Vandaag wil ik mensen die last hebben van overgewicht of ondergewicht, omdat zij hun ritme van eten en drinken min of meer kwijt zijn misschien “op een idee brengen”. Ik zeg misschien, want ik wil hier alleen iets delen dat mijzelf heel goed bevalt. Wie weet is het ook wat voor iemand anders. Dit alles in het kader van het “iets willen schrijven wat mogelijk nuttig kan zijn voor een ander”.
Vanaf het uit huis gaan van mijn kinderen tot drie jaar geleden was er bij mij geen sprake meer van een ritme van eten en drinken. Ik was gewend te eten wanneer ik honger voelde knagen en dat kon op allerlei momenten zijn. Soms vergat ik te eten, als ik druk bezig was met iets. Ik ontbeet niet meer maar stond op met een kop koffie en een plak ontbijtkoek. Maar in de avond tegen een uur of vijf haastte ik mij nog wel naar de keuken om een warme maaltijd op tafel te toveren, want één gewoonte bleef bij mij nog wel bestaan: er was elke dag warm eten voor wie van mijn kinderen daarvan wilde meeëten en ook voor mijzelf.
Aan dit “geen ritme hebben” kwam drastisch een verandering met de komst van Ahmad al Andalus in mijn huis. Verder een hele zachte en meegaande man, was hij wel heel consequent in het willen vasthouden aan het ritme van eten en drinken dat hij had meegebracht vanuit zijn geboortegrond. Dit (in het begin) tot grote ergernis van mijn kinderen, die nu niet meer om 4 uur in de middag met mij konden theedrinken en niet meer om 6 uur met mij aan de warme hap konden zitten. Dat is nu allemaal wel goed gekomen, omdat Ahmad en ik ons best blijken te kunnen aanpassen aan hun wensen, als er met de hele familie gegeten moet worden bij gelegenheden.
Wat vind ik het voordeel van het Andalusische ritme? Een belangrijk voordeel is dat ik nooit meer honger heb op gekke tijdstippen en dus ook nooit meer rare dingen naar binnen werk, zoals handen vol Engelse drop in de auto of boterhammen vlak voor het slapen gaan.
En wat zijn nadelen? Het ritme past niet in het Nederlandse ritme. Als je werkt tot 5 uur in de middag, kan je niet om 3 uur in de middag een warme maaltijd nuttigen, maar wordt je geacht om 12.30 uur in de middag te lunchen. Een tweede “nadeel” is dat er in dit dagmenu twee (!) warme maaltijden zitten! In het begin vond ik dat wel even slikken. Ik ben niet iemand die graag uren in de keuken staat en ik heb al moeite om voor één warme maaltijd per dag telkens wat anders te verzinnen.
Maar de voordelen blijken na drie jaar voor mij ruim op te wegen tegen de nadelen. Ik heb nooit meer honger op vreemde momenten en ik eet geen rare dingen meer. Het twee keer warm eten moeten maken blijkt mee te vallen, want in werkelijkheid is het één flinke warme maaltijd om 3.00 uur en één kleinere warme maaltijd om 21.00 uur. De kleinere maaltijd kan soep zijn (en met een pan soep doe je meerdere dagen) of een gebakken ei met uitjes en een bakje muesli of een andere kleine hap. Het is als het ware een beetje hetzelfde als een warme lunch voor een Nederlander.
Nu even alles op een rij. Hoe ziet mijn ritme van eten en drinken eruit?
8.00 uur           ontbijt met koffie en een groot glas water
11.30               koffie met een plak eigen gebakken cake of enkele koekjes (niet één!)
15.00              een lekker bord warm eten met een glas water en fruit toe
18.00              thee met een stukje chocola
21.00              kleine warme maaltijd met een glas water en fruit toe.
Als je gaat slapen heb je geen honger en ook zijn er bij dit ritme geen neigingen om in de avond bij de tv gedachteloos chips in je mond te proppen of andere vormen van maagvulling.
Sinds ik eet volgens bovenstaand “rooster” voel ik me helemaal top. Natuurlijk besef ik daarbij dat ik bevoorrecht ben dat ik überhaupt eten heb. En zo vaak kan eten. Ik weet dat er mensen zijn op de wereld die het moeten doen met één of twee maaltijden per dag of helemaal geen eten.