Terwijl het in Nederland nu stralend weer is, hebben we hier al een aantal dagen grijze luchten en buitjes. Met moeite kan men hier tijdens de semana santa de optochten met de beelden van Jezus en Maria laten plaatsvinden tussen die buien door. Wij merken er slechts in zoverre wat van, dat we wat tromgeroffel hoorden in de verte. We zitten veel binnen, Ahmad met zijn ´cristales´, pc en e-reader en ik met mijn pc, fiets en e-reader.
Ik kijk naar instructie-video´s van o.a. Mark Carder, een pietje precies, die echter wel heel duidelijke lessen in olieverven geeft en alle ins en outs uitlegt. Hij ´neemt geen risico´ wat betreft kleur en tint van de verf, mengt zijn verfkleur met veel zorg en heeft daarvoor zelfs allerlei hulpmiddelen ontworpen. Hij legt de nadruk op het subtiele van de kleurzetting en wijst er terecht op dat veel amateurs de kleuren en belichting te sterk benadrukken, wat niet natuurlijk overkomt. Zijn doel is dan ook het vrijwel natuurgetrouw weergeven van een tafereel op een schilderij, vanuit de werkelijkheid of naar de hand van een foto. Zijn schilderijen en voorbeelden zijn getrouwe kopieën van de werkelijkheid, maar hebben weinig uitdrukkingskracht, naar mijn mening. Het is heel goed om van deze man te leren wat betreft de techniek van het mengen van kleuren. Hij werkt met een palet van slechts 5 kleuren. Hij produceert en verkoopt zijn verf online en biedt de verf aan in een dikte die zo het doek op kan. Je hoeft zijn verf niet zelf te mengen op de juiste vloeibaarheid voor gebruik. Ik heb veel van hem geleerd omtrent het voorbereiden van je schilderij, het gebruikmaken van het kleuren wiel en de afwerking van je schilderij.
Naast Mark Carder zijn er heel veel anderen die op YouTube laten zien hoe ze schilderen. En ieder heeft zijn eigen stijl en daar kan ik van leren. En dan is er deze Volegov, die geen instructies geeft, maar onder begeleiding van zijn eigen muziek laat zien hoe hij een doek opzet van begin tot einde. Helaas in versneld tempo, zoals vele anderen ook doen. Het is opvallend dat deze man heel anders schildert dan bijvoorbeeld Carder. Veel intuïtiever En hij komt er naar mijn mening mee weg dat hij de kleuren sterker neerzet dan de werkelijkheid. Maar hij doet dat in mijn ogen zo mooi dat dit juist een extra passie geeft aan zijn schilderijen. Zijn schilderijen hebben veel uitdrukkingskracht en de kleuren zijn spectaculair, zonder dat dit gemaakt overkomt. Ik houd ervan.
Ik denk dat ik zelf een beetje tussen deze twee voorbeelden in wil zitten. Niet te krampachtig en precies, maar ik weet dat ik niet het talent heb van een Volegov om zo uit ´de losse hand´ even wat neer te zetten. Ik wil precies zijn en werken naar een voorbeeld, maar met gevoel.
Shabnamblog
Ik weet dat je te eigenwijs bent om mijn raadgevingen zelfs maar te bestuderen, maar ik wil toch gezegd hebben dat je wat regels betreffende optisch- en lineair perspectief zou moeten bestuderen, alsmede oefeningen zou moeten doen in menselijke en dierlijke anatomie. Ook structuren oefenen is noodzaak, zoals water, steen, boomschors, wolken, e.d.
Zoals ik al zei; je zult het naast je neer leggen, het vermijden, negeren, overbodig vinden. ?
Ik ben eigenwijs en gemakzuchtig wat dat betreft. Heb al te veel gestudeerd in mijn leven. Geen zin in cursussen en theorieën. Wil nu alleen maar bezig zijn met wat ik leuk vind en schilderen wat ik zie. Als dat dan prutswerk is, dan zij het zo.:-) Zoals je al zei, over 30 jaar zal niemand zich een schilderijtje of tekening van mij herinneren, behalve mijn (klein)kinderen. 😉
Maar hier in de kop van Noord-Holland zijn de bloembollen velden een schilderij dat niet geschilderd hoeft te worden, geen foto nodig heeft gewoon omdat als je het ziet, iets doet met je gevoel wat in geen schilderij of wat voor soort schildertechniek is vast te leggen. ?
Klopt, Annie, de natuur kent geen weerga en is niet na te maken in welk schilderij ook. Dat zeiden wij gisteren ook tegen elkaar, toen we in de natuur wandelden van Doña Mencia. Gewoon genieten en af en toe aan fotootje maken. Want soms krijg je toch behoefte het moois te delen, hoe onbeholpen ook.