Zelfverwijt na sufheid

Ik gooi nooit iets weg dat nog goed is. Iets moet bij mij echt versleten zijn, wil ik een nieuw exemplaar aanschaffen. Soms zet ik wel eens een nog goed product bij het grof vuil zoals laatst nog een goede bureaustoel. Maar dan zet ik dat product duidelijk in het zicht, met de wetenschap dat iemand dat product zal meenemen voor de vuilniswagen gearriveerd is. Ik kijk zelfs altijd even in de ochtend of mijn overtollige, nog goede spullen inderdaad zijn meegenomen en moet dan in mezelf glimlachen, omdat een ander nu plezier heeft van mijn afdanker. Ik houd echt helemaal niet van verspilling in welke vorm dan ook!
En nu heb ik een knagende pijn om drie producten van mij die nog goed waren en die ik helemaal niet wilde afdanken en ook niet bij het grof vuil zetten, maar die nu toch verdwenen zijn in een berg sloopafval. Mijn prachtige, gemakkelijk schoon te houden, slow motion Wc-bril en mijn niet kapot te krijgen degelijke WC-rol houder en bewaarder. De producten hebben samen een winkelwaarde van ongeveer 60 piek, maar daar gaat het mij niet om.
Ik heb een misrekening gemaakt en gedacht dat de slopers bovenstaande drie producten voor mij zouden losschroeven en bewaren, maar dat is niet gebeurd. Terwijl ik aan het douchen was en Ahmad aan de PC zat, zijn deze voor mij nog waardevolle artikelen gewoon met WC-pot, tegels en al in het puin meegenomen.
En toen ik de verder heel aardige sloper vroeg waar mijn WC-bril was had ik niet de ballen om te zeggen dat ik hem terug wilde, alsmede mijn twee andere assessoires.
Dat vind ik verspilling door onachtzaamheid die ik mezelf nu tandenknarsend verwijt. Ik ben er nog lang niet met dat doorpakken.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *