Daarom ben ik niet zo gemotiveerd om verder te gaan met de bundeling van de stukjes uit dit weblog over mijn beleving van de islam.

Mensen hebben het niet graag over geloof, maar willen wel graag weten hoe ze gelukkiger kunnen worden. Daarover wordt voldoende geschreven in de media door diverse knappe koppen, die hun gedachten daarover hebben laten gaan of er zelfs onderzoek naar hebben gedaan.

Zelfhulpboeken om het geluk te vinden en stress te verminderen zijn populair. Mensen zoeken toch naar waarden, die de religieuze zekerheid van weleer kunnen vervangen.

En het gekke is dat veel denkers daarbij komen op waarden en adviezen, die lijken op de adviezen die worden gegeven in de diverse godsdiensten.

Mijn oma had vroeger een klein boekje, dat heette ´In harmonie met het oneindige´. Een boekje met veel wijsheid. Het ´oneindige´ kan ook vertaald worden als God of kosmische wetten. Het is maar een naam voor het onbekende. In dat boekje herkende ik veel dat ook gezegd wordt in het soefisme. Ook mensen als Eckhard Tolle en Wayne W Dyer schrijven al tijden over het belang van ´in het nu´ leven en je bewust zijn van je eigen gedachten en handelen op elk moment.

Ik laat mijn werk aan de bundeling van de stukjes over islam en het schiften in wat daarbij weggelaten kan worden maar even voor wat het is. Ik ga er in hapklare brokjes mee verder, telkens als ik daar zin in heb. Intussen ben ik ook bezig met schilderen, wandelen en lummelen voor de buis.