Ik kom net van de fysiotherapeute, een strenge maar rechtvaardige dame. Ze zag direct wat er aan de hand was. De onderkant van mijn wervelkolom staat momenteel als een paal overeind (zie houding C), wat dus niet de bedoeling is. Ik heb deze zelf “op slot gedraaid” door tegelijk diep voorover te bukken en daarbij te draaien,  ofwel roteren. (Dus, beste lezer, doe dat nooit! Ik heb me weleens laten vertellen dat het gewicht dat de rug moet dragen als je met je lichaam recht voorover staat gebogen heel zwaar is. Dus geen grappen maken in die houding.)  Mijn wervels zitten dus helemaal op elkaar aangesloten nu daar beneden en treiteren de zenuwen van mijn ruggemerg. Au!!!!
Ze legde me met mijn neus naar beneden op een tafel en begon mijn benedenrug met zachte drang naar beneden te duwen. Daarna moest ik op mijn ellebogen gaan staan en met naar binnen gedraaide voeten en ontspannen billen mijn bovenlichaam zover mogelijk optillen, daarbij uitademend. Dat moet ik nu thuis ook zes keer per dag zes keer doen. Dan gaat zij dinsdag kijken of het al wat verbeterd is.
Verder moet ik af en toe met mijn kont, hoofd en voeten tegen de muur gaan staan en vervolgens in deze trotse houding weglopen en blijven. Kont naar achteren als een eend!
De bureaustoel moet lager. Wist je dat, lezer? Mij is vroeger door de arbodienst van mijn werk altijd verteld dat ellebogen en onderarmen op één lijn moesten zijn naar je toetsenbord. Nietwaar dus! Beter zet je je stoel wat lager, want het is van het grootste belang dat je met een holle rug aan je bureau zit en niet onderuitgezakt. De onderwerveltjes willen ruimte………..