…..And again. Hier wordt men niet moe van elk jaar op gezette tijden eenzelfde feestje. Traditie alom in dit dorp. En nu is de heilige week weer aan de beurt. Alle straten waarlangs de processies moeten gaan zijn weer gepoetst en de gevels schoongemaakt. Voor alle ramen staan bloeiende planten achter de tralies en palmtakken tussen de tralies geweven als decoratie en overal posters van de ‘imagenes’. En niet te vergeten de rooms rode vlaggen en doeken met ‘gouden’ randen, die overal langs de balkons en uit de ramen wapperen.
Vrijdag begon het spektakel met de eerste processie, die zowaar altijd vlak langs onze straat voorbij gaat. Met ‘la pollinica’ (Jezus op zijn ezeltje) en de heilige maagd Maria, gekleed in het blauw. Ik heb er een filmpje van gemaakt, met niet zozeer als doel de beelden over te laten komen, maar de geluiden. Want die horen wij nu dagelijks. Ook al gaat een processie niet langs onze straat, de muziek weerklinkt door het hele dorp.
De brassband-muziek heeft wel een andere klank dan die in Nederland. Meer passie! Ik heb het filmpje ‘idolatrie op straat’ genoemd en dat vind ik nogal onaardig van mezelf. Daarom staat het filmpje niet openbaar op You Tube maar verborgen. Ik wil mensen niet beledigen. Al is het voor mij niet begrijpelijk dat mensen helemaal idolaat zijn van steeds dezelfde enorme beelden die jaarlijks ‘uit de kast’ gehaald worden, voor de meeste mensen hier is het wel belangrijk. Het is een traditie en wie weet ontroert het de harten van de mensen en geeft het ze troost…..