Op zondag nu bijna twee weken geleden maakte ik een foto van moeder eend met haar kleintjes in de bosjes vlakbij mijn huis.
Bij het maken van deze foto schoot er ook iets in mijn rug. Mijn rug zei een paar keer krak, wat ik gewoon op dat moment negeerde  Het schieten van de foto was belangrijker. En daar heb ik aan één kant geen spijt van. De foto betekent voor mij een dierbare herinnering aan een geluk dat maar twee dagen duurde.
Maar er hangt een prijskaartje aan deze foto. Rugpijn. Een pijn die blijft zeuren, zeuren, zeuren. Dat ben ik niet gewend! Er schiet wel vaker wat in mijn rug, meer dan normaal, maar meestal ben ik daar na drie tot vijf dagen vanaf. Dit keer niet. De pijn blijft knagen en zeuren en bereikte vannacht een hoogtepunt. Trok van mijn lnker onderrug naar mijn lendenen en het leek alsof dat hele gebied in de fik stond. Als een soort kiespijn maar dan in de rug. Er was geen ontsnappen aan. Zitten, liggen, lopen, op mijn kop staan, er was geen verlichting mogelijk. De pijn beet zich door alle pijnstillers heen als een lelijk knaagdier. Vanmorgen was ik het janken nabij en begreep ik dat dit het moment was om groot alarm te slaan bij de huisarts.
Ik had geluk. Kon direct terecht bij een schat van een huisarts, die constateerde dat de spieren links van mijn wervelkolom gezwollen waren en waarschijnlijk nu de zenuwen in mijn lende aan het treiteren waren. Dat veroorzaakte de pijn. Ik mag naar de fysiotherapeut, voor het eerst van mijn leven. Ik belde direct voor een afspraak en kan zometeen al terecht om 11.30. Het leek me een aardige mevrouw, die me ook direct vertelde dat ze me mogelijk zal kunnen leren om spierverrekkingien in de toekomst te voorkomen. Ik ben heel blij en hoopvol dat er nu wat goeds gaat gebeuren. Ik had wel door dat het blijven doorlopen op pijnstillers dit keer niet leidt naar de oplossing.
Mijn verhaal lijkt erg op het verhaal van mijn internetmaatje en vroegere klasgenootje Jeanne. Ook zij kampt met rugpijn en ook zij krijgt nu fysiotherapie http://www.jeannesweblog.nl/?p=26083. Verder heeft zij ook nu een eend die broedt in haar tuin http://www.jeannesweblog.nl/?p=26065. Hoe wonderlijk is soms het toeval!