Ze zeggen: een ongeluk komt nooit alleen. Jakkie bah. Als dat maar geen ‘self fulfilling prophecy’ is. Toch lijkt dit een beetje het geval te zijn de laatste dagen bij mij.
Dag 1: ik rijd met mijn mooie auto op een eenbaans- en eenrichtingsweg met één rijbaan en ik moet stoppen in een kleine file. Links van mij zijn parkeervakken. Als ik juist wil optrekken, rijdt er een auto achteruit een parkeervak uit en raakt mij achter-opzij. Karamba. Zoiets is nooit welkom. Ik beduid de automobilist die de manoeuvre maakte te wachten en rijd weg op zoek naar een parkeerplek. Ahmad is uitgestapt en wil bij de andere bestuurder blijven staan. Deze rijdt echter ook weg, achter mij aan. Ahmad is nog wel zo bijdehand om zijn kenteken te memoriseren.
Ik rijdt terug over de andere eenrichtingsbaan en vind een parkeerplek in een zijstraat. Daar staat de jongeman mij al op te wachten. Hij dacht dat ik weg wilde rijden. ‘Nee, zeker niet!’ Ik blijk een schadeformulier te hebben en hij een pen. Samen vullen we het in en worden het eens over de toedracht. Intussen is Ahmad ook aan komen lopen. Hij had in eerste instantie niet begrepen waar wij gebleven waren.
Bijna vriendschappelijk gaan de jongeman en ik toeterend daarna ieder ons weegs.
Thuis wil ik direct mijn schade melden bij Centraal Beheer, maar dat verloopt niet soepel. Waarschijnlijk draai ik een verkeerd nummer en via internet kan ik niet inloggen. Dit hele gedoe maakt mij gekker dan het hele ongeluk. Met een bijna koortsig en oververhit hoofd bel ik mijn jongste zoon, die voor mijn gaat bellen en in een mum van tijd een medewerker aan de lijn heeft, die alles in 5 minuten met ons regelt. Het wordt een soort drie-gesprek. De medewerker stuurt mij een SMS en via een link kan ik met mijn telefooncamera het ingevulde schadeformulier fotograferen en versturen. Van dat soort efficiëntie houd ik en ik word al wat rustiger en herzie mijn oordeel over Centraal Beheer.
Maandag kan ik mijn auto brengen bij een goed schadeherstelbedrijf in Zoetermeer. Een hoop ongemak maar met een naar te verwachten goede afloop…