Zo erg als in Schotland heeft de storm in Spanje niet huisgehouden. Wel merkten we in Guadlacanal dat het de laatste dag van ons bezoek daar veel regende en heel hard waaide. Ook nu nog is het daar winderig en vrij koud, hoorden we van de dochter van Ahmad. Hier merkten we gisteren dat het heel hard waaide. De zwakke dubbele ruiten van de schuifdeuren naar het terras stonden bol en Ahmad was zo bang dat ze zouden knappen dat hij het glas van de deur in het midden verstevigde met het stuur van mijn hometrainer. Gelukkig brak er niets en de harde regen die in de avond een paar uur viel spoelde het dakraam van het terras en het terras zelf helemaal schoon.

Vanmorgen scheen de zon weer en leek het alsof er niets was gebeurd. Het landschap oogde nog steeds kurkdroog, zoals we zagen we tijdens onze eerste ochtendwandeling hier. Wel lagen er overal bladeren en takken die van de bomen waren gewaaid.

Op de terrassen zaten de dorpsbewoners hun ontbijt te nuttigen, een gezellig gezicht. ´Het leven van de bewoners hier is zo slecht nog niet,´ zei ik tegen Ahmad. Ons leven hier evenmin. Was het maar voor iedereen zo…..