Mensen in psychische nood of met lichamelijke klachten betalen grof geld om zich dan te laten “helen” door deze mensen, die hun werk mogen doen zonder enige licentie. En inderdaad, door alles ok te noemen en over één kam te scheren neem je dus eigenlijk niets serieus.
Ikzelf heb gekozen voor islam na een lange zoektocht, maar ik wil mijn geloof aan niemand opdringen, wel dingen uitleggen als mensen daarom vragen en soms ook ongevraagd als ik merk dat mensen dingen ten onrechte aan de islam toeschrijven. Ik respecteer andere geloven en begrijp dat mensen hun eigen keuzes hierin maken. Ik geloof wel dat er een essentieel verschil is tussen mensen die wel en niet in God geloven, hoe ze dat ook invullen. Ook geloof ik dat het het geen nut heeft om iemand die het bestaan van een god afwijst te proberen “om te praten”. Ieder heeft recht op zijn mening. Voor mij is het belangrijkste het gedrag van een mens tegenover zijn omgeving. Ik ken mensen die zeggen niet in een god te geloven, maar in mijn ogen wel heel goede dingen doen.
Ik heb de link en uw antwoord net gelezen en denk er nog een dagje over na.
Bespiegelingen………. ik heb niets te bewijzen en wil ook niets bewijzen. Wel houd ik me met de zin van het leven bezig al net zolang als ik besta…. in ieder geval vanaf laten we zeggen… de puberteit. Mooie leeftijd voor die grote vragen.
Als GOD hetzelfde is als LIEFDE ……. dan zijn we gauw klaar.
LIEFDE vinden we in ons en rondom ons. Liefhebben is een activiteit.
( Komen Goed & Kwaad rechtstreeks van de Liefde……. is een andere vraag )
De Liefde ( levenskracht, God ) is alom tegenwoordig, onuitputtelijk en onvoorwaardelijk. ( Spiegeltje…bespiegeltje…….)
De Liefde/God is vrij van voorschriften, dogma’s , regels, verordeningen, onderscheid en alle andere zaken die mensen knechten of anderszins onvrij maken in gedachten of handelingen.
Vrije individuen, voorlopers, denkers, kunstenaars kunnen in de cultuur waarin zij opgegroeid zijn, en daarbuiten natuurlijk, andere individuen of groepen mensen ‘bewegen’ de LIEFDE of GOD of de Levenskracht op een ‘hoger plan’ te brengen. Dat heet dan denk ik….vooruitgang.Of ik die beweging religieus inkleur of benoem is aan elk individu……. strikt particulier.
Mij dunkt dat God het heel goed zonder missionarissen af kan en dan er op scholen vroeg begonnen worden met zelfstandig leren nadenken http://nl.wikipedia.org/wiki/Filosofie zodat mensen in alle vrijheid , eventueel hun leven lang, zich met/tot GOD kunnen verhouden. Dat lijkt mij een levenslange zoektocht, een voortdurend spel van verbeeldingskracht/fantasie/inlevingsvermogen/voorstellingsvermogen.
Spiegeltje…… bespiegeltje…. aan de wand….
…
Mooi gezegd. Levenskracht, liefde, God. Het is (denk ik) één en dezelfde bron, die onuitputtelijk is. Ik heb een vriendin, die beeldend kunstenaar is en zij is niet zoals ik gebonden aan enig geloof. Toch lopen onze levens in veel opzichten parallel en lijken wij te putten uit “één en dezelfde inspiratiebron”. Die bron is er voor iedereen, hoe men deze ook maar mag benoemen.
Het doet me pijn dat mensen elkaar bestrijden vanwegen verschillen in dogma’s en kan me voorstellen dat er mensen zijn die daarom de dogma’s helemaal overboord willen gooien. Ikzelf ben wel blij met het houvast dat de islam mij biedt en heb dit houvast voor mijzelf nodig. De voorschriften van de islam komen overeen met wat ikzelf, voordat ik moslim werd, heb ervaren. Ik bemerkte allerlei samenhangen in gebeurtenissen, die ik toen voor mezelf “kosmische wetten” noemde, omdat ik niet wist wat voor naam ik eraan moest geven.
Ik heb nooit behoefte gehad anderen tot de islam te “bekeren”, wel om dingen uit te leggen als er zaken aan de islam worden toegeschreven die er niet thuishoren. Dat gebeurt nu naar mijn idee te vaak, omdat een kleine fanatieke groep, de salafisten, veel in het nieuws komen en allerlei zaken, die contra islam zijn presenteren als islamitisch. Dat is gevaarlijk en wakkert haat aan. Andere moslims, die eigemlijk een meerderheid vormen houden hun mond en daar heb ik moeite mee.
Ik vind uw “(be)spiegeltje aan de wand” ook wel een mooi gezegd. Je leert jezelf kennen door de reaktie van anderen, die je een spiegel voorhouden (spiegeltje) en door regelmatig naar binnen te kijken en te reflecteren op je daden en intenties (bespiegeltje). Soms is dat best hard. Vooral als je een fout maakt of iemand onbedoeld kwetst. Maar aldoende leren wij……ons leven lang.
Goede reis 😉
Bedacht dit nog vanochtend over de LIEFDE : eigenlijk zou onze liefde tot God misschien ook het best een ‘bed-geheim” kunnen blijven. Gewoon prive. Iets vrijwilligs tussen 2 mensen. Adieu….ik bivakkeerde even op Uw veldje en trek weer verder. Duizend39 xxx