We hebben al een ticket geboekt, omdat Ahmad wel wat dingetjes moet doen daar.

Hij moet nog geopereerd worden aan staar aan zijn linkeroog.

Zijn auto moet gekeurd worden, wat niet kon gebeuren tijdens de lockdown vanaf 15 maart in Spanje.

Hij moet een Europese gezondheidskaart opvragen en die wordt gestuurd naar zijn adres in Spanje. Zonder die kaart is hij hier in Nederland niet verzekerd tegen ziektekosten bij noodgeval. Hier in Nederland is je ziekteverzekeringskaart gewoon geldig in heel Europa en hoeft deze niet telkens verlengd te worden. Maar in Spanje wel. Daar moet men elk jaar in september om een nieuwe Europese verzekeringskaart vragen. Wat een idiote administratieve rompslomp om niets. Ahmad zegt hierover: ‘In Spanje gaat alles en iedereen als een trein. Precies in het spoor en recht vooruit. Flexibiliteit en uitzonderingen op regels kent men daar niet’.

In geval van nood gaan we niet. Bijvoorbeeld als er geen vliegtuig gaat. Dan moet de buurman die kaart maar hierheen sturen.

Ik heb aan mijn ziektekostenverzekering gevraagd of ik wel verzekerd ben tegen medische kosten in Spanje, als ik daarheen ga tijdens code oranje. Is dat niet ‘eigen schuld, heeft een bult’. Nee, ik ben gewoon verzekerd tegen medische kosten, zelfs als er daar code rood geldt. Dat recht vervalt alleen als ik naar een land ga waar code rood heerst wegens oorlog.

Dat is een geruststelling. Als Ahmad gaat in oktober, dan kan ik gewoon met hem mee. We blijven onafscheidelijk.