In het dierenrijk zie je het vooral bij mannetjes: territoriumdrift. Maar wij mensen zijn verder af van ons natuurlijke zelf en nu kan je het bij de mens al even goed zien ontstaan bij vrouwtjes.
Vanmorgen heb ik er een sterk staaltje van gezien in de sportschool. Ik volg daar de groepslessen in de ochtend. Een kwartier voor de groepsles begint in de groepsruimte een andere groep vrouwen (meest 55+) met een kwartier warming up in de groepszaal. Daarna vertrekken zij naar de ruimte met de apparaten. Wij nemen vervolgens de groepsruimte over voor een uur groepsles met dezelfde trainster, die hun de warming up gegeven heeft.
Er is sinds kort een nieuwe vrouw komen trainen en zij heeft de gewoonte om eerst met de 55+ groep de warming up mee te doen en dan te blijven staan om met ons ook nog een groepsles mee te doen. Dat is iets ongewoons en de dames van de 55+ groep zijn er zeer verbolgen over dat de nieuwe dame altijd vooraaan staat in de les en kennelijk op die manier een plek inpikt die eerst door een ander werd bezet. Wat een drukte om niks zou je zeggen, maar het is een heel punt geworden.
Er is een heel roddelcircuit ontstaan en de dames doen er alles aan om de nieuwe dame zich niet op haar gemak te laten voelen, zoals gewoon pal naast haar gaan staan, als het ware om haar te dwingen opzij of naar achteren te gaan. Nou, dan hebben ze aan deze nieuwe dame een verkeerde, want dat is deze dus zeker niet van plan!
Vandaag kwam het tot een verbeten gevecht met woorden na de les en daarna heeft de nieuwe dame nog ruim een half uur met mij, de trainster en nog iemand staan napraten over het onrecht dat haar wordt aangedaan door de roddelende groep 55+ -ers. Ik herkende wel een beetje van wat ze zei, want één van de “groep” heeft ook ooit mij en mijn dochter aangesproken en gevraagd of wij wat minder plaats wilden innemen bij het bewegen. Waarop mijn Leila direct haar de mond snoerde met de opmerking: “Als je zelf ook eens meebewoog, dan had je misschien geen last van anderen die dat wel doen”. Ik liet het maar gaan. Andere vrouwen verzekerden ons dat het gewoon jaloezie was van iemand die zelf niet lekker kan meekomen met sporten.
En nu is er dan de nieuwe dame, die steeds komt aanrijden in een BMW cabriolet en die het mooiste knalrode pak draagt. Zij heeft haar eigen bedrijf, is trots op dat ze nu eindelijk tijd heeft om te gaan sporten en zij laat niet haar dag bederven door een stel koffieleutende bejaardengymmers.
Of juist wel? Ze raakte niet uitgepraat over het gebeurde en bleef maar briesen van woede. Ze stapte drie kwartier later dan ze gepland had in haar cabrio op weg naar haar beautysalon. Zo ontstaan oorlogen…..
Toen ik huiskwam zei Ahmad dat ik er moe uitzag. Dat was niet van het sporten.