Ik kwam terug van de oogarts (alles bleek gelukkig ok te zijn met mijn ogen). Ik was met de bus gegaan, omdat het mogelijk was dat ze een pupilverwijderaar in mijn ogen zouden spuiten en dan kan je niet deelnemen aan het verkeer.

Gelukkig werd er geen pupilverwijderaar in mijn ogen gespoten en kon ik met een goed zicht weer naar huis. Bij het verlaten van de bushalte vlakbij mijn huis werd ik verrast door een uitzicht op een mooie aalscholver met een witte borst.

Ik word er heel blij van als ik dit trotse dier in het vizier krijg. Maar ik las in de krant dat deze vogel niet meer populair is in Nederland. Was het een tijd terug nog een beschermde diersoort, omdat ze leken uit te sterven, nu zijn er te veel van in ons land. Althans dat vinden de vissers. Ze eten wel een halve kilo vis per dag en dat wordt niet gewaardeerd door de sportvissers en de beroepsvissers.

Maar ik blijf het een mooie vogel vinden. Ik maakte een paar beroerde foto’s van ver met mijn telefoon.