Mijn eerste schilderij in opdracht is af. Het is makkelijk gegaan. Van elk schilderij dat ik maak leer ik en deze ging alweer gemakkelijker dan eerdere portretten. Ik merk nu zelf op wanneer ik lekker bezig ben. Dan komt er tegenwoordig steeds hetzelfde deuntje in mijn hoofd, een gouwe ouwe van Crosby Stills Nash. ‘Our house is a vert very very fine house, with two cats in the yard, life used to be so hahahard, but now it is so easy ‘cause of you, tralalalallalalallalal la…..enz’. En terwijl ik dat neurie ben ik dan lekker bezig met mijn kwastjes. Meestal moet ik niet te lang doorgaan. Een of twee uurtjes maximaal. Daarna moet ik echt weglopen, want dan zie ik het niet meer en is de ‘flow’ voorbij. Paint and go! Dit is hem uiteindelijk geworden.

De klant had wat opmerkingen over gelaatstrekken, die ik moest aanpassen, maar dat was gelukkig snel op te lossen. Het zit hem soms in een paar kleine penseelstreekjes. Het is allemaal zo subtiel. Maar uiteindelijk waren zij en haar zus tevreden. Dat doet mij dan ook echt plezier, want dat is mijn bedoeling met het schilderen voor anderen. Zij gaat het schilderij inlijsten en dan komt het te hangen in haar kantoor. Dat vind ik een grote eer.

En ik heb gemerkt dat zij mooie lijsten koopt. Mijn vorige schilderij dat ik voor haar maakte van haar eveneens overleden schoonvader ziet er ingelijst zo uit:

Ze zegt dat ze er nog altijd heel blij mee is. Dat is voor mij een hele opluchting, omdat ik een jaar getwijfeld heb over dat schilderij.

Maar zoals Banksy al schreef bij één van zijn graffiti muurschilderingen: ‘Met een lijst erom zou deze schildering erg mooi zijn’ (?)