Het was de eerste keer in al de tijd dat we hier nu alweer zijn (vanaf 10 november 2020) dat we weer eens een fietstochtje maakten. Tot nu toe had ik er weinig zin in. Als ik eraan dacht, kreeg ik beelden van veel bejaarde fietsers op e-bikes (die graag stug naast elkaar willen blijven rijden) en fietsers op racefietsen, die kost wat kost vaak geen vaart willen minderen en op onverantwoorde wijze zonder aankondiging langs je heen racen. Ik zag in mijn verbeelding overvolle fietspaden met dagjesmensen. Daarom had ik er meestal geen zin in.
Maar vandaag was het maandag en ik merk al een tijdje dat het rustiger is, in mijn buurt, in de winkels en op de weg. Maandag is de ideale dag voor een tochtje op de fiets, als je daartoe in de gelegenheid bent. Ook het weer zou vandaag droog blijven.
Dus wij stapten vandaag op onze fietsen. We hadden een missie. Dat heb ik ook graag. Niet doelloos maar wat rondkarren, maar daarbij een bestemming hebben. We gingen naar Intratuin in ’s Gravenzande. Daar wilde Ahmad zaden kopen voor bloemen en groenten. De groenten voor zijn dochter, die voldoende grond heeft om te verbouwen en al een aardige biologische tuin heeft gecreëerd. Voor haar en voor ons wat bloemzaden voor bloemen die vlinders en bijen aantrekken en wat zaaibakjes.
Op de heenweg kwamen we langs schitterende huizen in allerlei bouwstijlen met mooi aangelegde tuinen. Het Westland op zijn properst. Ik vond het jammer dat ik mijn camera niet bij me had (dat zit niet meer zo in mijn ‘systeem’ helaas). Ik zou graag een fotoreportage hebben willen maken van alle mooie en bijzondere woningen en buurten die ik zag. Maar op de heenweg had ik alleen mijn mobiel, die ik eventueel kon gebruiken als camera en deze diende nu als navigator. Ik wist ook dat de man die achter me fietste geen geduld heeft voor een fotootje hier en daar als hij eenmaal uit is op een missie. En dat was nu: met frisse kracht vooruit naar de mooie winkel.
Ik wil de tocht graag nog eens overdoen met mijn camera en dan alsnog de foto’s maken die ik nu niet maakte.
Terug fietsten we door de duinen en dat was qua luchtinname een stuk gezonder dan langs de weg met voorbij zoevende auto’s. Ik vond het een heerlijk tochtje en zou het liefst snel weer gaan. In de duinen maakte ik toch nog wat foto’s met de mobiel. Van de prachtige en bijzondere gele veldbloemen en de heerlijk geurende rozebottelbloesems.
