Terwijl Ahmad zit te puffen van de hitte in Alhaurin, waar hij een weekje verblijft met zijn kinderen, heb ik hier (bij nét zulk mooi weer als daar, maar dan wat koeler) geen tijd gehad om hem te missen. Nou ja, dat is niet helemaal waar…… Het is raar om hier alleen te slapen en te eten, maar verder heb ik tot op heden voldoende afleiding gehad.
Toen ik zondag mijn was aan het ophangen was, hoorde ik ineens via de open ramen een bekende stem. De warme basstem van mijn jongste zoon herken ik gemakkelijk. Ik geloofde mijn oren niet. Wat zou hij op een zondagochtend om 10 uur onaangekondigd moeten doen rond mijn huis?  Ik keek vanaf de bovenverdieping naar buiten en zag Noëlle madeliefjes plukken in het gras voor mijn huis. En een eindje verderop stond mijn jongste zoon te praten met de buurman.
Ze kwamen mij ophalen om naar een binnenwatertje in Drimmelen te gaan. Daar is een leuk zoetwaterstrand, waar ook zijn zus en haar gezin heen zouden gaan. Ze kwamen mij ophalen om ook mee  te gaan. Wat lief! En wat een leuke verrassing.
Het strandje bleek een echte ‘jongeren-verzamelplek’ te zijn met muziek. Er waren ook veel jonge gezinnen met kleine kinderen. Ik voelde me wat onwennig als bijna 70-jarige in een bikini tussen al die jonge lijven, maar mijn kinderen zeiden dat ik niet zo raar moest doen en dat ik er voor mijn leeftijd goed uit zag. Ik ging dus lekker een paar keer zwemmen in dat natuurwater en vond dat heerlijk. Het brengt me op een idee om af en toe een zwembad te gaan bezoeken…..Ik houd van zwemmen!
Gisteren hadden mijn jongste zoon en mijn andere dochter vrij genomen. Dus wilden ze weer van zon en water genieten. Het werd het strand van Monster. Mijn jongste zoon sjouwde daar dapper als en pakezel met rugzak met vier ligbedden en daarna een windscherm over dat enorme strand. Het halen van de bedden is selfservice. Je moet er flink voor betalen met daarop nog een borg, die je pas terugkrijgt als je de bedden weer terugbrengt. Het was een leuke dag, maar niet zo fijn als het dagje ervoor. In de zee kan je niet echt zwemmen en door het gebrek aan schaduw voelden we ons tegen een uur of 15.30 nogal geroosterd. Vandaag dus geen zon voor mij. Ik zit hier lekker in mijn koele huis. Vandaag heb ik mijn kinderen uitgenodigd om te komen eten. Langzaamaan maak ik het eten klaar. Gerecht voor gerecht. Ik wil dat vaker doen in de tijd dat ik hier ben. Eten moeten mijn kinderen toch en door de week wil ik wekelijks een dag inplannen waarop wie dat wil kan aanschuiven bij mij aan tafel na het werk. Nadeel is wel dat mijn kinderen nu allemaal buiten Den Haag wonen en dat het kan betekenen dat ze in de file moeten staan om hier te komen. Maar het voordeel is dat ze elkaar dan weer even zien en kunnen bijpraten…….En oma vindt het zelf ook heerlijk om haar (klein)kinderen te zien!